ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3250

ห้าโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น

ฝนตกลงปรอยๆตลอดทั้งคืน บวกกับสภาพอากาศชื้นเป็นพิเศษในเทศกาลเชงเม้ง มีหมอกบาง ๆ ปกคลุมในตอนเช้าที่เย่นจิงแล้ว

ว่านพั่วจวินที่อยู่หน้าหลุมศพพ่อแม่ทั้งคืน ขับแอลกอฮอล์ที่เหลืออยู่ในร่างกายออกแล้ว พร้อมทั้งจุดธูปสามดอกหน้าหลุมศพพ่อแม่แล้ว โขลกศีรษะสามครั้ง

ทันใดนั้น เขาพูดอย่างหนักแน่นว่า : “พ่อ！แม่！พั่วจวินต้องรบกวนการพักผ่อนหลังความตายของทั้งสองท่านแล้ว！หวังว่าวิญญาณของพวกท่านทั้งสองจะรับรู้ได้ สามารถให้อภัยพั่วจวินคนนี้ได้！วันนี้ ผมจะย้ายพวกท่านทั้งสองเข้าไปในภูเขาว่านหลิงซาน ที่นั่น จะเป็นสถานที่พักผ่อนหลังความตายแห่งใหม่ของพวกท่านทั้งสอง！”

พูดแล้ว เบ้าตาของเขาก็เต็มไปด้วยคราบน้ำตา พูดอย่างสำลักว่า : “พ่อ แม่！วันนี้พั่วจวินจะต้องแก้แค้นให้พวกท่านทั้งสอง นำเถ้ากระดูกของเย่ฉางอิงมาทำลายต่อหน้าท่านทั้งสอง！หวังว่าวิญญาณของท่านทั้งสองที่อยู่บนสวรรค์จะมองลงมาเห็นนะ！”

ทันใดนั้น ว่านพั่วจวินลุกขึ้นยืน พูดกับลูกน้องที่อยู่ข้างกายสามสี่คนว่า : “เตรียมยกโลง！”

“รับฟังและปฏิบัติตามคำสั่ง ประมุข！”

ลูกสมุนล้อมรอบ แต่ละคนต่างก็สวมชุดไว้ทุกข์สีขาวทั้งตัว

วันนี้ พวกเขาเหมือนกับว่านพั่วจวินเลย เป็นลูกกตัญญูของตระกูลว่าน จะต้องคอยคุ้มกันโลงศพของพ่อแม่ว่านพั่วจวินไปส่งถึงภูเขาเย่หลิงซาน

เพื่อภาพฉากในวันนี้ ว่านพั่วจวินยังได้เชิญงิ้วจีนที่เล่นในงานศพโดยเฉพาะมาอีกด้วย ออกเดินทางไปพร้อมทีมตอนเจ็ดโมงตรง

06.00 โลงศพของพ่อแม่ว่านพั่วจวิน ถึงยกขึ้นมาจากในโคลนอย่างระมัดระวังแล้ว และว่านพั่วจวินก็จัดการทำความสะอาดด้วยตัวเอง

ทันใดนั้น นายพลห้าดาวจำนวน 8 นายของสำนักว่านหลงมัดโลงศพทั้งสองโลงด้วยเชือกป่าน อีกเดี๋ยว พวกเขาทั้งแปดคนจะเป็นคนแบกโลงศพทั้งสองโลงนี้ เดินขึ้นไปยังภูเขาเย่หลิงซาน

เย่เฉินที่ไม่ได้นอนทั้งคืน ในเวลานี้ไม่ได้รู้สึกถึงความเหนื่อยล้าเลย

ภายในร่างกายเต็มไปด้วยปราณทิพย์ที่แข็งแกร่ง นี่ทำให้ในใจลึกๆของเขาเต็มไปด้วยความเชื่อมั่นอย่างมาก

หกโมงตรง เสียงโทรศัพท์ของกู้ชิวอี๋ดังขึ้นในสมอง เธอที่นอนพิงไหล่เย่เฉินทั้งคืนแล้ว รีบตื่นขึ้นมาทันทีอย่างกับไฟฟ้าช็อต หลังจากนั้นเห็นเย่เฉินอยู่ข้างกาย ถึงได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก เอ่ยปากพูดว่า : “พี่เย่เฉินคุณตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่？”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย : “เพิ่งตื่นนะ”

กู้ชิวอี๋รีบลุกขึ้นยืน ขยับร่างกายที่แข็งทื่อเล็กน้อยสักหน่อย ถามเขาว่า ： “พี่เย่เฉิน วันนี้คุณจะออกเดินทางเมื่อไหร่？”

เย่เฉินมองดูเวลา ยิ้มพร้อมพูดว่า : “ใกล้แล้ว อีก 20นาที พ่อบ้านถังจะมารับฉัน จะต้องถึงภูเขาเย่หลิงซานก่อน07.00”

“โอเค！” กู้ชิวอี๋รีบพูดถามว่า : “งั้นฉันจะไปล้างน้ำแปรงฟันเดี๋ยวนี้！”