ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3442

แรงบันดาลใจที่งานประมูลนำมา ทำให้เย่เฉินรู้สึกฮึกเหิมขึ้นไม่น้อย

หลังจากที่เขาออกจากโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ก็ไม่ได้กลับบ้านทันที แต่ไปรับหวังตงเสวี่ยนที่ตี้เหากรุ๊ป

ในขณะนี้ ในใจของเขายังมีแผนการที่ยาวยิ่งกว่าอยู่

เขาต้องการถือโอกาสนี้ เพิ่มขอบเขตกิจการของตระกูลเย่ในจินหลิงให้เข้มแข็งขึ้น

ขอเพียงแค่งานประมูลครั้งนี้ของตนเป็นไปอย่างราบรื่น การให้ความสนใจในจินหลิงจะต้องได้รับการยกระดับขึ้นอย่างรวดเร็วแน่นอน ในเวลานี้ ราคากิจการของจินหลิงก็คงยกระดับเพิ่มสูงขึ้นรวดเร็วเช่นเดียวกัน

ถึงตอนนั้น ราคาที่ดินของจินหลิงจะต้องเพิ่มสูงขึ้น ราคาห้องคอนโดก็เพิ่มสูงขึ้น การลงทุนจากต่างประเทศก็จะเพิ่มขึ้น รวมทั้งความสามารถในการบริโภคและระดับการพัฒนาเศรษฐกิจก็จะต้องเพิ่มสูงขึ้นเช่นกัน

ดังนั้น หากทำการวางแผนขอบเขตไว้ก่อนล่วงหน้า จะต้องทำให้ตระกูลเย่คว้าโอกาสที่จะก้าวกระโดดขึ้นในครั้งนี้ได้แน่นอน!

ดังนั้น เขาจึงเตรียมระดมเงินทุน กักตุนที่ดินในจินหลิงอย่างบ้าคลั่ง ขณะเดียวกันก็ลงทุนกับกิจการให้บริการระดับสูงในจินหลิงเยอะๆ ด้วย

ก็คล้ายกับลาสเวกัสในอเมริกา ไม่เพียงแต่คาสิโนที่เรียงราย โรงแรมระดับไฮเอนด์ ร้านกลางคืน รวมทั้งภัตตาคารร้านอาหารก็ยิ่งนับไม่ถ้วน

เมื่อคาสิโนทำเงินได้ กิจการระดับไฮเอนด์ที่คู่กันเหล่านั้นก็ได้รายได้จำนวนมากตามมาด้วย

สำหรับอสังหาริมทรัพย์ ก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

เย่เฉินถึงขั้นคิดว่า ตนสามารถที่จะสร้างเขตคฤหาสน์หลังเดี่ยวระดับไฮโซในจินหลิงได้โดยไม่มีปัญหาเลย สำหรับราคาขายให้ต่างประเทศก็สามารถเพิ่มเป็นเท่าตัวหรือสิบเท่าจากราคาตลาดได้ หนึ่งหลังราคาห้าร้อยล้านขึ้นไป ค่าส่วนกลางปีละห้าสิบล้านขึ้น

อย่าคิดว่าจะขายไม่ออก ไม่มีทางที่จะขายไม่ออก!

เพราะว่า ขอเพียงเย่เฉินนำยาอายุวัฒนะหนึ่งเม็ดออกมาเป็นการส่วนตัวทุกปี จากนั้นก็จัดงานประมูลเฉพาะภายในขึ้น เปิดให้เฉพาะเจ้าของกิจการเหล่านี้เท่านั้น คฤหาสน์เหล่านี้ก็ไม่ต้องกังวลเลยว่าจะขายไม่ออก

สรุปแล้ว ขอแค่ต้องเผยแพร่มูลค่าของยาอายุวัฒนะออกไปสุดกำลังที่มี มันก็สามารถเกิดเป็นผลประโยชน์เป็นแรงผลักดันอย่างต่อเนื่องให้กับกิจการตระกูลเย่ รวมถึงเศรษฐกิจของจินหลิงได้!

เมื่อมาถึงตี้เหากรุ๊ปแล้ว เย่เฉินก็ขึ้นลิฟต์ประธานมายังชั้นที่หวังตงเสวี่ยนอยู่ทันที

เลขาของหวังตงเสวี่ยนเมื่อเห็นเย่เฉินมาแล้ว จึงรีบเอ่ยด้วยความสุภาพว่า: “สวัสดีค่ะคุณชาย คุณมาหารองประธานหวังเหรอคะ?”