ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3268

จู่ๆได้ยินเย่เฉินพูดถึงเฉินจงเหล่ย สีหน้าท่าทางของว่านพั่วจวินเปลี่ยนเป็นดูแย่มากทันที

เฉินจงเหล่ยเป็นพญาหมาป่าเนตรเขียวในสำนักว่านหลงที่มีพละกำลังรองจากว่านพั่วจวิน เป็นผู้นำกองทัพที่ว่านพั่วจวินให้ความสำคัญอย่างมากมาตลอด

เป็นบุคคลอันดับสองที่มีตำแหน่งสูงส่งและทรงอำนาจมาก จู่ๆประสบความล้มเหลวที่ตะวันออกกลางอย่างน่าอนาถที่สุดนับตั้งแต่ก่อตั้งสำนักว่านหลงขึ้นมา

ถูกฆ่าตายกว่าหลายพันคน ถูกจับตัวไปหมื่นกว่าคน ทำให้สำนักว่านหลงอับอายในระดับสากลเลย

อีกอย่าง หลังจากนั้นมา เฉินจงเหล่ยก็หายตัวไป ไม่มีข่าวคราวเลย

ไม่มีใครรู้ว่าเขาถูกจับตัวไป หรือว่ากบฏแล้ว หรือว่าเสียชีวิตไปแล้วกันแน่

และว่านพั่วจวินก็รู้ดี เย่เฉินพูดชื่อของเฉินจงเหล่ยออกมาได้ งั้นก็พิสูจน์ได้ว่าเขารู้เรื่องเกี่ยวกับความล้มเหลวในตะวันออกกลางก่อนหน้านี้ของสำนักว่านหลงอย่างชัดเจน

จงใจพูดถึงในเวลานี้ ก็เพื่อที่จะหัวเราะเยาะตัวเอง

ว่านพั่วจวินที่พาลโกรธพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า ： “เด็กน้อย ไม่ต้องมาพูดปากเก่งอยู่ตรงนี้แล้ว อย่าว่าเฉินจงเหล่ยเลย แม้แต่เห้าเทียน แกก็ไม่สามารถเอาชนะได้เลย！”

พูดแล้ว เขาก็มองไปที่ลู่เห้าเทียน พูดด้วยน้ำเสียงเที่เคร่งขรึมว่า : “เห้าเทียน ฉีกปากเน่าๆของเขาซะ！”

ลู่เห้าเทียนพยักหน้า เดินก้าวไปข้างหน้าพูดอย่างเยือกเย็นว่า ： “เด็กน้อย มาสิ ให้ฉันดูหน่อยว่าแกมีความสามารถมากแค่ไหน กล้าพูดจาเหิมเกริมเช่นนี้！”

พูดแล้ว สองกำปั้นของลู่เห้าเทียนสั่นอย่างรุนแรงทันที กำลังภายในที่แข็งแกร่งรวบรวมไปที่หน้ากำปั้น ปล่อยเสียงระเบิดดังอึกทึกออกไปกลางอากาศสองครั้ง！

ไม่เพียงเท่านี้！

ฝนตกโปรยปรายรอบๆกำหมัดของเขา จู่ๆก็ตามมาด้วยเสียงเอี๊ยดๆที่เกิดจากหยดน้ำเปลี่ยนสภาพเป็นก๊าซในอุณหภูมิที่สูง ราวกับว่าเอาเหล็กร้อนๆสีแดงจุ่มลงไปในน้ำยังไงอย่างนั้น！