ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3435

จากนั้น เย่เฉินได้นำกระเป๋าเดินทางจากในมือของเธอไปแล้ว หลังจากนั้นก็ทำท่าทางเชิญให้กับตู้ไห่ชิง และพูดด้วยความเคารพว่า: “น้าตู้เชิญก่อนครับ”

ตู้ไห่ชิงยังอยากจะปฏิเสธ แต่เมื่อเห็นท่าทางจริงใจของเย่เฉิน ก็เกรงใจไม่ได้อีก ดังนั้นจึงพูดเบาๆว่า: “ของคุณนะ!”

ทันใดนั้น ก็ก้าวขึ้นบนเครื่องบินก่อน

เย่เฉินถือกระเป๋าเดินทางตามหลังไป หงห้าและเฉินจื๋อข่ายก็ขึ้นเครื่องบินตามอยู่ข้างหลัง

กลับไปเมืองจินหลิงในครั้งนี้ บนเครื่องบินมีผู้โดยสารเพียงสี่คน พนักงานบริการของลูกเรือก็ขอคำแนะนำของเย่เฉินว่าออกบินหรือยัง และหลังจากที่ได้คำตอบที่แน่นอน ก็เปิดประตูเครื่องบิน

เย่เฉินเชิญตู้ไห่ชิงให้นั่งบนโซฟาในบริเวณต้อนรับแขกของเครื่องบินเจ็ทส่วนตัว ขณะที่หงห้าและเฉินจื๋อข่ายก็นั่งอยู่ที่นั่งข้างๆ

เครื่องบินค่อยๆเคลื่อนตัวออก เย่เฉินก็พูดกับตู้ไห่ชิงว่า: “น้าตู้ สองคนข้างๆนี้ก็เป็นเพื่อนของผม คนที่อายุมากกว่าคนนี้ชื่อว่าหงห้า อายุน้อยคนนี้ชื่อว่าเฉินจื๋อข่าย พวกเขาอยู่ในเมืองจินหลิงก็มีเส้นสายและความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งมาก ถ้าหากน้าอยู่เมืองจินหลิงต้องการความช่วยเหลืออะไร สามารถติดต่อพวกเขาได้โดยตรง แน่นอนว่าก็สามารถติดต่อกับผมได้โดยตรงเหมือนกัน เพียงแค่อย่าให้ภรรยาของผมรู้ก็พอแล้วครับ”

หงห้ารีบพูดว่า: “คุณหญิงตู้ ผมหงห้า จากนี้ไปคุณอยู่ในเมืองจินหลิงต้องอะไรก็บอกมาได้เลยครับ!”

เฉินจื๋อข่ายก็รีบพูดว่า: “คุณหญิงตู้ ผมคือเฉินจื๋อข่าย ในอนาคตอยู่เมืองจินหลิงมีเรื่องอะไรก็บอกมาได้เลยครับ”

ตู้ไห่ชิงพยักหน้าอย่างซาบซึ้งใจ และพูดว่า: “ขอบคุณพวกคุณ!”

หลังจากที่พูดจบ เธอก็มองไปทางเย่เฉินด้วยความสงสัย และถามว่า: “ครั้งนี้นายกลับไป ยังไม่ตั้งใจที่จะสารภาพตัวตนกับชูหรันเหรอ?”