ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3441

เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ เย่เฉินเอ่ยขึ้นอีกว่า: “เหล่าเฉิน ตอนนี้หลายคนต้องการที่จะตัดสัมพันธ์กับโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงไม่ใช่เหรอ? ถ้าอย่างนั้นนายก็ประกาศต่อโลกภายนอก ว่าคนที่มาร่วมงานประมูลทั้งหมด ต้องพักในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงถึงจะเข้าร่วมงานได้!”

“ตอนนั้นราคาห้องของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงพวกนาย ก็เพิ่มขึ้นร้อยเท่าจากเดิมได้เลย! ห้องที่ก่อนหน้านี้คืนละ 1,000 หยวนก็เปลี่ยนเป็นคืนละ หนึ่งแสน ห้องที่เมื่อก่อนคืนละหมื่นหยวน ก็เปลี่ยนเป็นคืนละล้านหยวนไปเลย! ต่างพากันหลบโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงกันนักไม่ใช่เหรอ? ถึงตอนนั้นก็ให้พวกเขาได้เห็นว่าเศรษฐีแนวหน้าเหล่านั้นเขาแย่งชิงจองห้องในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงกันยังไง!”

เฉินจื๋อข่ายได้ยินถึงตรงนี้ ก็เอ่ยด้วยความตื่นเต้นอย่างยิ่ง: “นั่นมันสุดยอดไปเลย! สามวันนั้นก็จะได้รายรับกิจการหนึ่งปีแล้ว...”

เย่เฉินยิ้ม เอ่ยว่า: “หวังว่าจากงานประมูลครั้งนี้ จะทำให้พละกำลังที่อ่อนแอของจินหลิงได้รับการยกระดับที่สูงอย่างก้าวกระโดดมาก!”

“ที่ซิลิคอนแวลลียของอเมริกาไม่มีเงื่อนไขที่พิเศษอะไร ก็เพราะว่าบริษัทเครือข่ายอินเทอร์เน็ตเยอะแล้ว ดังนั้นถึงได้มีชื่อเสียงโด่งดังทั่วโลกไม่ใช่เหรอ?”

“เดิมทีลาสเวกัสก็เป็นพื้นที่แห้งแล้งอยู่แล้ว แต่เมื่อกิจการคาสิโนผุดขึ้นมาแล้ว ก็กลายมาเป็นเมืองแห่งคาสิโนอันมีชื่อเสียงกระฉ่อนทั่วโลกภายในเวลาอันรวดเร็วเหมือนกัน”

“นี่ก็เป็นการพิสูจน์แล้วว่า หากเมืองเมืองหนึ่งต้องการที่จะพัฒนา ก็ไม่จำเป็นต้องมีตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ที่พิเศษรวมถึงแหล่งทรัพยากรธรรมชาติก็ได้ ขอเพียงเลือกพื้นที่ถูกต้อง กำจัดสิ่งที่อ่อนกำลังของพื้นที่นี้ออกไปให้ได้ ก็จะต้องพัฒนาขึ้นมาได้แน่นอน”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เย่เฉินเอ่ยจึ้นด้วยความหยิ่งผยอง: “ฉันไม่กล้าบอกหรอกนะว่าจะสร้างจินหลิงให้กลายเป็นเมืองใหญ่ที่รุ่งเรืองระดับแนวหน้าได้ แต่ฉันสามารถสร้างจินหลิงให้กลายเป็นเมืองอายุยืนที่เศรษฐีระดับแนวหน้าของโลกแห่กันมาได้แน่นอน! พอถึงเวลานั้น เชื่อว่าการพัฒนาของเศรษฐกิจเมืองจินหลิงก็คงก้าวกระโดดไปไกลได้แน่นอน!”

……

เพื่อที่จะผลักดันแผนการงานประมูลโดยเร็วที่สุด เย่เฉินโทรศัพท์หาซ่งหวั่นถิง พร้อมบอกเล่าถึงแนวความคิดงานประมูลครั้งนี้ให้เธอฟัง