ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3253

เย่เฉินหัวเราะเหอะๆ พูดอย่างนิ่งๆว่า: “เมื่อวานใบรายชื่อใหญ่อยู่ที่ใคร? เอามาให้ฉัน”

ลุงเย่ฉางโคงก้าวไปข้างหน้าพูดอย่างหดหู่เล็กน้อย และยื่นรายชื่อหนาๆให้กับมือเย่เฉินและพูดอย่างไม่พอใจว่า: “นี่! คุณดูเองแล้วกัน”

เย่เฉินโยนรายชื่อให้เย่ฉางโคง และพูดอย่างเย็นชาว่า: “รีบแจ้งทุกคนที่ในนี้ที่ควรมาแต่ไม่ได้มาทันที! ถ้าไม่ปรากฏตัวภายใน 1 ชั่วโมง พรุ่งนี้ฉันจะให้แต่ละคนคุกเข่าสามหมอบเก้ากราบตั้งแต่เนินเขาจนมาถึงข้างบนเพื่อไถ่โทษ!”

เย่ฉางโคงโกรธทันทีและไม่รู้ควรจะพูดอะไร เย่เฟิงที่อยู่ข้างๆ พูดด้วยใบหน้าบูดบึ้งในตอนนี้ว่า: “เย่เฉิน พอได้แล้ว……เสแสร้งไปก็ไม่มีอะไรน่าสนใจแล้ว หลังจากนี้ 1 ชั่วโมงว่านพั่วจวินก็จะมาแล้ว ต่างก็กำลังจะตายกันแล้ว คุณยังใช้คำพูดเสแสร้ง จะมีความหมายอะไรไหม?”

เย่เฉินขมวดคิ้วและมองเขา ถามว่า: “ทำไม? เมื่อวานโดนตบไม่พอหรือ?”

เย่เฟิงตกใจถอยหลังไปไม่กี่ก้าว พูดอย่างไม่พอใจว่า: “ได้ๆ ๆ ฉันจะเงียบปาก ฉันจะเงียบปาก! ยังไงก็แค่ 1 ชั่วโมงแล้ว ฉันจะรอดูว่าคุณจะจัดการว่านพั่วจวินยังไง!”

เย่เฉินขี้เกียจจะไปสนใจเขาแล้ว หันหลังมองเย่ฉางโคง พูดเบาๆว่า: “โทรแจ้งแต่ละคนทันที!”

เย่ฉางโคงช่วยไม่ได้ ทำได้เพียงหยิบโทรศัพท์ออกมา และโทรหาทีละคน

สายหนึ่งโทรไปกว่าสิบครั้ง แต่ก็ไม่มีใครรับสายเลย

เย่ฉางโคงผายมืออย่างเหลืออดและพูดว่า: “หมดวิธีแล้ว พวกเขาปิดมือถือกันหมด ไม่ถึงพรุ่งนี้ ฉันเชื่อว่าพวกเขาก็จะเปิดเครื่อง”

“โอเค” เย่เฉินพยักหน้าด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย และพูดว่า: “งั้นก็รอดูพรุ่งนี้ 700 คนต่อแถวการคุกเข่าถวายบังคมขึ้นเขาละกัน”

ในตอนนี้ หลังจากที่กู้เย้นจงอยู่เชิงเขากับผู้จงรักภักดีเก่าของเย่ฉางอิง ก็ขับรถขึ้นมา

เมื่อรถจอด กู้เย้นจงทั้งครอบครัวลงมาจากรถ ตระกูลเย่แต่ละคนตกตะลึง