ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3128
เมื่อเย่เฉินนั่งเฮลิคอปเตอร์กลับมายังฐานทัพฮามิด ฮามิดซึ่งได้รับแจ้งข่าวการกลับมาของเขาล่วงหน้า เขาแทบรอไม่ไหวที่จะออกมาต้อนรับเย่เฉิน
ทันทีที่เย่เฉินลงจากเฮลิคอปเตอร์ เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “น้องชาย! ทหารลาดตระเวนของผมบอกว่า โดรนจับภาพและเห็นกองทัพของรัฐบาลจับคนทั้งหมดของสำนักว่านหลง มันเกิดอะไรขึ้น?”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “กองทัพของรัฐบาลแตกหักกับสำนักว่านหลงแล้ว ตอนนี้ทหารทั้งหมดของสำนักว่านหลงถูกจับ และพวกเขาสัญญาว่าจะยุติสงครามกับคุณ หากต่อไปถ้าไม่มีสถานการณ์พิเศษ คุณพยายามรักษาทัศนคติที่ว่าต่างฝ่ายต่างมีหนทางของตนเองและไม่ยุ่งเกี่ยวกัน”
ฮามิดหยุดชะงักไปครู่หนึ่งและถามว่า “น้องชาย.....พวกเขาแตกหักกับสำนักว่านหลงได้อย่างไร? นี่มัน.....นี่มันกะทันหันเกินไป.......”
เมื่อเห็นว่าเขาตกใจ เย่เฉินจึงเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ฮามิดฟังอย่างละเอียด
ฮามิดตกตะลึงจนตาค้าง และกล่าวโพล่งออกมาว่า “น้องชาย... หลังจากที่คุณไปแล้ว ผมจินตนาการถึงความเป็นไปได้มากมาย แต่ไม่คิดว่าจะเป็นเช่นนี้..... ”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ผมก็นึกไม่ถึงเหมือนกัน ตอนแรกผมคิดว่าหลังจากควบคุมเฉินจงเหล่ยแล้ว จากนั้นบังคับให้เขาพาผมและซูโสว่เต้าออกไปจากซีเรีย แต่คิดไม่ถึงว่า เมื่อเขาเห็นว่าความลับของสำนักว่านหลงถูกเปิดเผย เขาเป็นฝ่ายเริ่มจู่โจมซัยยิตก่อน นั้นเป็นการให้โอกาสผมจัดการพวกเขาทั้งหมด”
ฮามิดอดไม่ได้ที่จะยกนิ้วโป้งให้เย่เฉิน และกล่าวด้วยความชื่นชมว่า “น้องเย่ คุณใช้แรงเพียงเล็กน้อยแต่สามารถเอาชนะแรงที่มากกว่าได้!”
หลังจากนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะถามเย่เฉินว่า “น้องชาย คุณคิดว่าผมควรจะสงบศึกกับกองทัพของรัฐบาลจริง ๆ หรือ?”
เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวอย่างหนักแน่น “ต้องสงบศึกแน่นอน คุณอย่าคิดว่าตอนนี้คุณมีกองกำลังป้องกันที่แข็งแกร่ง และมีอาวุธยุทโธปกรณ์และยุทธปัจจัยสำรองมากมาย ต่อให้มีมากเท่าไรก็มีวันหมดได้ การยืนกรานต่อไปเรื่อย ๆ สำหรับคุณแล้วมันจะไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย”
ฮามิดรีบถามว่า “น้องชาย รีบขนาดนั้นเชียวหรือ? ไม่อยู่ต่ออีกสองวันหรือ?”
เย่เฉินโบกมือและกล่าวว่า “ไม่ล่ะ หลังจากกลับไปแล้วผมยังมีหลายสิ่งที่ต้องจัดการ โดยเฉพาะเทศกาลเช็งเม้งซึ่งเป็นเทศกาลสักการะบรรพบุรุษของหัวเซี่ยที่กำลังจะถึงเร็ว ๆ นี้ ผมต้องกลับไปสักการะพ่อแม่”
หลังจากนั้น เย่เฉินกล่าวตามตรงว่า “และสภาพที่นี่มันทุรกันดาร ไม่มีอะไรสักอย่าง ไม่มีแม้แต่สถานที่ท่องเที่ยว ถึงผมจะอยู่ต่ออีกสองวันก็ไม่มีความหมาย ผมกลับไปก่อนดีกว่า”
ฮามิดกล่าวแสยะยิ้มและกล่าวว่า “น้องชายพูดถูก ที่นี่ไม่มีอะไรน่าสนใจจริง ๆ และสภาพค่อนข้างแย่ แต่คุณวางใจเถอะ หลังจากยุติสงครามแล้ว ผมจะเริ่มก่อสร้างฐานทัพใหม่ทันที แล้วผมจะขุดและสร้างห้องพักระดับไฮเอนด์หลายห้องบนภูเขา ตอนที่น้องชายมาคราวหน้า ผมจะต้อนรับคุณอย่างดีแน่นอน!”
เย่เฉินรับปากด้วยรอยยิ้ม แต่คิดอยู่ในใจว่าอนาคตตนเองไม่ต้องการกลับมายังสถานที่ที่ทุรกันดารเช่นนี้อีกแล้ว
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...