ในเวลานี้ เฮเลน่าข้างๆ เธอดึงเธอไปข้างหลังทันที
เท็นโนไม่เคยฝันเลยว่าหลานสาวคนโตของเธอที่ป่วยตลอดเวลา สามารถยืนข้างหน้าเธอในช่วงเวลาวิกฤติได้ และสีหน้าไม่มีความหวาดกลัวเลยสักนิด นอกจากการซาบซึ้งแล้ว เธอยังชื่นชมท่าทีที่ไร้ความกลัวของเฮเลน่าอีกด้วย
แต่เธอกลับไม่รู้ว่า เหตุผลที่เฮเลน่าไม่กลัวอันตราย มันเป็นเพราะเธอรู้ถึงความแข็งแกร่งของเย่เฉิน!
ราชันสงครามแห่งสำนักว่านหลง ยังทนลูกน้องของเย่เฉินไม่ได้สักรอบด้วยซ้ำ
ว่านพั่วจวินที่เป็นสมาชิกคนสำคัญของสำนักว่านหลง ยังคุกเข่าต่อหน้าเย่เฉิน และขอขมา!
ด้วยความแข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบได้ของเย่เฉิน ชายชุดดำเหล่านี้สามารถทำร้ายเขาได้อย่างไร!
แต่โอลิเวีย วิลเลียม และคนอื่นๆ ไม่รู้ความสามารถของเย่เฉิน
เวลานี้พวกเขาอยากฆ่าจนเสียสติไปแล้ว แค่รู้สึกว่าวันนี้ พวกเขาถ้าไม่ทำก็ไม่ทำ ถ้าจะทำก็ต้องทำให้ถึงที่สุด ฆ่าเย่เฉินและเท็นโน!
ถึงตอนนั้นก็ใส่ร้ายการล่วงประเวณีของเฮเลน่าใส่เย่เฉินจากนั้นก็เอาศพของเท็นโนไปแช่ในช่องแช่แข็งชั่วคราวหลังจากนั้นสองสามวันค่อยประกาศว่าเท็นโนสิ้นพระชนม์ด้วยสาเหตุธรรมชาติ โลกภายนอกจะไม่มีข้อสงสัยใด ๆเด็ดขาด
สำหรับเฮเลน่าผู้เห็นเหตุการณ์ หลังจากที่เธอกลายเป็นของเล่นของโอมาน ราโมวิชแล้ว ทั้งชีวิตนี้จะไม่มีโอกาสได้เห็นดวงอาทิตย์อีก ดังนั้นโอลิเวียจึงไม่กังวลเลยว่า หล่อนจะทำให้เรื่องในวันนี้รั่วไหลออกไปเลยสักนิด
เมื่อโอลิเวียเห็นเย่เฉินถูกชายชุดดำล้อมไว้ ในตอนที่คิดว่าตนมีโอกาสชนะแล้ว จู่ๆ ก็มีเงาลอยออกมาจากฝูงชน!
ชายชุดดำที่พุ่งเข้าหาเย่เฉินด้วยกริชคนแรก ตอนนี้ถูกเย่เฉินหักมือสองข้าง และโยนออกไปจากฝูงชน!
หลังจากนั้น การเปลี่ยนแปลงที่ผิดปกติก็เกิดขึ้น!
ชายชุดดำคร่ำครวญ และลอยออกจากใจกลางฝูงชนทีละคน และทุกคนก็ถูกหักมือโดยไม่มีข้อยกเว้น!
หลังจากนั้นผ่านไปเพียงสิบวินาที ชายชุดดำทั้งหมดก็ล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวดอย่างมาก และมือของพวกเขาก็หักเหมือนของวิลเลียม น่าเวทนาเกินกว่าที่จะทนดูได้!
ในเวลานี้ เย่เฉินยังคงยืนทำหน้าหยิ่งอยู่ที่เดิม แม้แต่เสื้อผ้าก็ไม่มีรอยย่นแม้แต่ครึ่งเดียว
โอลิเวียพูดอย่างหวาดกลัว:"ไม่…...ไม่ได้ลืม…..."
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา:"พูดมาสิ ผมชื่ออะไร?"
โอลิเวียตกใจสุดๆ และพูดด้วยความตื่นตระหนก:"เย่….. เย่เฉิน......"
เย่เฉินถามอีกครั้ง: "ใครชื่อเย่เฉิน?"
โอลิเวียโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว:"คุณ…...คุณชื่อเย่เฉิน…..."
เย่เฉินจ้องเธอและพูดอย่างเย็นชา:"ดังๆหน่อย ผมได้ยินไม่ชัด! ใครชื่อเย่เฉิน?"
โอลิเวียตกใจ แต่เธอทำได้เพียงจำใจเพิ่มเสียงขึ้นเล็กน้อย แล้วพูดเสียงดังด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกลัว:"คุณ…... คุณชื่อเย่เฉิน!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...