สำหรับพวกตระกูลย่อยที่ไม่ยึดมั่นในคำมั่นสัญญาละทิ้งคุณธรรม เย่เฉินได้คิดหาวิธีจัดการปัญหาทั้งหมดไว้แล้ว และเหตุผลที่เขารีบกลับมาจากยุโรปเหนืออย่างไม่หยุดพัก ก็ต้องการจะจัดการกับตระกูลย่อยทั้งหมดเหล่านี้ในครั้งเดียวให้เสร็จ
ถังซื่อไห่ได้ยินแผนการต่อเนื่องนี้ของเย่เฉิน ในขณะเดียวกันในใจก็ตกใจ และก็รู้สึกว่าหายโกรธเป็นอย่างมาก
แม้ว่าเขาไม่ใช่คนของตระกูลเย่ แต่พวกตระกูลย่อยทั้งหมดที่ปกติอาศัยความช่วยเหลือของตระกูลเย่ ได้หลบหนีไปตอนกลางคืนที่ตระกูลเย่หัวเลี้ยวหัวต่ออยู่ในความเป็นความตาย ในใจของเขาก็โกรธเคืองเป็นอย่างมาก เย่เฉินอยากจะสั่งสอนพวกเขา ถังซื่อไห่ก็ยกมือทั้งสองข้างเห็นด้วย
เพียงแต่ว่า ถังซื่อไห่คาดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะลงมือได้โหดเหี้ยมขนาดนี้ สุดยอดแบบนี้ จะยึดเอาทรัพย์สินในบ้านตระกูลย่อยของตระกูลเย่พวกนี้ไว้ครึ่งหนึ่งจริงๆ
ในเวลานี้เย่เฉินเห็นสีหน้าท่าทางของถังซื่อไห่สับสน ก็เอ่ยปากถามเขาว่า: “พ่อบ้านถัง คุณคิดว่าผมโหดร้ายกับพวกเขาเกินไปหรือเปล่า?”
ถังซื่อไห่ครุ่นคิดครู่หนึ่ง และเอ่ยปากพูดว่า: “ตอบคุณชาย ถ้าหากพูดถึงความแรงของการลงโทษ ค่อนข้างโหดไปบ้าง เนื่องจากว่าเป็นทรัพย์สินในบ้านครึ่งหนึ่ง สำหรับใครคนหนึ่งก็ยากที่จะยอมรับได้…….”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ถังซื่อไห่นิ่งไปเล็กน้อย แล้วก็พูดว่า: “แต่ว่า ผมรู้สึกว่า คุณชายทำเป็นแบบนี้ก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องอย่างไม่ต้องสงสัย ทรัพย์สินตัวของพวกเขาเอง ส่วนใหญ่แทบจะอาศัยตระกูลเย่ถึงได้สะสมลงมาได้ ในเมื่อเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อพวกเขาไม่ยึดมั่นในคำมั่นสัญญาละทิ้งคุณธรรม ตระกูลเย่ยึดทรัพย์สินส่วนหนึ่งของพวกเขาก็เป็นที่ถูกต้องอย่างไม่ต้องสงสัย นำทรัพย์สินส่วนนี้ของพวกเขากลับคืนมา สำหรับตระกูลเย่ก็เป็นส่วนเสริมยอดเยี่ยมสำหรับตระกูลเย่”
จากนั้น เย่เฉินก็พูดอีกว่า: “สถานการณ์ของพวกเขาทุกตระกูลคล้ายกัน เงินสดสามารถคิดได้เพียงยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของสินทรัพย์ทั้งหมด ถึงขนาดเงินสดสำรองของตระกูลสาขาส่วนหนึ่งก็น้อยกว่าสิบเปอร์เซ็นต์ ต่อให้ส่งมอบเงินสดทั้งหมดออกมา ยังห่างไกลจากห้าสิบเปอร์เซ็นต์ตามที่ผมต้องการ ดังนั้นครั้งนี้ผมจะให้สำนักว่านหลงออกหน้า บีบคั้นพวกเขาเซ็นข้อตกลงผ่อนชำระ ต่อจากนั้นใช้ข้อตกลงนี้ผูกมัดพวกเขาอย่างลึกซึ้ง”
“แต่ว่า ผมก็ไม่มีทางบีบคั้นพวกเขาจนตาย ตราบใดที่พวกเขามอบทรัพย์สินเงินสดออกมาตามที่ผมต้องการ เซ็นข้อตกลงผ่อนชำระ ตระกูลเย่ยังสามารถให้ทรัพยากรส่วนหนึ่งกับพวกเขาได้ ให้พวกเขาทำเงินกับตระกูลเย่ต่อไป”
“ถึงเวลานั้น พวกเขาขยันทำเงินกับตระกูลเย่ โดยพื้นฐานก็จะขยันชำระคืนหนี้สินของฉัน ด้านหนึ่งก็ให้พวกเขาเลือดไหล ด้านหนึ่งก็ให้ถ่ายเลือดให้พวกเขา อีกด้านหนึ่งก็เอาเลือดที่ถ่ายไปคืนมาอีก การไหลเวียนแบบนี้ ในขณะที่ทำให้พวกเขาห่างจากพวกเราไม่ได้ ก็ไม่สามารถยิ่งใหญ่แข็งแกร่งได้ มีเพียงแบบนี้ ถึงสามารถจับพวกเขาไว้ในฝ่ามือแน่นๆจากพื้นฐานได้”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...