ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3267

ว่านพั่วจวินในเวลานี้ อยากจะฆ่าเย่เฉินให้ตายตรงนี้ ต่อหน้าโลงศพของพ่อแม่ตัวเอง ต่อหน้าหลุมฝังศพของพ่อแม่เย่เฉินโดยเร็ว！

เพราะว่า มีเพียงแค่แบบนี้ ถึงจะเป็นวิธีการแก้แค้นที่ดีที่สุด สมบูรณ์แบบที่สุด！

มีเพียงแค่ทำแบบนี้ ถึงสามารถบอกพ่อแม่ของตัวเองได้ว่า ลูกชายของพวกเขาแข็งแกร่งกว่าลูกชายของเย่ฉางอิง！

มีเพียงทำแบบนี้ ถึงสามารถทำให้พ่อแม่ที่เป็นวิญญาณบนสวรรค์เข้าใจว่า ปีนั้นพวกเขาไม่ชนะเย่ฉางอิง แต่ลูกชายของพวกเขาชนะลูกชายของเย่ฉางอิง！

นี่ก็หมายความว่า พ่อแม่ของตัวเองท้ายที่สุดแล้วก็ชนะเย่ฉางอิง！

ในขณะเดียวกัน ก็สามารถทำให้วิญญาณที่อยู่บนสวรรค์ของเย่ฉางอิงได้เห็นอย่างชัดเจนว่า เมื่อ20ปีก่อนเขาชนะก็ไม่ได้ถือว่าเป็นอะไร 20ปีต่อมา ตัวเองสามารถเอาคืนกลับได้ทั้งต้นทั้งดอก！

เผชิญกับการท้าทายของว่านพั่วจวิน เย่เฉินหัวเราะเยาะออกมา ชี้ไปที่ลู่เห้าเทียน พูดอย่างราบเรียบว่า : “ให้เขาเข้ามาเถอะ ฉันกับเขาได้นัดหมายกันไว้ก่อนแล้ว เพราะว่าเมื่อวานเขาพูดว่าวันนี้จะฆ่าฉันเป็นอันดับแรก และฉันก็บอกแล้วว่า คำไหนคำนั้น！”

ว่านพั่วจวินพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า ： “ทำไม？แกอยากตายในเงื้อมมือของคนอื่น？ฉันจะบอกแกให้ฟังนะ ฉันไม่มีทางให้แกสมหวัง！”

เย่เฉินพูดอย่างดูถูกว่า : “หยุดคิดเข้าข้างตัวเองฝ่ายเดียวได้แล้ว ฉันแค่ไม่อยากขึ้นมาแล้วรังแกแกก่อน เพราะงั้นฉันจึงเลือกจัดการคนที่รังแกได้ง่ายๆก่อน แกมองดูอยู่ข้างๆก่อนได้ รอฉันจัดการเขาเสร็จแล้ว แล้วค่อยจัดการกับแก ！”

“เยสเข้！” ว่านพั่วจวินโมโหเลย！

เขาชี้ไปยังเย่เฉิน กัดฟันพูดด่าด้วยความเกลียดแค้นว่า : “เย่เฉิน แกนี่แม่งปากดีซะเหลือเกิน！หลายปีมานี้ฉันฆ่าคนมานับไม่ถ้วนแล้ว！ไม่มีใครปากต่ำช้าเท่าแกเลย！”

เหล่าทหารคนอื่นๆของสำนักว่านหลงก็โมโหแทบบ้าแล้ว

พวกเขาติดตามประมุขว่านพั่วจวินมาหลายปีขนาดนี้ โลกภายนอกมีใครบ้างที่ได้ยินชื่อว่านพั่วจวินสามคำนี้แล้วไม่คุกเข่าวิงวอนขอความเมตตาบ้าง？

มีเพียงแค่เด็กน้อยคนนี้เท่านั้น จู่ๆก็ด่าประมุขของตัวเองซะเละเลย นี่แม่งน่าอัปยศอดสูเลย！