ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3112

สรุปบท บทที่ 3112 คุณแน่มาก: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

อ่านสรุป บทที่ 3112 คุณแน่มาก จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บทที่ บทที่ 3112 คุณแน่มาก คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เมฆทอง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

ขณะนี้ในห้องประชุม เฉินจงเหล่ยและผู้บัญชาการกองทัพของรัฐบาลกำลังนั่งอยู่ในภาวะตึงเครียด และเฉินจงเหล่ยกำลังคิดว่าอีกสักครู่จะเข้าไปแทรกแซงฮามิด และกองทัพรัฐบาลเจรจาสงบศึกอย่างไรดี

เมื่อได้ยินสิ่งที่สวียินตงกล่าว เขารู้สึกตะลึงทันทีและถามตามจิตใต้สำนึกว่า “เมื่อสักครู่คุณบอกว่าผู้แทนเจรจาชื่ออะไรน่ะ?”

สวียินตงกล่าวด้วยความอึดอัดว่า “อาจารย์เย่......”

หลังจากกล่าวจบ เขารีบถอยไปข้างหลัง แล้วกล่าวกับเย่เฉินที่ยืนอยู่ข้างหลังว่า “อาจารย์เย่ เชิญเข้าไปเถอะ”

เย่เฉินพยักหน้า เอามือไพล่หลังแล้วเดินเข้าไปอย่างสบาย ๆ

ทันทีที่เดินเข้าไปในประตู เขาเห็นเฉินจงเหล่ยนั่งอยู่ที่โต๊ะประชุม เขาเหลือบมองและพบว่าเฉินจงเหล่ยคนนี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ เขาอายุน่าจะประมาณ 30 ปี และเขาสามารถทะลวงเส้นลมปราณไปแล้ว 6 เส้น

เป็นครั้งแรกที่เย่เฉินเห็นนักศิลปะการต่อสู้ที่สามารถทะลวงผ่านเส้นลมปราณได้ 6 เส้น โดยพื้นฐานแล้วความแข็งแกร่งเช่นนี้สามารถทำงานอยู่ในเมืองจินหลิงคนเดียวได้ รวมไปถึงสมาชิกตระกูลเหอทุกคน และยังรวมถึงท่านเหอด้วย

ขณะเดียวกัน เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะดีใจแทนฮามิด ถ้าไม่ได้เพราะตนเองช่วยเขาวางแผนล่วงหน้า เฉินจงเหล่ยคนเดียวก็สามารถแอบเข้าไปในฐานทัพของเขาได้อย่างง่ายดาย จากนั้นก็ตัดศีรษะของเขา

ไม่น่าแปลกใจหลังจากที่สำนักว่านหลงเริ่มร่วมมือกับกองทัพของรัฐบาลแล้ว พวกเขาบุกเป็นพายุ และบุกไปทางไหนทางนั้นก็ราบเป็นหน้ากลอง การมียอดฝีมือเช่นนี้เป็นผู้นำทัพ และฝ่ายต่อต้านในซีเรียไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาเลย

แต่เนื่องจากฮามิดได้ยกระดับการป้องกันทั้งหมดแล้ว ถึงสามารถควบคุมไม่ให้เฉินจงเหล่ยมาตัดศีรษะของฮามิดได้ ถึงแม้เฉินจงเหล่ยจะเป็นนักบู๊หกดาว และความแข็งแกร่งของเขานั้นเหนือกว่าคนธรรมดาทั่วไปมาก แต่ร่างกายไม่เหมือนกำแพงเหล็ก หากปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าจุดยุทธศาสตร์การยิงของปืนใหญ่แล้ว ก็สามารถถูกยิงตายได้เช่นกัน

การเสียชีวิตอย่างน่าสังเวชของหลูจ้านจุน ทำให้เฉินจงเหล่ยรู้สึกหวาดกลัวมาก นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่ไปตัดศีรษะฮามิด

เมื่อเฉินจงเหล่ยเห็นเย่เฉินเดินเข้ามา เขาแสดงสีหน้าประหลาดใจ และเขาถามตามจิตใต้สำนึก “คุณ.......คุณเป็นคนจีนหรือ?”

เฉินจงเหล่ยยิ้มเยาะเย้ยและกล่าวว่า “ผมคิดว่าคุณเป็นแค่เด็กหนุ่มที่อ่อนแอ ซึ่งมองดูแล้วคุณไม่เหมือนนักศิลปะการต่อสู้ แล้วคุณจะมีความสามารถอะไร?”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “คุณไม่รู้หรือว่าตอนนี้การป้องกันของฮามิดนั้นเหนือกว่ากองกำลังฝ่ายต่อต้านอื่น ๆ มาก? คุณไม่รู้หรือว่าทักษะและยุทธวิธีโดยรวมตอนนี้ของฮามิดได้รับการปรับปรุงมากกว่าเมื่อก่อนมาก?”

เฉินจงเหล่ยขมวดคิ้วและถามว่า “ฟังความหมายของคุณแล้ว ดูเหมือนว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะคุณ?”

“แน่นอน” เย่เฉินเลิกคิ้วและยิ้ม “ไม่ได้กล่าวเกินจริงที่จะบอกว่าส่วนใหญ่เป็นความดีความชอบของผม”

เฉินจงเหล่ยหัวเราะและถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยเป็นมิตรว่า “ตามที่กล่าวมานั้น ดูเหมือนว่าคุณจะเยี่ยมมาก?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน