เย่เฉินรู้สึกว่าไม่ค่อยถูกต้องสักเท่าไหร่ ถึงกับสงสัยในใจว่า ตัวเองทำผิดไปหรือเปล่า ถึงขนาดที่ว่ายาที่กลั่นออกมาเกิดปัญหาอะไรขึ้น ไม่ได้กลั่นออกมาเป็นยาเสริมชี่ปราณ
มิฉะนั้น ด้วยเม็ดยามากมายที่กองอยู่ตรงหน้า ทำไมไม่รู้สึกถึงปราณทิพย์เลย?
ขณะที่เขาสงสัยยู่นั้น จู่ ๆ เขาก็นึกถึง ‘ตำราเก้าเสวียนเทียน’เป็นบันทึกที่เกี่ยวกับคุณภาพยาทิพย์
หลังจากยาเม็ดเสร็จสิ้น รูปร่างและสียังไม่เสมอกันมากพอ ความอุดมสมบูรณ์ของปราณทิพย์แรงมาก ยาทิพย์ระดับล่าง
รูปร่าง สี และความมันวาวค่อนข้างสม่ำเสมอ แต่ไม่ได้สม่ำเสมอทั้งหมด และปราณทิพย์ค่อนข้างแข็งแกร่ง เป็นยาทิพย์ระดับกลาง
รูปร่าง สีและความวาวนั้นเสมอกัน ปราณทิพย์ไม่ชัดเจน ไม่ต้องพูดถึงความอุดมสมบูรณ์เลย เป็นยาทิพย์ระดับสูง
แต่ถ้ารูปร่างและสีสม่ำเสมออย่างสมบูรณ์ แต่ไม่มีปราณทิพย์เลย นั่นเป็นยาทิพย์ชัดดีที่สุด!
ที่แท้ ในระบบของยาทิพย์ ยิ่งมีปราณทิพย์รั่วไหลออกมาจากเม็ดยามากเท่าไหร่ ยิ่งพิสูจน์ได้ว่าคุณภาพของเม็ดยานั้นดีไม่พอ
เพราะการกลั่นยาทิพย์ แก่นแท้ของมันสุดท้ายได้สรุปได้สามคำคือ การบีบอัด
ยาทิพย์ คล้ายกับจักรวาลมาก
แก่นแท้ของการบีบอัดเป็นยาทิพย์ เป็นกระบวนการเหมือนดาวฤกษ์ดวงใหญ่ สุดท้ายมันก็บีบอัดเป็นเหมือนดาวแคระขาวที่มีความหนาแน่นมาก
ภายในดาวแคระขาวมีแรงโน้มถ่วงที่ทรงพลังมากเสมอ บีบอะตอมทั้งหมดเข้าด้วยกัน นำความหนาแน่นของมันไปสู่ขีดจำกัด ภายใต้แรงดึงดูดอันแรงกล้านี้ ไม่มีวัตถุใดหลุดออกจากภายในได้
และเช่นเดียวกันกับยาทิพย์ชั้นเลิศ
ยาทิพย์ชั้นเลิศ ไม่เพียงแค่ความหนาแน่นของปราณทิพย์ถึงขีดจำกัดเท่านั้น และล็อกปราณทิพย์ภายในได้อย่างมั่นคง บีบอัดปราณทิพย์ภายในอย่างเต็มที่ จะไม่มีปราณทิพย์ใดๆรั่วไหลออกมา
เย่เฉินรู้สึกเพียงว่าหลังจากที่ปราณทิพย์ไหลเข้าสู่ร่างกาย เขาเติมตันเถียนรวมเส้นลมปราณพิเศษ 8 เส้นอย่างรวดเร็ว ใส่เข้าไปจนเต็มปรี่
แต่นี่ยังไม่จบ!
ปราณทิพย์นั่นทรงพลังอย่างหาที่เปรียบมิได้ ทำให้ตันเถียนรวมถึงเส้นลมปราณของเขายืดออกอย่างรวดเร็วราวกับเป่าลูกโป่งเลย
เมื่อเย่เฉินรู้สึกว่าตันเถียนและเส้นลมปราณแทบจะถึงจุดขีดสุด ปราณทิพย์อันทรงพลังนี้แทรกซึมเข้าสู่จุดตันเถียนและเส้นลมปราณด้วยตัวเอง เพิ่มความแข็งแกร่งไปอีกขั้นของจุดตันเถียนและเส้นลมปราณอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้น ปราณทิพย์ที่มากขึ้นเริ่มมาบรรจบกับตันเถียนที่ได้รับการเสริมประสิทธิภาพ
เย่เฉินรู้สึกว่าตันเถียนของตัวเองได้ถูกปราณทิพย์ทำให้กลายเป็นถังแก๊สไปแล้ว หลังจากที่เติมแก๊สปริมาณมากเข้าไป เนื่องจากความดันสูงก๊าซจะเปลี่ยนเป็นของเหลว ความจุมากขึ้นเรื่อยๆ แรงกดดันภายในก็ยิ่งใหญ่ขึ้น!
แต่ว่า เมื่อเป็นเช่นนี้ ประสิทธิภาพของยาเสริมชี่ปราณ เพิ่งถูกใช้ไปไม่เกินครึ่งหนึ่งเลย!
ปราณทิพย์ที่เหลือไม่มีที่ไปได้แล้ว เริ่มเปลี่ยนทิศทางทันที จากภายในตันเถียน เริ่มเคลื่อนเข้าหาอวัยวะภายในของเขา แทรกซึมเข้าเนื้อกระดูก!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...