ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3225

เมื่อเย่เห้าที่อยู่ด้านข้างเห็นเช่นนั้น รู้สึกสับสนวุ่นวาย ดังนั้นเขาจึงรีบแสดงจุดยืนของตนเองอย่างรวดเร็ว “คุณปู่! ผมจะไปเดี๋ยวนี้!”

เย่ฉางโคงเห็นว่าเย่เห้าได้แสดงจุดยืนแล้ว แต่ลูกชายโง่เขลาของตนเองยังร้องไห้ด้วยความคับข้องใจ ตอนนี้เขาไม่รู้สึกสงสารเลยสักนิด แต่กลับใช้ขาเตะเขาอย่างแรงและด่าว่า “จะร้องไห้เหมือนผู้หญิงอยู่ทำไม ยังไม่รีบไปทำงานอีก!”

เย่เฟิงสติแตกอย่างสมบูรณ์ และทำได้เพียงเช็ดน้ำตาในขณะที่วิ่งตามเย่เห้าไปที่ประตูใหญ่

ตอนนี้เย่เฉินกล่าวว่า “ทุกคนโปรดไปที่ห้องโถง พวกเราไปคุยเรื่องหลักกันเถอะ!”

ตอนนี้คนตระกูลเย่ต่างหมดหนทาง ถึงแม้พวกเขาจะรู้สึกหวาดกลัวมาก แต่ทำได้เพียงกลับไปที่ห้องโถงในคฤหาสน์ตามคำสั่งของเย่เฉิน เพื่อปรึกษาหารือเกี่ยวกับงานไหว้บรรพบุรุษต่อไป

เพียงแต่ว่าตอนนี้ทุกคนต่างใจลอย

มีเพียงเย่เฉินเท่านั้นที่ปฏิบัติตามขั้นตอนที่ตระกูลเย่สรุปไว้ก่อนนั้น และยืนยันกับผู้รับผิดชอบทีละขั้นตอน และขอให้พวกเขาทำงานของตนเองตามขั้นตอนที่กำหนดไว้ มิเช่นนั้นพวกเขาจะถูกลงโทษอย่างรุนแรง!

ขณะที่เย่เฉินกำลังปรึกษาหารือกับคนของตระกูลเย่ถึงขั้นตอนงานไหว้บรรพบุรุษ เรื่องที่เกิดขึ้นกับตระกูลเย่เมื่อสักครู่ได้แพร่กระจายไปทั่วเย่นจิงแล้ว

เมื่อได้ยินว่ามีคนนำโลงศพร้อยกว่าโลงมาที่ตระกูลเย่ และฆ่าบอดี้การ์ดของตระกูลเย่ คนเย่นจิงทั้งหมดต่างรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก!

ทุกคนต่างอยากรู้ว่ากลุ่มคนที่บุกเข้าไปที่ตระกูลเย่มาจากไหน? ถึงไม่เห็นตระกูลระดับสูงของประเทศหัวเซี่ยอยู่ในสายตาเลย

ขณะนี้ ลู่เห้าเทียนกลับไปถึงบ้านเก่าของตระกูลว่านแล้ว และรายงานสถานการณ์ของตระกูลเย่ให้ว่านพั่วจวินอย่างละเอียด

ว่านพั่วจวินหยุดเขาแล้วกล่าวว่า “กลับมาก่อน ยังมีอีกเรื่อง”

ลู่เห้าเทียนกล่าวด้วยความนอบน้อมว่า “เชิญประมุขสั่งมาเถอะ!”

ว่านพั่วจวินกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ปล่อยข่าวออกไป ใครก็ตามที่กล้าช่วยเหลือตระกูลเย่ ก็จะกลายเป็นศัตรูของว่านพั่วจวิน! ทำให้คนทั่วเย่นจิงและแม้แต่ตระกูลใหญ่ทั่วประเทศ ต้องไตร่ตรองก่อนที่จะตัดสินใจช่วยตระกูลเย่ ถ้าใครไม่กลัวตายก็ลองดู!”

เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ว่านพั่วจวินยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าวด้วยน้ำเสียงหยอกล้อว่า “ผมจะทำให้ตระกูลเย่โดดเดี่ยวไร้คนช่วยเหลือ!”

ลู่เห้าเทียนกล่าวทันทีว่า “ผมรู้แล้วครับประมุข! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”