ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3215

เย่เฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ในเมื่ออีกฝ่ายสามารถฆ่าหัวหน้าบอดี้การ์ดของตระกูลเย่ได้ เขาต้องสามารถฆ่าทุกคนที่นั่งอยู่ที่นี่ได้แน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้มาคนเดียว คนอื่นที่มากับเขา เกรงว่าจะเป็นยอดฝีมือทั้งหมด ถ้าพวกคุณไม่ยอมออกไป และถ้าเขาออกคำสั่ง ยอดฝีมือพวกนั้นบุกเข้ามา พวกคุณทั้งหมดจะเป็นลูกแกะที่รอถูกเชือด และไม่มีใครสามารถหนีได้!”

หลังจากกล่าวจบ เย่เฉินเดินไปที่ประตู และกล่าวขณะที่เดิน “ถ้าหากพวกคุณกลัวก็เดินตามหลังผม อย่างน้อยถ้าพวกเขาต้องการจะฆ่า พวกเขาจะฆ่าผมก่อน”

คำพูดของเย่เฉิน ทำให้หัวใจของเย่โจงฉวนกระตุก และเขากล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “เฉินเอ๋อพูดถูก หัวหน้าหม่าเป็นบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลเย่ แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับสามารถฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนธรรมดาอย่างพวกเรา ความโชคดีและความโชคร้ายถูกกำหนดไว้แล้ว ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ฟังเฉินเอ๋อดีกว่า ออกไปกันเถอะ!”

หลังจากกล่าวจบ เขาหันหลังทันที และเดินตามเย่เฉินออกไป

ตอนนี้คนอื่น ๆ ละทิ้งจินตนาการของพวกเขาอย่างสมบูรณ์ ทำได้เพียงติดตามคุณท่านออกไปเท่านั้น

เมื่อเย่เฟิงเห็นเช่นนี้ รีบดึงพ่อของตนเองและกล่าวเบา ๆ ว่า “พ่อครับ ปืนจะยิงคนที่อยู่ข้างหน้าก่อน ในเมื่อเย่เฉินเต็มใจที่จะรนหาความตาย งั้นก็ให้เย่เฉินอยู่ข้างหน้า ส่วนพวกเราอยู่ข้างหลัง!”

เย่ฉางโคงพยักหน้า

เขาไม่อยากจะเสี่ยงใด ๆ ทั้งสิ้น ดังนั้นเขาเจตนาอยู่ส่วนท้ายของฝูงชน

ทุกคนเดินตามออกไปจากคฤหาสน์เรื่อย ๆ ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้ว่าอีกฝ่ายได้ล้อมคฤหาสน์ไว้หมดแล้ว

และในลานกว้าง รถบรรทุกพื้นเรียบที่เต็มไปด้วยโลงศพจอดเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ

เมื่อคนตระกูลเย่เห็นเช่นนี้ พวกเขาต่างตกใจจนหน้าขาวซีด!

มีชีวิตอยู่จนโตป่านี้แล้ว ยังไม่เคยเห็นใครส่งโลงศพไปบ้านคนอื่น 100 กว่าโลง ภาพที่อยู่ตรงข้างหน้าทำให้พวกเขารู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก!