ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3379

ในประเทศ ต้องเดินเยี่ยมและปลอบใจทุกที่ และเพิ่มการให้กำลังใจและการสนับสนุนของประชาชนเพื่อราชวงศ์

ในต่างประเทศ ปกติแล้วเท็นโน จะเสด็จพระราชดำเนินเยือนประเทศในระดับทางการทูต

แม้ว่าเธอจะเพียงแค่อยากไปหาเย่เฉินที่หัวเซี่ย และไปเยี่ยมเย่เฉิน ก็เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน เพราะในฐานะเท็นโน ตราบใดที่ตัดสินใจออกจากประเทศ รัฐบาลยุโรปเหนือจะแจ้งประเทศปลายทางอย่างแน่นอน บอดี้การ์ด ผู้ช่วย และแม่บ้านที่เกี่ยวข้องก็จะตามไปด้วยเช่นกัน

ในเวลานั้น ถ้าเย่เฉินไม่มาหาเธอ เธออาจจะไม่มีโอกาสได้เห็นเย่เฉินในชีวิตของเธออีก

ดังนั้น ระยะทางที่เย่เฉินไปสนามบิน อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ตนได้ใช้เวลาอยู่กับเขา

เย่เฉินเห็นว่าเฮเลน่าพูดอย่างนั้นแล้ว และแน่นอนว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะปฏิเสธ ดังนั้นเขาจึงยิ้มพูดว่า:"พูดเกินไปแล้วครับ ถ้าคุณต้องการ ก็ลำบากไปเป็นเพื่อนผมหน่อยครับ"

เฮเลน่าถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดอย่างตื่นเต้นเหมือนเด็กผู้หญิง:"ขอบคุณค่ะคุณเย่!"

เท็นโนเห็นการแสดงของเฮเลน่าอยู่ในสายตา เธอเข้าใจความคิดของเฮเลน่าแล้ว และคิดกับตัวเองว่า:"เฮเลน่าคงจะหวั่นไหวต่อเย่เฉินนี้แล้ว...... แม้จะแค่อยากไปส่งเขา ยังต้องขอร้องอ้อนวอน…...เห็นเธอเป็นแบบนี้ น่าจะชอบเย่เฉินมาก…..."

เมื่อคิดถึงเช่นนี้ เท็นโนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารเล็กน้อยในใจ

นี่เป็นเพราะเธอรู้ดีว่าความรู้สึกของเฮเลน่าที่มีต่อเย่เฉินนั้น มันถูกกำหนดให้ไม่มีผลลัพธ์

อันที่จริง จากความปรารถนาของเธอที่มีต่อยาอายึวัฒนะ เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเฮเลน่า และเย่เฉินสามารถอยู่ด้วยกันได้

ด้วยวิธีนี้ เย่เฉินจะเป็นหลานเขยของตน และด้วยความสัมพันธ์นี้ โอกาสที่จะได้รับยาอายุวัฒนะจึงมากขึ้นโดยธรรมชาติ

แต่ว่า เธอก็รู้ดีเกี่ยวกับวิถีชีวิตในอนาคตของเฮเลน่า

หลังจากที่เธอสืบทอดบัลลังก์ในอนาคต ชะตากรรมในอนาคตของเธอก็กำหนดไว้แล้ว