ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3129

สามชั่วโมงต่อมา ทหารลาดตระเวนของฮามิดรายงานข่าวว่ากองทัพของรัฐบาลเริ่มถอนกำลังแล้ว

ทหารราบส่วนใหญ่นั่งยานพาหนะจากไปแล้ว ปืนใหญ่และรถหุ้มเกราะก็ได้ถอนกำลังไปเมืองหลวงแล้ว มีเพียงทหารไม่กี่คนเท่านั้นที่กำลังเก็บกระโจม บ้านสำเร็จรูปและเสบียงอื่น ๆ

ขณะเวลานี้ ผู้ช่วยของฮามิดมารายงานว่ามีเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งกำลังเข้าใกล้ฐานทัพ

ฮามิดรู้ว่าจะต้องเป็นซัยยิตที่มาลงนามข้อตกลงสงบศึก ดังนั้นเขาจึงสั่งให้ผู้ช่วยของตนเองว่าหลังจากที่อีกฝ่ายมาถึงแล้ว ให้พาเขาไปที่กองบัญชาการของตนเองโดยตรง

ไม่นาน ทหารหลายคนพาซัยยิตและเฉินจงเหล่ยไปที่กองบัญชาการ

เมื่อเห็นเย่เฉิน ซัยยิตโค้งคำนับและกล่าวว่า “อาจารย์เย่ ต้องขอโทษด้วย ที่ปล่อยให้คุณรอนาน!”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “ไม่เป็นไร สถานการณ์ทางฝ่ายพวกคุณเป็นอย่างไรบ้าง?”

ซัยยิตรีบกล่าวว่า “พวกเราได้สอบปากคำเจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่ของสำนักว่านหลงเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกเราได้รวบรวมหลักฐานไว้มากมาย และส่งมอบให้สำนักข่าวและอยู่ในขั้นตอนตัดต่อคลิปวิดีโอ จากนั้นก็จะทำการแจกจ่ายไปทั่วโลก”

หลังจากนั้น เขาก็รีบหยิบกระดาษ A4 กองหนาออกมายื่นให้เย่เฉิน และกล่าวด้วยความนอบน้อมว่า “อาจารย์เย่ นี่คือคำสารภาพของเฉินจงเหล่ย”

เย่เฉินรับกระดาษที่หนามา แต่ยังไม่เปิดทันที แต่กลับเอ่ยปากถามเขาว่า “ซัยยิต คุณนำข้อตกลงการสงบศึกมาไหม?”

“เอามาครับ!” ซัยยิตหยิบเอกสารอีกฉบับหนึ่งออกมาและส่งให้เย่เฉินอย่างรวดเร็ว แล้วส่งให้ฮามิดอีกหนึ่งฉบับและกล่าวว่า “นี่คือแบบข้อตกลงสงบศึกของพวกเรา จอมพลฮามิดสามารถอ่านดูก่อน ส่วนอาจารย์เย่ไม่เข้าใจภาษาอาหรับ ดังนั้นผมจะอธิบายให้คุณฟังเอง”

ดังนั้น เขาจึงถามฮามิดว่า “จอมพลฮามิด คุณมีความคิดเห็นอะไรไหม?”

ฮามิดส่ายศีรษะต่อเนื่องและกล่าวว่า “ผมไม่มีความคิดเห็นอะไร!”

เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “ในเมื่อไม่มีใครคัดค้าน งั้นตกลงตามนี้ พวกคุณลงนามเถอะ”

ทั้งสองกล่าวพร้อมกันว่า “โอเค!”

เย่เฉินถือโอกาสตอนที่พวกเขาสองคนกำลังเตรียมเซ็นสัญญา พลิกดูบันทึกของเฉินจงเหล่ยที่อยู่ในมือ ตอนแรกเขาไม่คิดว่าจะมีอะไรผิดปกติ แต่นึกไม่ถึงว่าเนื้อหาข้างในนั้น ยิ่งอ่านมากเท่าไรยิ่งทำให้เขาตกใจมากขึ้นเท่านั้น!