กู้ชิวอี๋ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เธอถอดแมสและแว่นดำออก มองไปที่เย่เฟิงกับเย่เห้าทั้งสองคน แล้วพูดด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตร“เย่เฟิง เย่เห้า!พวกนายสองคนทำบ้าอะไรห้ะ?พี่เย่เฉินพึ่งกลับมาเย่นจิง พวกนายสองคนมาร้องประสานเสียงกันเหมือนตัวตลกตรงนี้ กระโดดโลดเต้นไปมาร้องกันคนละท่อนสองท่อน พวกนายอยากทำให้คนอื่นขยะแขยงรึไง?”
เย่เฟิงกับเย่เห้าพึ่งดูออก ที่แท้คนที่ยืนอยู่ข้างๆเย่เฉิน ผู้หญิงที่ปิดบังใบหน้าด้วยแมสและแว่นดำ ก็คือกู้ชิวอี๋ที่โด่งดังไปทั่วทั้งประเทศ และทั่วโลก
แม้แต่เฮเลน่า เมื่อเห็นกู้ชิวอี๋แล้วก็รู้สึกตกตะลึงเหมือนกัน
ถึงแม้เธอจะไม่ใช่แฟนคลับของกู้ชิวอี๋ แต่ก็เคยได้ฟังเพลงของกู้ชิวอี๋ เธอชื่นชมกู้ชิวอี๋เป็นอย่างมาก ให้ความรู้สึกเหมือนแฟนคลับขาจร วันนี้จู่ๆพอได้เห็นได้ตรงนี้ เธอจึงรู้สึกแปลกใจมาก
เย่เห้าเห็นกู้ชิวอี๋ปกป้องเย่เฉิน ด้วยใบหน้าโกรธเคือง ภายในใจของเขาจึงรู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก
เดิมทีเย่เฟิงผู้เป็นพี่ใหญ่ได้คบกับเจ้าหญิงคนโตแห่งยุโรปเหนือ ถึงแม้เย่เห้าจะไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจของเขาอิจฉามานานแล้ว
แต่เขาก็รู้ดีว่า เย่เฟิงเป็นหลานชายคนโตของตระกูลเย่ สามารถกล่าวได้ว่าเป็นคนรุ่นหลังในตระกูลเย่ ที่มีค่ามากที่สุดคนหนึ่ง ตนไม่สามารถเทียบอะไรกับเขาได้อยู่แล้ว
แต่ตอนนี้พอเห็นว่ากู้ชิวอี๋ที่เป็นซูเปอร์สตาร์แบบนี้ ไม่เพียงแต่มารับเย่เฉินด้วยตัวเอง ยังปกป้องเย่เฉินจนสุดกำลังอีก เย่เห้าจึงรู้สึกไม่ยุติธรรม คิดว่าตัวเองสู้เย่เฟิงไม่ได้ แต่ก็ไม่ควรด้อยไปกว่าเย่เฉิน
เวลานี้เอง เย่เฟิงพูดอธิบายว่า“โธ่หนานหนาน เธออย่าเข้าใจผิดไปสิ เรารู้ว่าเย่เฉินกลับมาวันนี้ รู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะฉะนั้นเลยรีบเดินทางมาต้อนรับเขา ไม่ได้คิดอะไรเลย”
กู้ชิวอี๋รู้ว่าเขาอยากตีมึนให้เรื่องผ่านไป แต่เธอเหมือนจะไม่สนใจเขา จึงพูดอย่างเย็นชาว่า“หนานหนานอะไร หนานหนานคือชื่อที่นายเรียกได้งั้นหรอ?”
เย่เฟิงรู้สึกทุกข์ใจมาก ใครจะไปรู้ว่าคำพูดเพียงไม่กี่คำของเย่เฉิน จะทำให้ผู้หญิงที่แซ่กู้คนนี้หยุดกล่าวตำหนิ ประเด็นคือตนเองเสียเปรียบที่ไม่มีเหตุผล จึงไม่กล้าเถียงอะไรกับเธอ
ดังนั้น เขาจึงรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา แล้วชี้ไปทางเฮเลน่า แล้วพูดไปด้วยหัวเราะไปด้วยว่า“มาๆๆ เย่เฉิน ฉันขอแนะนำกับนายหน่อยนะ นี่คือว่าที่พี่สะใภ้ของนาย เจ้าหญิงแห่งราชวงศ์ยุโรปเหนือ เฮเลน่า อีเลียด!”
พูดจบ เขาก็รีบพูดกับเฮเลน่าว่า“เฮเลน่าครับ คนนี้คือลูกพี่ลูกน้องของผม เย่เฉิน เป็นลูกชายอารองของผมครับ!”
เฮเลน่าพยักหน้ากับเย่เฉินอย่างมีมารยาท แล้วยื่นมือออกไป พลางกล่าวว่า“สวัสดีเย่เฉิน ฉันชื่อเฮเลน่า ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”
เย่เฉินยื่นมือออกไปจับมือเธอเบาๆอย่างมีมารยาทเช่นกัน แล้วพูดอย่างเรียบเฉยว่า“สุขภาพของคุณไม่ค่อยดี ช่วงนี้ต้องดูแลตัวเองหน่อยนะครับ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...