“โปรโมตยาอายุวัฒนะ?!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฉิน เฮเลน่าถามด้วยความประหลาดใจว่า “คุณเย่ คุณวางแผนที่จะขายยาอายุวัฒนะสู่โลกภายนอกหรือ?”
“ถูกต้อง” เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “สิ้นเดือนนี้ผมวางแผนจะจัดงานประมูลที่เมืองจินหลิง จากนั้นผมจะนำยาอายุวัฒนะมาประมูลด้วย”
เฮเลน่าอดไม่ได้ที่จะอุทานด้วยความประหลาดใจว่า “เมื่อถึงเวลานั้นเกรงว่ามันจะถูกประมูลจนกลายเป็นราคาที่สูงเสียดฟ้าแล้ว.....”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เป็นการดีที่สุดถ้าสามารถประมูลได้ในราคาที่สูงเสียดฟ้า”
หลังจากนั้น เขากล่าวอีกว่า “ราชวงศ์ ชนชั้นสูง และเศรษฐีในยุโรปเหนือล้วนเป็นลูกค้าที่มีศักยภาพของผม ดังนั้นผมต้องขอให้คุณย่าของคุณช่วยผมโปรโมตด้วย ส่วนเวลาและกฎการประมูลที่แน่นอนนั้น อีกไม่กี่วันผมจะให้ตระกูลเย่ประกาศอย่างเป็นทางการ”
เฮเลน่ากล่าวทันทีว่า “ไม่มีปัญหา อีกสักครู่ฉันจะบอกคุณย่า!”
“ดีมาก” เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “งั้นผมจะไม่รบกวนเวลาเตรียมตัวของคุณแล้ว เมื่อถึงเวลาแล้วผมจะติดตามพิธีราชาภิเษกของคุณทางออนไลน์ตลอดกระบวนการทั้งหมด!”
เฮเลน่ากล่าวด้วยความอ่อนโยนว่า “ค่ะคุณเย่ ช่วงเวลายี่สิบถึงสามสิบปีที่ผ่านมานั้น การพัฒนาของหัวเซี่ยและสหรัฐอเมริกานั้นเป็นผู้นำของโลกมาโดยตลอด นอกจากนั้นญี่ปุ่นยังรั้งตำแหน่งเป็นอันดับสามของโลกมาตลอดเช่นกัน ทำให้ช่วงหลายปีที่ผ่านมานั้นจักรวรรดิยุโรปเก่าดูเหมือนจะอ่อนแอลงเล็กน้อย”
อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างระหว่างยุโรปกับสหรัฐอเมริกา หัวเซี่ย และญี่ปุ่น นั่นคือเศรษฐีในสามประเทศหลังนี้ ส่วนใหญ่เป็นตระกูลที่เกิดใหม่และเจ้าของธุรกิจใหม่ ในขณะที่ราชวงศ์และชนชั้นสูงของยุโรปปกปิดประวัติศาสตร์หลายร้อยปีไว้อย่างมากมายอย่างแท้จริง
บรรพบุรุษของคนกลุ่มนี้ เจริญรุ่งเรืองตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งแรก หลังจากหลายร้อยปีของการพัฒนา ตระกูลได้ครอบครองความมั่งคั่งนับไม่ถ้วน ซึ่งบุคคลภายนอกเรียกพวกเขาว่าผู้ดีเก่า
ถึงแม้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาคนเหล่านี้จะไม่ได้เปิดเผยอะไรมากนัก แต่ความจริงแล้วพวกเขาแต่ละคนนั้นร่ำรวยมาก
ไม่นาน เสียงอันอบอุ่นของล่ายชิงหวาก็ดังขึ้นจากปลายอีกด้านของโทรศัพท์ “คุณชายเย่ ผมกำลังคิดว่าหลังจากคุณหายยุ่งแล้วผมจะโทรหาคุณ แต่ไม่คิดว่าคุณยุ่งขนาดนี้แล้วยังมีเวลาโทรมาหาผมก่อน!”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและถามด้วยความนอบน้อมว่า “ท่านล่ายรู้ได้อย่างไรว่าผมยุ่ง”
ล่ายชิงหวากล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ผมอยู่ในสหรัฐอเมริกาก็ได้ยินเรื่องที่สำนักว่านหลงบุกไปที่ตระกูลเย่พร้อมด้วยโลงศพ ดังนั้นผมเลยเสี่ยงทำนายให้คุณ และพบว่าปากว้านั้นเป็นมังกรลงทะเล ทำให้รู้ว่าสำนักว่านหลงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณอย่างแน่นอน”
หลังจากนั้น ล่ายชิงหวากล่าวอีกว่า “ตามการคาดเดาของผมแล้ว สำนักว่านหลงนั้นไม่เพียงแค่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณชายเย่เท่านั้น แต่เป็นกุญแจสำคัญในการส่งมังกรอย่างคุณลงสู่ทะเล! ถ้าผมคาดเดาไม่ผิด ตอนนี้คุณน่าจะเป็นผู้นำตระกูลเย่แล้ว?”
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความประหลาดใจ “ทักษะการทำนายของท่านล่ายนั้นยอดเยี่ยมมาก? เพียงแค่อาศัยการทำนายปากว้าก็สามารถรู้ว่าผมได้กลายเป็นผู้นำตระกูลเย่แล้ว ช่างน่าทึ่งจริง ๆ!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...