ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3337

โอมาน ราโมวิชซึ่งนั่งถัดจากเฮเลน่า กล่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่า “คุณเย่ สัญญาการอภิเษกสมรสนั้นเป็นเพียงสัญญาฉบับหนึ่งเท่านั้น คุณสามารถเลือกที่จะปฏิบัติตามสัญญา และแน่นอนว่าคุณยังสามารถเลือกที่จะไม่ปฏิบัติตามสัญญาก็ได้ ถ้าหากก่อนหน้านั้นทั้งสองฝ่ายกำหนดเงื่อนไขการละเมิดสัญญาไว้ ฝ่ายที่ไม่ปฏิบัติตามสัญญาก็ชดใช้ค่าเสียหายตามเงื่อนไข! และถ้าหากไม่ได้ละเมิดสัญญา ก็มีอิสระที่จะตัดสินใจ ทุกคนล้วนเป็นอารยชน ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องพูดข่มขู่เช่นนี้?”

เย่เฉินขมวดคิ้วและถามว่า “ผมขอถามว่าคุณเป็นใคร? คุณมีสิทธิ์มาพูดอยู่ที่นี่หรือ?”

โอมาน ราโมวิชนึกไม่ถึงว่าเด็กกะโปโลอย่างเย่เฉิน กล้าที่จะทำให้เขาอับอายขายหน้าต่อหน้าสาธารณชนเช่นนี้!

ดูแล้วเย่เฉินน่าจะอายุประมาณยี่สิบกว่า แต่โอมาน ราโมวิชนั้นอายุห้าสิบกว่าแล้ว ซึ่งแก่กว่าเย่เฉินเกือบยี่สิบปี ถูกเย่เฉินทำให้เขาอับอายขายหน้าขนาดนี้ ซึ่งทำให้เขาไม่สามารถทนได้

ดังนั้น เขาจึงลุกขึ้นยืนทันที ตบโต๊ะและด่าด้วยความโมโหว่า “คนแซ่เย่! คุณรู้ไหมว่าที่นี่คือยุโรป? หรือคุณคิดว่าที่นี่คือหัวเซี่ย? อาศัยเรื่องที่คุณเสียมารยาทต่อผมเมื่อสักครู่ คุณเชื่อหรือไม่ว่าผมสามารถทำให้คุณตายในยุโรปได้?”

เมื่อเห็นโอมาน ราโมวิชกัดฟัน เย่เฉินไม่พูดอะไร แต่ก้าวเดินไปข้างหน้าทันที แล้วคว้าคอปกเสื้อของเขาเอาไว้ แล้วใช้มือตบไปที่หน้าของเขาอย่างแรง จากนั้นผลักเขาไปข้างหลัง ปล่อยให้เขาล้มหงายหลังบนพื้น

ทุกคนรู้สึกตกใจจนพูดอะไรไม่ออก

ไม่มีใครคิดว่าเย่เฉินจะทำเช่นนั้น!

ริชาร์ดในฐานะเจ้าภาพก็รู้สึกตกตะลึงเช่นกัน และไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรอยู่ชั่วขณะหนึ่ง