ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3415

ในสายตาของเย่เฉิน เมื่อเทียบกับตระกูลหลักแล้ว ญาติสายรองเหล่านี้เป็นพลเมืองชั้นสอง

นอกจากนี้ยังมีประวัติความเนรคุณ ดังนั้นต่อไปตนเองจะไม่ถือว่าพวกเขาเป็นมนุษย์

การให้พวกเขาแต่ละครอบครัวส่งคนรุ่นน้องมาทำงานให้ตระกูลเย่สองคน ก็เพื่อที่จะให้พวกเขารู้ว่าหน้าที่ของตนเองคือการรับใช้ตระกูลหลัก

เมื่อสมาชิกกว่าเจ็ดร้อยกว่าคนของตระกูลเย่ฟังถึงตรงนี้ ถึงแม้ว่าในใจของพวกเขาจะเต็มไปด้วยความโกรธแค้น แต่มีตัวอย่างจากครอบครัวเย่ทาวแล้ว ตอนนี้ไม่มีใครกล้าพูดอะไรสักคำ

เมื่อเย่เฉินเห็นว่าทุกคนไม่กล้าคัดค้าน จึงกล่าวว่า “ในเมื่อพวกคุณไม่มีความคิดเห็นอะไร เรื่องนี้ก็เป็นไปตามนี้”

หลังจากกล่าวจบ เขารับรายชื่องานไหว้บูชาบรรพบุรุษและกล่าวว่า “นี่คือข้อมูลญาติทุกคนของตระกูลเย่ และเป็นรายชื่อตัวแทนที่มาร่วมงานไหว้บรรพบุรุษที่เย่นจิงคราวนี้ และทุกครอบครัวจะต้องส่งข้อมูลของรุ่นน้องที่ได้รับการคัดเลือกมาภายในหนึ่งสัปดาห์ สำหรับเกณฑ์การคัดเลือกของผมนั้นสูงมาก พวกคุณทุกคนฟังให้ดี”

ทุกคนต่างมองไปที่เย่เฉิน ไม่รู้ว่าเขาจะเรียกร้องเงื่อนไขโหดขนาดไหน

เย่เฉินกระแอมและอย่างเย็นชาว่า “ประการแรก ต้องเป็นญาติสายตรงของตระกูลเย่ และพวกคุณอย่าคิดที่จะพาคนนอกหรือญาติทางฝ่ายแม่มาหลอกผม คนที่มาต้องแซ่เย่เท่านั้น และต้องเป็นลูกหลานโดยตรงของแต่ละครอบครัว!”

ทุกคนไม่กล้าพูดอะไร พวกเขาทำได้เพียงพยักหน้าตกลง

เย่เฉินกล่าวอีกว่า “ประการที่สอง ต้องจบการศึกษาระดับมหาวิทยาลัยหรือสูงกว่านั้น”

“ประการที่สาม ช่วงอายุอยู่ระหว่างยี่สิบสองถึงสามสิบห้าปี! และไม่สามารถส่งผู้หญิงมาทั้งหมด ทุกครอบครัวจะต้องมีผู้ชายอย่างน้อยคนหนึ่ง”

การแสดงออกของบางคนเปลี่ยนไปเล็กน้อย

ตอนแรกที่พวกเขาได้ยินว่าจะต้องส่งคนไปที่ตระกูลหลัก พวกเขาคิดจะส่งผู้หญิงสองคนไปก็สิ้นเรื่อง เพราะพวกเขาทุกคนต่างให้ความสำคัญกับผู้ชายมากกว่าผู้หญิง โดยทั่วไปแล้วมักจะฝึกผู้ชายให้เป็นผู้ทายาทสืบทอดธุรกิจ แล้วพวกเขาจะยอมให้ลูกและหลานชายมารับใช้ตระกูลหลักได้อย่างไร

แต่เมื่อได้ยินเย่เฉินกล่าวเช่นนี้ คนกลุ่มนี้ต่างรู้สึกอึดอัดมาก