ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3252

เมื่อเห็นเย่เฉินคุกเข่าลงข้างหนึ่ง ผู้จงรักภักดีเหล่านั้นของเย่ฉางอิงทุกๆคนก้าวไปข้างหน้าเพื่อประคอง แต่ละคน และน้ำตาไหลออกมา

ในหมู่พวกเขา มีชายชราคนหนึ่งหลั่งน้ำตาออกมาและพูดว่า： “คุณชาย ทำไม่ได้ ทำไม่ได้นะ! พวกเราเป็นลูกน้องของท่าน จะรับไหว้ของท่านได้อย่างไร!”

เย่เฉินกล่าวอย่างหนักแน่นว่า: “พวกคุณทุกคนเป็นลูกน้องเก่าของพ่อ จนถึงวันนี้ก็ยังอยู่ที่นี่ ทั้งหมดเป็นเพราะความกรุณาต่อตระกูลเย่ เย่เฉินรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างยิ่ง!”

ชายชรารีบกล่าว: “คุณชาย นี่คือสิ่งที่เราควรทำ! ที่จริงตอนนั้นที่คุณชายฉางอิงเกิดเรื่องขึ้น ลูกน้องอย่างเราเหล่านี้ไม่ได้อยู่เคียงข้างเขาพยายามสุดความสามารถเพื่อเขา นี่คือการละเลยหน้าที่ของเรา! หลายปีมานี้ พวกเราไม่มีวันไหนที่ไม่รู้สึกผิด และในที่สุดท่านก็กลับมาเสียที คุณได้ให้โอกาสเราทำความดีลบล้างความผิดอีกครั้ง!”

เย่เฉินกล่าว: “ทุกคนพูดเกินไปแล้ว!”

ทันใดนั้น เขามองไปยังผู้อำนวยการจางแห่งสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า พูดด้วยความเคารพว่า: “ผู้อำนวยการจาง ช่วงนี้ท่านสบายดีไหม?”

ผู้อำนวยการจางรีบก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว โค้งคำนับและกล่าวว่า: “ต้องขอบคุณที่คุณชายห่วงใย ช่วงนี้ข้าน้อยสบายดี เพียงแค่หลายปีมานี้ ด้วยเหตุผลพิเศษ ข้าน้อยต้องหลบซ่อนตัวตนจากคุณชาย ขอให้คุณชายยกโทษด้วย”

เย่เฉินประสานมือคำนับ: “ผู้อำนวยการจาง ท่านพูดเกินไปแล้ว ฉันรู้ว่าท่านแอบปกป้องฉันมาตลอด หลายปีมานี้เหนื่อยแล้วนะ”

พูดจบ เย่เฉินก็มองไปที่หมู่คน พูดอย่างแสดงความนับถือว่า: “คุณลุง คุณอาทุกท่าน เหนื่อยกันแล้วนะ!”

ชายชราตรงหน้าพูดว่า: “คุณชาย นี่ต่างก็เป็นหน้าที่ของเรา!”

ผู้อำนวยการจางเอ่ยปากว่า: “ใช่แล้วคุณชาย! นี่ต่างก็เป็นหน้าที่ของเรา ชีวิตพวกเราเหล่านี้ แทบจะทั้งหมดที่คุณชายฉางอิงมอบให้ อีกเดี๋ยวคุณชายวางใจได้ ถ้าหากคนของสำนักว่านหลงมาฆ่า พวกเขาจะต้องเหยียบศพเราไปก่อน!”

เย่เฉินรีบกล่าว: “ทุกท่าน ไม่จำเป็น! เรื่องวันนี้ ฉันต้องการจัดการกับว่านพั่วจวินแห่งสำนักว่านหลงตัวต่อตัว คุณลุงคุณอาทุกท่านเฝ้าประตูอยู่ที่นี่ อย่าให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้ามาในภูเขา ส่วนคนของสำนักว่านหลง โปรดปล่อยพวกเขาเข้าไป อย่าได้มีการขัดขวางใดๆทั้งสิ้น”

“ทำแบบนี้ได้อย่างไร!” ชายชราที่อยู่ข้างหน้า พูดด้วยความกังวลทันที : “คุณชาย วันนี้พวกเรามาก็เพื่อต่อสู้กับสำนักว่านหลงจนถึงที่สุด!”

ตอนนี้ถังซื่อไห่รีบเดินมาข้างหน้าและพูดว่า: “ทุกท่านฟังฉันพูดก่อน! คุณชายเฉินมั่นใจว่าสามารถจัดการกับว่านพั่วจวินได้ พวกคุณอย่าได้ทำลายเรื่องดีๆของคุณชายเลย เพราะงั้นคนของสำนักว่านหลงมาแล้ว พวกคุณทำได้เพียงปล่อยให้พวกเขาขึ้นมาบนเขา!”

ทุกคนมีสีหน้าตะลึง

หลายคนก้าวมาข้างหน้าทันที และยืนยันกับถังซื่อไห่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า