เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย : “งั้นก็ไม่รีบร้อนแล้ว วันนี้คุณกลับไปพักผ่อนที่โรงแรมก่อน พรุ่งนี้เชิญคุณมาร่วมพิธีกราบไหว้บรรพบุรุษตระกูลเย่ด้วยกัน รอหลังจากที่ไหว้บรรพบุรุษเสร็จแล้ว ก็จะส่งคุณกลับยุโรปเหนือ”
ทันใดนั้น เย่เฉินพูดกับเย่โจงจั่วว่า : “คุณปู่ แจ้งทางเครื่องบินคองคอร์ดหน่อย บ่ายวันพรุ่งนี้เตรียมตัวบินให้เรียบร้อย หลังจากที่เสร็จพิธีกราบไหว้บรรพบุรุษก็พาเฮเลน่ากลับยุโรปเหนือ”
การตัดสินใจของเย่เฉิน ทำให้เย่โจงจั่วผู้ที่ปกป้องเย่เฉินอย่างมากในวันนี้ กระทั่งมอบอำนาจให้เย่เฉินดูแลกิจการทั้งหมดของตระกูลเย่เป็นการชั่วคราวนั้นก็ยังตกตะลึงเลย
ในเวลานี้ส่งเฮเลน่ากลับยุโรปเหนือ?นี่เป็นการรนหาเรื่องให้ตัวเองไม่ใช่เหรอ?
ในใจของเขาอดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำในใจว่า: “เฉินเอ๋อกำลังคิดจะทำอะไรกันแน่……เรื่องในตระกูลของตัวเองยังไม่จัดการให้เรียบร้อย ทำไมเขาถึงไปคิดถึงราชวงศ์ยุโรปเหนือได้ล่ะ?หรือว่าเขาคิดที่จะไปยุโรปเหนือเพื่อช่วยเฮเลน่าแย่งชิงอำนาจการสืบทอดบัลลังก์กลับมางั้นเหรอ?”
สมาชิกในตระกูลเย่คนอื่นๆต่างก็มึนงงแล้ว
ทำอะไรเนี่ย……
พรุ่งนี้จะเป็นหรือตายก็ยังไม่รู้เลย ยังจะไปสนใจเรื่องของยุโรปเหนืออย่างหน้าไม่อายอีก?
เย่โจงฉวนไอสองครั้งอย่างเก้ๆกังๆ ถามเย่เฉิน : “เฉินเอ๋อ เรื่องที่ภูเขาเย่หลิงซานในวันพรุ่งนี้ ไม่รู้ว่าจะจัดการได้อย่างราบรื่นไหม ถ้าหากเป็นเพราะเรื่องของเฮเลน่าทำให้ล่วงเกินต่อราชวงศ์ยุโรปเหนือ งั้นก็ค่อนข้างได้ไม่คุ้มเสียจริงๆนะ……”
เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า : “ไม่ต้องกังวล ทำตามคำสั่งที่ผมบอกก็พอแล้ว”
ในเวลานี้เย่ฉางโคงก็โพล่งพูดออกมาแล้ว : “เย่เฉิน!คุณคิดว่า จัดเตรียมเครื่องบินลำหนึ่ง พาตัวเฮเลน่ากลับไป เธอก็ได้รับอำนาจในการสืบทอดบัลลังก์โดยอัตโนมัติงั้นเหรอ?!คุณพาตัวเธอกลับไปส่งแบบนี้ จะทำให้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เป็นอันตราย !”
เฮเลน่าก็พูดอย่างตื่นเต้นว่า : “คุณเย่……โอลิเวียเคยพูดเตือนฉันอย่างชัดเจนว่า ไม่อนุญาตให้ฉันกลับไปยุโรปเหนือ ถ้าจู่ๆฉันกลับไป เธอจะต้องควบคุมฉันอย่างแน่นอน!”
เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า : “ทุกอย่างที่มีทั้งหมด ต้องการเพียงแค่คุณใช้ความสามารถทั้งหมดที่มี มั่นใจว่าก่อนที่จะถูกเธอควบคุมตัว สามารถพบเจอกับคุณย่าของคุณเป็นการส่วนตัวได้ก็พอแล้ว ถ้าหากแม้แต่เรื่องนี้คุณยังทำไม่ได้ งั้นผมก็ช่วยคุณไม่ได้แล้ว ”
เฮเลน่าพูดอย่างค่อนข้างสงสัยว่า : “คิดหาทางไปเจอคุณย่าน่าจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร แต่ว่า……เจอคุณย่าแล้วจะสามารถจัดการปัญหาทุกอย่างได้เหรอ?”
เย่เฉินพยักหน้า : “ถูก ขอเพียงแค่คุณได้เจอเธอ บัลลังก์จะต้องเป็นของคุณแน่นอน”
ถังซื่อไห่นำรถมาจอดที่หน้าประตู เปิดประตูรถออกให้ พูดกับเย่เฉินว่า : “คุณชาย เชิญขึ้นรถครับ”
เย่เฉินให้เฮเลน่าขึ้นรถก่อน ตามมาด้วยตัวเองที่เตรียมจะเข้าไปนั่ง เย่โจงฉวนก็เดินขึ้นมาด้านหน้า จับมือของเย่เฉินไว้ พูดด้วยน้ำเสียงต่ำๆว่า : “เฉินเอ๋อ……แกพูดความจริงกับปู่มาหน่อยนะ เรื่องของวันพรุ่งนี้ แกมีความมั่นใจที่จะทำสำเร็จมากแค่ไหน? ”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย พูดอย่างราบเรียบว่า : “ครึ่งหนึ่ง”
“ครึ่งหนึ่ง?” สีหน้าท่าทางของเย่โจงฉวนค่อนข้างผิดหวัง แต่ว่ายังคงฝืนยิ้ม พูดว่า : “ครึ่งหนึ่งก็ไม่เลวแล้ว!”
“อืม” เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า : “ไม่มีเรื่องอื่นแล้ว งั้นผมขอตัวก่อน”
“โอเค” เย่โจงจั่วรีบพูดกล่าว: “เดินทางปลอดภัยนะ พรุ่งนี้เช้าเจอกันที่ภูเขาเย่หลิงซาน!”
“ครับ เจอกันพรุ่งนี้”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...