ขณะที่พูด เย่เฉินกำชับว่า: “นอกนั้น อย่าเพิ่งเปิดถุงผ้าสีดำบนหัวของพวกเขา ฉันจะเก็บความสงสัยนี้ไว้จนวินาทีสุดท้าย!”
“รับทราบ!”
เหอหงเซิ่งตอบรับด้วยความเคารพ และรีบส่งลูกน้องตระกูลเหอสองสามคนให้จัดการในทันที ให้พวกเขาพาซูโสว่เต้าและเฉินจงเหล่ย ลงมาจากรถ SUV คันที่อยู่ข้างหลัง
คนของตระกูลเย่มองคนของตระกูลเหอนำชายสองคนที่มีถุงผ้าสีดำคลุมหัวออกจากรถ แต่ละคนประหลาดใจอย่างมาก
พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทั้งสองคนนั้นเป็นใคร และไม่รู้ในตอนนี้เย่เฉิน ทำไมต้องพาสองคนนี้ที่ดูเหมือนเชลยมาที่ภูเขาเย่หลิงซาน
แต่ทว่า พวกเขาแต่ละคนมองหน้ากัน สงสัยว่าสองคนนี้มีที่มาอย่างไร และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเย่เฉิน จะมาไม้ไหนกันแน่!
……
ในขณะเดียวกัน ซ่งหวั่นถิงและคุณท่านซ่ง รวมถึงลูกน้องของตระกูลซ่ง ก็ได้มาพบกับนางาฮิโกะ อิโตะ รวมถึงอิโตะ นานาโกะสองคนพ่อและลูกสาว
ลูกน้องตระกูลซ่งเกือบร้อยคน ส่วนใหญ่เป็นนักรบธรรมดาที่อ่อนแอ และบางคนก็ไม่ใช่นักรบเลยด้วยซ้ำ
และพละกำลังของตระกูลอิโตะ ไม่ธรรมดาอย่างเห็นได้ชัด
พวกเขาพาคนมามากกว่า 100 คน ทั้งหมดต่างก็เป็นยอดฝีมือของสี่ตระกูลนินจาแห่งญี่ปุ่น
หลังจากที่ต่อสู้ศึกที่โตเกียว ตระกูลทากาฮาชิและตระกูลมัตสีโมโตะร่วงหล่น สี่ตระกูลนินจา ล้วนแล้วภักดีต่อตระกูลอิโตะ
เพียงแต่ว่า นินจากลุ่มนี้จนถึงตอนนี้ก็ไม่รู้ว่า พวกเขาจะเผชิญหน้ากับอะไรในวันนี้
ในตอนนี้ซ่งหวั่นถิงถามอิโตะ นานาโกะ: “นานาโกะ เราโทรศัพท์หาอาจารย์เย่กันไหม?”
อิโตะ นานาโกะคิด และพูดอย่างจริงจังว่า: “ไม่ต้องหรอกพี่หวั่นถิง ฉันเกรงว่า นิสัยของเย่เฉินซังจะปฏิเสธการช่วยเหลือจากเรา ดังนั้นก็ไปภูเขาเย่หลิงซานเลย!”
ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยความสิ้นหวังในทันที: “เอาแบบนี้ ฉันก็ไม่บังคับพวกคุณ พวกคุณให้คนขับรถเอารถมาส่งตรงนี้ ฉันจัดการคนขับรถขับรถไปเอง ราคารถเท่าไหร่ ฉันก็จะเช่ารถราคาเท่านั้น คนของพวกคุณไม่ต้องไปภูเขาเย่หลิงซาน รอผ่านวันนี้ไป รถพวกนี้ก็จะคืนพวกคุณ!”
อีกวฝ่ายอุทาน: “รถแปดคันราคาเกือบ 5 ล้าน คุณล้อเล่นฉันเหรอ?”
ซ่งหวั่นถิงพูดโพล่งออกมา: “ฉันไม่ได้น่าเบื่อขนาดนั้น! ขอเพียงแค่คุณตอบตกลง ตอนนี้ฉันก็จะโอนให้คุณ 2 ล้าน เมื่อรถมาถึงเงินที่เหลือ 3 ล้านก็จะโอนให้คุณ!”
“ได้ๆๆ!” อีกฝ่ายได้ยินดังนี้ แทบไม่ลังเลที่จะตอบตกลงเลย
ยังไงรถพวกนี้ก็ขับมาหลายปีแล้ว มูลค่าคงเหลือไม่ถึงครึ่งของราคาเดิม อย่างมากหากไม่ต้องการรถชุดนี้ ยังไงซะ รถมือสองก็ขายได้ในราคารถใหม่ ทำยังไงก็ได้กำไร
อีกอย่างถึงแม้ว่าสำนักว่านหลงมาหาถึงที่ ตัวเองก็มีข้อโต้แย้งที่สมเหตุสมผล สุดท้ายตัวเองก็แค่เอารถให้แขกเช่า แขกขับรถไปที่ไหน ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา
หลังจากนั้น 20 นาที รถบัสท่องเที่ยวแปดคันในที่สุดก็มาถึงล่าช้าแล้ว ดังนั้นทั้งสองตระกูลจึงแบ่งเป็นรถแปดคัน เดินทางไปยังภูเขาเย่หลิงซานแล้ว!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...