ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3163

พูดจบ เฮเลน่ากับรีบอธิบายว่า“ประเด็นคือในยุโรป หลังจากที่วัยรุ่นส่วนมากเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว แทบจะไม่แบมือขอเงินทางบ้านเลยค่ะ สำหรับตัวฉันกับเพื่อคนอื่นๆก็เหมือนกัน ในมหาวิทยาลัยจะอาศัยเงินทุนการศึกษาและเงินกู้ยืม ปกติฉันไม่ค่อยขอเงินกับที่บ้านเท่าไร ดังนั้นเงินค่าเปลี่ยนการเรียกแบบนี้ สามารถตัดไปได้ไหมคะ？”

เย่เฟิงที่อยู่ข้างๆถึงกับมึนงง เขารีบก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว แล้วจับมือของเฮเลน่าเบาๆ แล้วกล่าวว่า“ที่รักครับ เรื่องแบบนี้จะตัดไปได้ยังไงล่ะ！”

คิ้วสวยของเฮเลน่า ขมวดขึ้นโดยไม่รู้ตัวในตอนที่เย่เฟิงสัมผัสตัวเธอ ทันใดนั้น เธอก็รีบชักมือของตัวเองกลับมาอย่างรวดเร็ว

เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับเย่เฟิง เพียงแต่ไม่สามารถต้านทานการจัดการของตระกูลได้ เพราะฉะนั้นจึงต้องยอมรับการแต่งงานอย่างปฏิเสธไม่ได้

แต่ในใจของเธอยังคงมีการดิ้นรนสุดท้ายของตัวเอง การดิ้นรนในท้ายที่สุดของเธอก็คือ ขอแค่ยังไม่เสร็จสิ้นพิธีแต่งงานอย่างเป็นทางการกับเย่เฟิง เธอจะไม่มีวันใกล้ชิดสนิทสนมกับเย่เฟิงเป็นอันขาด

เธอมาที่เย่นจิงหลายวันมานี้ เย่เฟิงมักจะทำตัวเข้าใกล้เธอ กระทั่งในตอนที่ส่งเธอกลับโรงแรม ยังอยากเข้าห้องของเธอ แต่ก็ถูกเธอปฏิเสธอย่างอ้อมค้อมไป

ถึงแม้เย่เฟิงจะใจร้อนแค่ไหน แต่ก็ไม่กล้าบีบบังคับอะไรเธอ

ดังนั้น เขาจึงได้เพียงแค่แสร้งทำเป็นสุภาพบุรุษอย่างยิ้มๆ

แต่ความเป็นจริงแล้ว ก้นบึ้งจิตใจของเขา อยากจะตำหนิดุด่าเฮเลน่ามานานแล้ว อยากจะก่นด่ากลับไป

ตอนนี้ เมื่อเห็นว่าเฮเลน่าไม่อยากให้ตัวเองจับมือ ในใจของเย่เฟิงก็รู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้น

เขาอดที่จะกัดฟันก่นด่าไม่ได้“นังบ้ายุโรปเหนือนี่ไม่รู้ว่าจริงจังหรือแกล้งกันแน่！วันๆทำตัวเหมือนกับว่าสูงส่งอย่างงั้นแหละ แม้แต่มือยังไม่ให้กูจับ！”