ในประเทศ ต้องเดินเยี่ยมและปลอบใจทุกที่ และเพิ่มการให้กำลังใจและการสนับสนุนของประชาชนเพื่อราชวงศ์
ในต่างประเทศ ปกติแล้วเท็นโน จะเสด็จพระราชดำเนินเยือนประเทศในระดับทางการทูต
แม้ว่าเธอจะเพียงแค่อยากไปหาเย่เฉินที่หัวเซี่ย และไปเยี่ยมเย่เฉิน ก็เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน เพราะในฐานะเท็นโน ตราบใดที่ตัดสินใจออกจากประเทศ รัฐบาลยุโรปเหนือจะแจ้งประเทศปลายทางอย่างแน่นอน บอดี้การ์ด ผู้ช่วย และแม่บ้านที่เกี่ยวข้องก็จะตามไปด้วยเช่นกัน
ในเวลานั้น ถ้าเย่เฉินไม่มาหาเธอ เธออาจจะไม่มีโอกาสได้เห็นเย่เฉินในชีวิตของเธออีก
ดังนั้น ระยะทางที่เย่เฉินไปสนามบิน อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ตนได้ใช้เวลาอยู่กับเขา
เย่เฉินเห็นว่าเฮเลน่าพูดอย่างนั้นแล้ว และแน่นอนว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะปฏิเสธ ดังนั้นเขาจึงยิ้มพูดว่า:"พูดเกินไปแล้วครับ ถ้าคุณต้องการ ก็ลำบากไปเป็นเพื่อนผมหน่อยครับ"
เฮเลน่าถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดอย่างตื่นเต้นเหมือนเด็กผู้หญิง:"ขอบคุณค่ะคุณเย่!"
เท็นโนเห็นการแสดงของเฮเลน่าอยู่ในสายตา เธอเข้าใจความคิดของเฮเลน่าแล้ว และคิดกับตัวเองว่า:"เฮเลน่าคงจะหวั่นไหวต่อเย่เฉินนี้แล้ว...... แม้จะแค่อยากไปส่งเขา ยังต้องขอร้องอ้อนวอน…...เห็นเธอเป็นแบบนี้ น่าจะชอบเย่เฉินมาก…..."
เมื่อคิดถึงเช่นนี้ เท็นโนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารเล็กน้อยในใจ
นี่เป็นเพราะเธอรู้ดีว่าความรู้สึกของเฮเลน่าที่มีต่อเย่เฉินนั้น มันถูกกำหนดให้ไม่มีผลลัพธ์
อันที่จริง จากความปรารถนาของเธอที่มีต่อยาอายึวัฒนะ เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเฮเลน่า และเย่เฉินสามารถอยู่ด้วยกันได้
ด้วยวิธีนี้ เย่เฉินจะเป็นหลานเขยของตน และด้วยความสัมพันธ์นี้ โอกาสที่จะได้รับยาอายุวัฒนะจึงมากขึ้นโดยธรรมชาติ
แต่ว่า เธอก็รู้ดีเกี่ยวกับวิถีชีวิตในอนาคตของเฮเลน่า
หลังจากที่เธอสืบทอดบัลลังก์ในอนาคต ชะตากรรมในอนาคตของเธอก็กำหนดไว้แล้ว
แม้ว่าเวลาที่เธออยู่กับเย่เฉินจะสั้นมาก แต่ผลกระทบของเย่เฉินที่มีต่อเธอนั้นใหญ่มาก
เย่เฉินไม่เพียงแต่ช่วยชีวิตเธอและแม่ของเธอไว้เท่านั้น แต่ที่สำคัญกว่านั้น เขาได้แสดงให้เฮเลน่าเห็นว่าผู้ชายสามารถมีพลังอำนาจเพียงใด
ดังนั้นเธอจึงเปรียบเสมือนสาวน้อยในนิยายศิลปะการต่อสู้ ที่ได้เห็นยอดฝีมือที่ไม่มีใครเทียบได้เป็นครั้งแรก ในเวลาเพียงไม่กี่นาที เธอได้ตกหลุมรักท่าทางที่ไม่มีใครเทียบได้ของอีกฝ่าย
ถ้าเป็นไปได้ เธอก็เต็มใจที่จะสละตำแหน่งเท็นโน เพื่อเย่เฉิน
เพราะยังไงตอนนี้แม่ก็ปลอดภัยแล้ว และเธอไม่ต้องเป็นเท็นโนก็ได้ หรือแม้แต่ออกจากราชวงศ์และย้ายไปอยู่ที่จีน
แต่ว่า เธอก็รู้ว่า เย่เฉินมีครอบครัวที่จินหลิงแล้ว และมีเพื่อสาวที่สนิทมากมาย ในหัวใจของเย่เฉิน เธออาจจะเป็นแค่คนที่ผ่านไปที่ไม่มีนัยสำคัญ แม้ว่าเธอจะเต็มใจสละบัลลังก์เพื่อเขาก็ตาม เขาก็อาจไม่เต็มใจอยู่เคียงข้างเธอ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...