อีกฝ่ายตอบกลับด้วยข้อความเสียงอย่างรวดเร็วว่า “ประธานซ่ง คุณยังไม่รู้เรื่องนี้อีกหรือ? วันนี้สำนักว่านหลงบุกไปที่ตระกูลเย่ เพื่อส่งโลงศพไปให้พวกเขาหนึ่งร้อยกว่าโลง! ที่แท้เมื่อก่อนพ่อแม่ของประมุขของสำนักว่านหลงตายเพราะคนตระกูลเย่ ดังนั้นตอนนี้พวกเขาจึงกลับมาเพื่อแก้แค้น และพวกเขายังปล่อยข่าวออกมาว่าจะทำลายตระกูลเย่ให้สิ้นซาก!ใครก็ตามที่กล้าช่วยตระกูลเย่ จะถูกฆ่าตายอย่างไร้ความปรานี!”
ซ่งหวั่นถิงรีบส่งข้อความเสียงถามว่า “องค์กรที่เรียกว่าสำนักว่านหลงนั้นทรงพลังมากหรือ? ทำไมฉันถึงไม่เคยได้ยินมาก่อน?”
ผู้ประกอบการที่แซ่หลิวในกลุ่มส่งข้อความเสียงว่า “ไม่ใช่มั้ง ประธานซ่ง! คุณไม่รู้จักสำนักว่านหลงหรือ? ตอนนี้เป็นหนึ่งในองค์กรทหารรับจ้างชั้นนำของโลก มีทหารหัวกะทิหลายหมื่นคนอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของเขา! พลังการต่อสู้นั้นแข็งแกร่งมาก กระทั่งประเทศเล็กทั่วไปอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา คราวนี้คนตระกูลเย่ตายแน่นอน!”
คนที่อยู่กลุ่มอีกคนหนึ่งส่งข้อความเสียงว่า “ฉิบหาย! ผมคิดว่าตระกูลซูทำความชั่วมาเยอะ ในที่สุดก็ตกจากตำแหน่งอันดับหนึ่งของประเทศ แต่นึกไม่ถึงว่าตระกูลเย่จะเจอเรื่องแบบนี้อีก งั้นตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ตระกูลซูก็จะกลับคืนสู่บัลลังก์อันดับหนึ่งของประเทศแล้วใช่ไหม?”
ทันใดนั้นก็มีข้อความเสียงว่า “ประธานจาง กรุณาอย่าพูดไม่ดีเกี่ยวกับตระกูลซู หลังจากตระกูลเย่ล้มแล้ว ตระกูลซูจะกลับมาเป็นตระกูลอันดับหนึ่งอย่างแน่นอน หากประโยคนี้รู้ถึงหูตระกูลซูแล้ว คนตระกูลซูไม่ปล่อยคุณไปอย่างแน่นอน!”
ทันทีที่กล่าวจบ ข้อความเสียงก่อนหน้านั้นถูกเรียกกลับทันที
ยิ่งซ่งหวั่นถิงฟังมากเท่าไหร่ เธอยิ่งกลัวมากขึ้นเท่านั้น จากนั้นเธอก็วิดีโอคอลไปหาอิโตะ นานาโกะทันที
ส่วนอิโตะ นานาโกะกำลังรอข่าวจากซ่งหวั่นถิงอยู่ ดังนั้นเธอจึงรีบกดรับวิดีโอทันทีและถามว่า “พี่หวั่นถิง คุณมีข่าวอะไรไหม?”
ใบหน้าของซ่งหวั่นถิงเต็มไปด้วยความวิตกกังวล และกล่าวโพล่งออกมาว่า “นานาโกะ เกิดปัญหาใหญ่กับอาจารย์เย่แล้ว!”
“อะไรนะ?!” เมื่ออิโตะ นานาโกะได้ยินประโยคนี้ เธอถามอย่างประหม่าว่า “พี่หวั่นถิง เกิดอะไรขึ้นกับเย่เฉินซัง?!”
เมื่ออิโตะ นานาโกะได้ยินสิ่งนี้ เธอรู้สึกเวียนศีรษะ และกล่าวโพล่งออกมาว่า “ไม่! ฉันจะไปช่วยเย่เฉินซังที่เย่นจิง!”
ซ่งหวั่นถิงรีบถามว่า “นานาโกะ คุณคิดจะช่วยอาจารย์เย่ได้อย่างไร?”
อิโตะ นานาโกะกล่าวอย่างหนักแน่นว่า “ตอนนี้ตระกูลนินจาหลักสี่ตระกูลในญี่ปุ่นได้สวามิภักดิ์กับตระกูลอิโตะแล้ว วันนี้ฉันจะเรียกนินจาทั้งหมดมาทันที และพาพวกเขาไปช่วยเย่เฉินซังที่เย่นจิงด้วยตนเอง!”
เมื่อซ่งหวั่นถิงได้ประโยคนี้ กล่าวทันทีว่า “โอเค ฉันจะกลับไปปรึกษากับคุณปู่ทันที และรีบไปเตรียมคน เมื่อถึงเวลาแล้วพวกเราไปพบกันที่เย่นจิง!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...