ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3214

“สำนักว่านหลง?!”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ เย่โจงจั่วน้องชายของเย่โจงฉวนตัวสั่นสะท้าน และกล่าวด้วยความตื่นตระหนกว่า “เป็นไปได้อย่างไร......ทำไมถึงเป็นสำนักว่านหลงได้.......”

หลังจากกล่าวจบ เขามองไปที่เย่โจงฉวนด้วยความหวาดกลัวและกล่าวโพล่งออกมาว่า “พี่ใหญ่....คุณ...คุณไปล่วงเกินสำนักว่านหลงได้อย่างไร?!”

เดิมทีเย่โจงฉวนไม่ค่อยรู้เรื่องราวของสำนักว่านหลงมากนัก แต่ก่อนหน้านั้นข่าวของสำนักว่านหลงดังสนั่น ทำให้เขารู้จักสำนักว่านหลงไม่น้อย

ถึงแม้ก่อนหน้านั้น สำนักว่านหลงจะประสบความล้มเหลวอย่างน่าเศร้าในซีเรีย แต่ถึงกระนั้นความแข็งแกร่งของสำนักว่านหลงนั้นยังคงไม่สามารถมองข้ามได้

สำนักว่านหลงมีทหารหัวกะทิหลายหมื่นคน และคนระดับสูงล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้ ด้วยความแข็งแกร่งดังกล่าว ประเทศเล็ก ๆ บางประเทศอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา นับประสาอะไรกับตระกูลที่ทำธุรกิจอย่างตระกูลเย่!

ดังนั้น นอกจากเย่เฉินแล้ว ชื่อเสียงของสำนักว่านหลงทำให้ทุกคนตกใจจนขาอ่อนแรง

เย่โจงฉวนที่เป็นคนสุขุม ตอนนี้รู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อย และกล่าวอย่างด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ผมจำไม่ได้ว่าพวกเราเคยมีความแค้นอะไรกับสำนักว่านหลง? ตระกูลเย่ทำธุรกิจมานานหลายปี ถึงแม้ในต่างประเทศจะมีธุรกิจมากมาย แต่ไม่เคยไปทำธุรกิจในประเทศที่มีสงคราม.....ซึ่งพวกเรากับองค์กรรับจ้างประเภทนี้อยู่กันคนล่ะโลก..... ”

เย่ฉางโคงรู้สึกหวาดกลัวมากและอดไม่ได้ที่จะถามว่า “พ่อ พวกเขาเป็นองค์กรทหารรับจ้างที่มีทหารหลายหมื่นคน ทำไมพวกเขาถึงมาหาเรื่องพวกเรา?!”

“พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน........” เย่โจงฉวนอดไม่ได้ที่จะถาม “หรือว่ามีอะไรเข้าใจผิด?”

หลังจากนั้น เย่โจงฉวนถามอีกว่า “พวกคุณที่เหลือเคยมีความขัดแย้งกับสำนักว่านหลงหรือไม่?”

ทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยความตกตะลึง

พวกเขาจะคบค้าสมาคมกับสำนักว่านหลงได้อย่างไร