ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3292

ใครก็ไม่คาดคิด คุณท่านเย่ที่อายุมากแล้ว จู่ๆจะเป็นเหมือนกับระเบิด ที่พูดคำพูดนี่ออกมา

เมื่อคำพูดนี้พูดออกมา ใครๆก็รู้ ว่าเมื่อกี้เย่ฉางโคงจะต้องแอบไปฟ้องคุณท่านเย่ อยากจะพูดร้ายเย่เฉินเพื่อทำลายความสัมพันธ์ แต่ไม่คิดเลยว่าคุณท่านจะฟาดฝ่ามือใส่อย่างโหดเหี้ยม

ที่ยิ่งทำให้ผู้คนตกใจก็คือ คุณท่านเย่จะประกาศอย่างกะทันหัน ว่าจะยกตำแหน่งผู้นำตระกูลของตระกูลเย่ มอบให้กับเย่เฉิน！

วินาทีนี้ ลูกน้องของเย่เฉิน เพื่อนพ้อง ต่างก็ตื่นเต้นดีใจอย่างมาก ถึงขั้นแทบจะกรีดร้องออกมา

แต่คนส่วนมากของตระกูลเย่ ต่างก็ทำหน้าเศร้าสลด สีหน้าดูแย่มากกว่าตอนที่ว่านพั่วจวินสั่งให้ลู่เห้าเทียนนำเอาโลงศพไปหาถึงบ้านเยอะมาก

ตอนที่คุณท่านอยู่ในตำแหน่ง พวกเขาทุกคนต่างก็ได้รับผลกำไรอื่นๆจากธุรกิจต่างๆของตระกูลเย่มาไม่น้อย บวกกับที่มีเงินปันผลและโบนัสของทุกปี ทุกๆคนล้วนมีชีวิตอย่างสุขสบาย

แต่ว่า ใครจะรู้ ถ้าหากเย่เฉินขึ้นเป็นผู้นำตระกูล นั่นก็จบเห่แล้ว

นิสัยเลือดเย็นแบบนี้ของเย่เฉิน จะปล่อยให้พวกเขาแอบกินผลกำไรอื่นๆได้ยังไงกัน? ถึงตอนนั้นคงจะเหมือนกับจักรพรรดิหงอู่ ที่เข้มงวดกับการเงิน แล้วไม่ปล่อยให้มีช่องโหว่ใดๆกับคนอื่นอย่างแน่นอน

เย่ฉางโคงนั้นยิ่งโมโหมากกว่า เขาคิดในใจว่า “นี่แม่งนับว่าเรื่องอะไรกัน? กูอุตส่าห์วิ่งมาบอกคุณท่านว่าถูกแย่งอำนาจ ปรากฏว่าทำเอาคุณท่านโมโหแล้วตบมาทีหนึ่ง แล้วยังยกตำแหน่งผู้นำตระกูลให้กับเย่เฉินอีก เขากินยาผิดหรือไง?”

ในเวลานี้เย่โจงฉวนมองเย่ฉางโคง ในใจคิดว่า “เดิมทีฉันถูกเฉินเอ๋อแย่งตำแหน่งผู้นำตระกูลไปอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว แม้แต่โอกาสการที่จะถอยให้เองก็ไม่มี กำลังเครียดอยู่ว่าจะหาโอกาสจากไหน ที่จะกระชับสัมพันธ์กับเฉินเอ๋อ แกก็มาหาเรื่องเองถึงที่ นี่มันต้องการอะไรก็มีคนนำมาให้ไม่ใช่หรือไง?！”

“แม้ว่าแกจะเป็นลูกชายแท้ๆของฉันแล้วยังไง? แกคิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าแกคิดจะทำอะไร? เรื่องที่แกสั่งให้เย่เฟิงไปซื้อชุดไว้ทุกข์ ฉันรู้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว！ไอ้ขยะ แกคิดอยากจะรอให้ตาแก่ฉันถูกสำนักว่านหลงฆ่าทิ้ง แล้วแกก็ร้องขอความเมตตา ให้ปล่อยแกไปละสิ? หลังจากวันนี้ไปเฉินเอ๋อควบคุมตระกูลเย่ แกได้เจอดีแน่！”

ครั้งนี้ตัวเองใช้ว่านพั่วจวินขึ้นตำแหน่ง แล้วคุณท่านก็ใช้เย่ฉางโคงลงตำแหน่ง ไม่พูดไม่ได้ว่าล้วนมีความคล้ายกัน

ฉะนั้น เย่เฉินจึงพูดไหลตามน้ำไปว่า “หลังจากวันนี้ไปตระกูลเย่มีผม จะต้องสามารถพัฒนาต่อไปได้และรุ่งโรจน์ขึ้นอีกครั้งแน่นอน！”

เย่โจงฉวนเดินเข้าไป จับมือเย่เฉินไว้ พูดอย่างตื่นเต้นว่า “เฉินเอ๋อ ต่อไปทุกอย่างในตระกูลเย่ ทุกอย่างนายเป็นคนตัดสินใจ ฉันเชื่อว่าตระกูลเย่อยู่ในมือนายจะต้องขึ้นสู่อันดับต้นของโลกได้แน่นอน！”

เย่เฉินพยักหน้า พูดอย่างจริงจังว่า “ผมจะพยายามอย่างเต็มที่แน่นอนครับ！”

พูดจบ ก็มองไปยังญาติพี่น้องของตระกูลเย่ พูดนิ่งๆว่า “อีกอย่าง ตระกูลเย่ใช้ชีวิตอยู่อย่างราบเรียบมานานแล้ว ผู้คนมากมายต่างก็อ่อนหัดลงแล้ว ผมคงต้องใช้โอกาสในงานไหว้บรรพบุรุษ ฝึกฝนบำรุงพวกเขาให้ดีๆสักหน่อย！”