ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3249

พูดแล้ว เย่เฉินก็พูดอีกว่า : “อีกอย่าง พวกเขาก็ไม่กล้าพาคนเยอะแยะเข้ามาในหัวเซี่ยอย่างเอิกเกริก อย่างมากก็เป็นพวกคนสำคัญแอบเข้ามาอย่างเงียบๆเท่านั้น ”

กู้เย้นจงก็พูดอีกว่า : “แต่ผมได้ยินมาว่าพวกคนสำคัญเหล่านั้น แต่ละคน เกือบจะเป็นยอดฝีมือแห่งศิลปะต่อสู้ทั้งนั้น อีกอย่างมีบางคนเป็นยอดฝีมือแห่งศิลปะต่อสู้ชั้นยอดด้วย คุณรับมือได้เหรอ？ ”

เย่เฉินยิ้มแล้ว พูดว่า : “ช่วงก่อนหน้านี้ตอนที่ผมอยู่ตะวันออกกลางก็เคยประมือกับสำนักว่านหลงมาแล้วครั้งหนึ่ง ทำให้พวกเขาสูญเสียกำลังคนกว่าพันชีวิตเลย และมีอีกหนึ่งหมื่นคนที่ถูกจับตัวไว้ หนึ่งในราชันสงครามที่มีพละกำลังรองจากว่านพั่วจวิน อยู่ตรงหน้าผมก็เหมือนกับเศษสวะตัวหนึ่ง ผมได้จับตัวเขาไว้แล้ว และให้คนนำตัวมาที่เย่นจิงแล้ว พรุ่งนี้เช้าผมจะพาตัวเขาไปที่ภูเขาเย่หลิงซาน”

กู้เย้นจงตกตะลึงจนอ้าปากค้างพร้อมพูดว่า : “เฉินเอ๋อ！ข่าวลือในวงการนักเลง ว่ากันว่าช่วงก่อนหน้านี้สำนักว่านหลงได้รับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ที่ตะวันออกกลางแล้ว เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคุณ？”

เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มพร้อมพูดว่า ： “แทบจะพูดได้ว่า ความพ่ายแพ้ในครั้งนั้นของพวกเขา ส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นเพราะผมทั้งหมด”

กู้เย้นจงได้ยินแล้วตกตะลึงอ้าปากค้างทำอะไรไม่ถูก หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ก็อยากจะเงยหน้าหัวเราะดังๆอย่างมาก！

ทันใดนั้น เขาก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งพร้อมพูดว่า ： “ฮ่าๆๆๆ！ดีจัง！ดีมากเลยจริงๆ！ในเมื่อพูดแบบนี้ สำนักว่านหลงก็ไม่ใช่คู่ศัตรูอะไรเลยด้วยซ้ำ นี่แม่งเป็นมิตรที่พาชีวิตข้ามมาไกลเป็นหมื่นลี้ เพื่อมาช่วยเหลือเฉินเอ๋อ！！”

พูดแล้ว เขาก็ถือโอกาสดึงสายน้ำเกลือที่ข้อมือของตัวเองออกเลย สะบัดมือหลินหว่านชิวพร้อมพูดว่า : “ที่รัก！เร็ว！ไปเตรียมกับแกล้ม！ผมจะดื่มกับเฉินเอ๋อสักหน่อย！คืนนี้ถ้าไม่เมาไม่หยุดดื่ม！”

ในใจของหลินหว่านชิวก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเช่นกัน แต่คิดไม่ถึงว่าสามีของตัวเองที่ก่อนหน้านี้ยังนอนให้น้ำยาลดความดันโลหิตอยู่ ต่อมาก็ถอดเข็มออกเตรียมที่จะดื่มเหล้าแล้ว

เพราะงั้นเธอยิ้มพร้อมพูดอย่างจนใจว่า ： “คุณกำลังให้น้ำเกลืออยู่นะ จะดื่มเหล้าได้ที่ไหนกันล่ะ？”

กู้เย้นจงโพล่งพูดคัดค้านออกมาอย่างไม่คาดคิดว่า : “ดื่ม！จะต้องดื่ม！นี่มีความสุขมากกว่าฉลองปีใหม่อีก！ไม่ดื่มเหล้าสักหน่อยจะถูกทำนองคลองธรรมได้ยังไง！”สิ่งที่กู้เย้นจงไม่รู้ก็คือ ในเวลานี้ซูเฉิงเฟิงก็คิดแบบนี้เหมือนกัน

……

ค่ำคืนนี้ จู่ๆที่เย่นจิงก็มีฝนตกปรอยๆแล้ว

ในเวลาที่ฝนของฤดูใบไม้ผลิแอบมอบความชุ่มชื้นให้โลกอย่างเงียบๆ มีคนที่นอนไม่หลับเยอะมาก และก็มีคนดื่มจนเมาเยอะมากเช่นกัน

คนที่ดื่มจนหมดสติไปก่อน ก็คือซูเฉิงเฟิงเฒ่าชราแก่หง่อม

ไม่มีทางอื่น วันนี้เขามีความสุขมาก

หลังจากที่ตระกูลซูได้รับการโจมตีที่ยิ่งใหญ่อย่างต่อเนื่อง แตกกระจัดกระจาย ในที่สุดเขาก็มีช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นแล้ว

เพราะว่าเมื่อก่อนถูกกดขี่นานเกินไป ในเวลานี้เขาก็ค่อนข้างที่จะดีใจจนเหลิงแล้ว

เหล้าเหมาไถที่ซูอานสุ้นนำมา เขาดื่มเองไปครึ่งขวดแล้ว ส่วนอีกครึ่งหนึ่งที่เหลือก็ถือเขานำไปราดลงบนพื้นแล้ว ชนให้กับเย่ฉางอิงแล้ว