เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3361

"111ปี?!"เท็นโนพูดย้ำอย่างตะลึงงัน เธอไม่อยากเชื่อเลยว่ายาธรรมดานี้ จะมีประสิทธิภาพอย่างมาก

แต่ว่า เมื่อนึกถึงประสบการณ์ที่ได้รับด้วยตัวเองเมื่อกี้ของเธอ เธอโยนความสงสัยทั้งหมดให้ไกลจนมองอะไรไม่เห็นทั้งสิ้น

ตอนนี้ เธอคิดในใจว่า:"ยานี้วิเศษมาก! เมื่อกี้ฉันกินไปแค่เศษหนึ่งส่วนสี่ของยา และตื่นขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ ถ้าฉันกินยาทั้งเม็ดได้ ประสิทธิภาพจะยิ่งน่าทึ่งขึ้นไปอีกแน่นอน!"

เมื่อคิดถึงนี้ เธอจึงพูดด้วยความเคารพว่า:"คุณเย่ วางใจได้เลย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะช่วยเหลือเฮเลน่าอย่างเต็มที่ และให้ความร่วมมือกับคำขอของคุณเย่อย่างเต็มที่แน่นอน!"

มีแต่ผู้ที่รอดจากความตายเท่านั้น ที่จะรู้ว่าชีวิตมีค่าเพียงใด

สำหรับเท็นโนยุโรปเหนือสูงอายุ ก็เป็นแบบนี้เช่นกัน

เธอเคยสัมผัสความรู้สึกใกล้ตายมาแล้วครั้งหนึ่ง ผ่านความมืดมิดและความโดดเดี่ยวมายาวนานแบบนั้น ดังนั้นสำหรับเธอแล้ว ตอนนี้ การมีชีวิตอยู่จึงสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด

เงิน อำนาจ ศักดิ์ศรีใดๆ ล้วนไร้ค่าเมื่ออยู่ต่อหน้าการมีชีวิตอยู่ที่แข็งแรง

ตำแหน่งเท็นโนแล้วยังไงล่ะ? เธอตกอยู่ในอาการหมดสติด้วยตัวตนที่เป็นเท็นโน จนเกือบจะตายหลายครั้งแล้วไม่ใช่เหรอ?

ตอนนี้ เธอไม่อยากมียศเท็นโน หรือแม้แต่ยศราชวงศ์ใดๆ ก็ไม่เอา ขอแค่เธอสามารถมีสุขภาพดี อายุยืน แม้ว่าเธอจะเป็นหญิงชราตัวน้อยที่ธรรมดาที่สุด เธอก็เต็มใจมากๆ

ตอนนี้ เธอมีเป้าหมายชีวิตที่สำคัญที่สุดในอนาคตทันที นั่นคือพยายามได้ยาวิเศษจากเย่เฉินให้มากขึ้น

"มีชีวิตอยู่ต่อไปอีกสองสามปี จะพอได้ไง!"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน