เมื่อคิดเช่นนี้ ถึงแม้ว่าเธอจะรู้สึกอาลัยอาวรณ์อย่างมากในใจ แต่เธอก็ทำได้เพียงพูดนิ่ง ๆ ว่า:"คุณเย่มีงานมากมาย งั้นเฮเลน่าจะไม่รั้งรออีกแล้ว......"
หลังจากนั้น เธอรีบจับผู้หญิงที่อยู่ข้างๆและพูดกับเย่เฉินว่า"คุณเย่ แม่ของฉันรู้สึกขอบคุณคุณมาก ได้ยินว่าคุณจะไปแล้ว เลยมาขอบคุณด้วยตัวเอง…..."
ในเวลานี้ ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เฮเลน่า โค้งคำนับเย่เฉินอย่างสุดซึ้ง และพูดด้วยความซาบซึ้งว่า:"คุณเย่ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉันและลูกสาวของเฮเลน่าค่ะ…... และยังต้องขอบคุณคุณที่ให้โอกาสเฮเลน่าสืบราชบัลลังก์……"
แม้ว่าเท็นโนจะมอบบัลลังก์ให้เฮเลน่า แต่ในสายตาของสองแม่ลูกเฮเลน่า อันที่จริงเย่เฉินเป็นผู้มอบบัลลังก์ให้
ถ้าไม่ใช่เย่เฉิน แม้ว่าเท็นโนจะยังไม่ใกล้ตาย ก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะมอบบัลลังก์ให้เฮเลน่า
ราชินีได้ยินแบบนี้ แม้จะไม่พอใจเล็กน้อย แต่เธอก็เข้าใจมากในเวลานี้ว่า เธอกำลังจะมอบอำนาจทั้งหมดไป ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เป้าหมายในชีวิตของตนไม่ใช่การแสวงหาให้บัลลังก์มั่นคง แต่เป็นการขอให้มีชีวิตอีกสองสามปี
ดังนั้นเธอจึงรีบเก็บความคับข้องใจของเธอไว้ข้างหลัง และคิดในใจว่า มีแต่ยาวิเศษทางตะวันออกของเย่เฉินนั้น
ตอนนี้เย่เฉินก็ไม่ได้สุภาพ แม้ว่าเขาจะไม่พูดตลอด แต่ก็อยากให้เฮเลน่าจำไว้เสมอว่า เขาเป็นคนมอบบัลลังก์นี้ให้กับเฮเลน่า
ดังนั้น เย่เฉินจึงพูดกับแม่ของเฮเลน่าว่า:"คุณอีเลียดไม่จำเป็นต้องเกรงใจครับ การช่วยให้เฮเลน่าสืบราชบัลลังก์เป็นคำมั่นสัญญาของผมให้เฮเลนา ต้องทำให้สำเร็จอย่างสุดกำลังอยู่แล้ว"
เฮเลน่าพูดในเวลานี้ว่า:"คุณเย่ คุณมีเวลาเข้าร่วมพิธีราชาภิเษกในอีกสามวันหรือไม่?"
เฮเลน่ายังสับสนเล็กน้อยในเวลานี้ และเธอคิดกับตัวเองว่า:"ทำไมคุณเย่ถึงให้ยาอายุวัฒนะนี้แก่ฉัน? ตอนนี้ฉันแทบไม่มีรากฐานในราชวงศ์แล้ว นอกจากแม่แล้ว ฉันไม่มีใครที่ไว้ใจได้ และหากให้ยานี้แก่ฉัน ฉันเกรงว่าฉันจะเก็บไว้ไม่ได้...… ถ้ายายของฉันมีความคิดที่ไม่ดี ฉันจะทำอย่างไร?"
ตอนที่เฮเลน่าทำอะไรไม่ถูก เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"คุณอีเลียดมีสุขภาพที่แย่มาก ผมคิดว่าแกน่าจะยังไม่ถึงห้าสิบปี ผมของเธอขาวไปครึ่งหนึ่ง และสภาวะทางจิต ก็แย่กว่าคนอายุเท่ากันมาก และถ้าพึ่งการฟื้นตัวอย่างช้าๆ คาดว่าจะฟื้นตัวภายในหนึ่งปีครึ่งได้ยากมาก"
"และเธอจะได้สวมมงกุฎเป็นเท็นโนอย่างเป็นทางการภายในสามวัน ในพิธีราชาภิเษก ถ้าอาการของแม่คุณแย่เกินไป ก็จะทำให้เกิดความสงสัยจากโลกภายนอกเช่นกัน"
"ดังนั้น ส่วนยาอายุวัฒนะส่วนนี้ ให้แม่ของคุณใช้ปรับสภาพร่างกาย!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...