ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3436

เย่นจิงถึงเมืองจินหลิง ใช้เวลาเพียงไม่ถึงสองชั่วโมง

ตอนที่เครื่องบินจอดลงที่เมืองจินหลิง เวลาก็เพิ่งจะสิบโมงเช้า

รู้ว่าเซียวชูหรันคงจะไม่อยู่บ้าน ดังนั้นเย่เฉินก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะกลับบ้านในทันที แต่ให้ลูกน้องของเฉินจื๋อข่าย ส่งตู้ไห่ชิงกลับไปที่คฤหาสน์เก่าที่พ่อแม่ของเย่เฉินเคยอยู่ ต่อจากนั้นก็ไปที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง กับเฉินจื๋อข่าย และหงห้า

วันนี้ของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ราวกับเงียบเชียบมากกว่าเมื่อก่อนนี้ นี่แตกต่างมากกับฉากของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงที่มีแขกมาเยี่ยมเยือนอยู่เสมอ

เย่เฉินมาถึงที่ห้องทำงานของเฉินจื๋อข่าย หลังจากที่นั่งลงก็ถามเฉินจื๋อข่ายว่า: “ใช่แล้วเหล่าเฉิน วันนี้โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงทำไมไม่คึกคักเหมือนเมื่อก่อน? ฉันมาที่นี่หลายครั้ง วันนี้เป็นครั้งที่เงียบที่สุด”

เฉินจื๋อข่ายพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า: “เมื่อวานนี้ผมได้ยินจากพนักงานพูดขึ้นมาว่า ไม่เพียงแค่วันนี้ อันที่จริงหลายวันนี้ ธุรกิจของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงได้ลดลงอย่างมาก กิจการมากมายที่เซ็น招待协议กับพวกเราในเมืองจินหลิงก่อนหน้านี้ ถือว่าโรงแรมของพวกเราเป็นโรงแรมรองรับธุรกิจของพวกเขาอย่างมั่นเหมาะ แต่ก่อนหน้านี้สำนักว่านหลงได้พูดว่าจะฆ่าไปยังภูเขาเย่หลิงซาน ตั้งแต่นั้นมา พวกเขาก็ทยอยยุติความร่วมมือ”

จากนั้น เฉินจื๋อข่ายก็พูดอีกว่า: “หลังจากที่คุณปราบพยศสำนักว่านหลง แถลงว่าตระกูลเย่ประนีประนอมกับสำนักว่านหลง ข่าวที่ว่าตระกูลเย่ถูกสำนักว่านหลงกำราบก็แพร่ระบาดอย่างกว้างขวางในแวดวงอุตสาหกรรมในช่วงสองวันที่ผ่าน ดังนั้นธุรกิจของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงลดลงอย่างรวดเร็วไม่น้อย”

หลังจากที่นิ่งไป เฉินจื๋อข่ายก็อธิบายว่า: “อันที่จริงโรงแรมห้าดาวแบบนี้ของพวกเรา มากกว่าครึ่งหนึ่งก็อาศัยความร่วมมือจากสาธารณะ บริษัทนำเที่ยวบางแห่งที่มีข้อตกลงความร่วมมือเป็นด้านหนึ่ง พวกนั้นมีรองรับธุรกิจ ความต้องการการประชุมของบริษัทก็เป็นอีกด้านหนึ่ง สำหรับนักท่องเที่ยวที่ออกบ้านก็พักอยู่ในโรงแรมห้าดาวโดยไม่ได้จอง อันที่จริงก็ไม่มีมากมายขนาดนั้น บริษัทเหล่านี้ตอนนี้จะตัดขาดความสัมพันธ์กับโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง จำนวนนักท่องเที่ยวลดลงอย่างรวดเร็วมากกว่าครึ่ง ก็ย่อมเงียบเชียบอย่างเห็นได้ชัดมาก”

เมื่อเย่เฉินได้ยิน อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยรอยยิ้ม: “บริษัทเหล่านี้มองการณ์ไกลจริงๆ……ขนาดความร่วมมือเล็กๆก็จะผิดสัญญา การปฏิบัติตามสัญญาคนพวกนี้ขาดแคลนเกินไปจริงๆ”

เฉินจื๋อข่ายพยักหน้าพูดว่า: “อาจารย์เย่คุณรอบรู้ทุกอย่าง……”