หลังจากฟังคำอธิบายของเย่เฉินแล้ว ล่ายชิงหวาเข้าใจเจตนาของเย่เฉินอย่างสมบูรณ์ทันที กระทั่งยังสามารถเข้าใจเจตนาลึก ๆ ที่เย่เฉินไม่ได้กล่าวออกมา
เขารู้ว่าการที่เย่เฉินนำยาอายุวัฒนะออกมาประมูล ไม่ใช่เพียงแค่เพื่อให้เมืองจินหลิงเป็นที่รู้จักของภายนอกมากขึ้นเท่านั้น แต่ยังมีแผนลึกซึ้งอีกด้วย
และเย่เฉินก็มีความคิดที่ซ่อนอยู่ในใจและไม่ได้บอกใคร
เขาต้องการจัดการประมูลครั้งนี้ เพราะต้องการใช้ยาอายุวัฒนะซึ่งเป็นเหยื่อล่อที่ยอดเยี่ยม เพื่อดึงดูดเศรษฐีที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในโลกออกมาทีละก้าว
สำหรับเขาแล้วยาอายุวัฒนะเปรียบเสมือนเหยื่อชั้นยอดที่โปรยลงไปในน้ำเวลาตกปลา
ด้วยเหยื่อระดับยอดเยี่ยมนี้ ไม่เพียงแต่สามารถดึงดูดปลาธรรมดาเท่านั้น แต่ยังสามารถดึงดูดปลาใหญ่หายากได้อีก แม้แต่สัตว์ใหญ่ที่ปกติหลบซ่อนตัวอยู่ในส่วนลึกและมืดมนที่สุดก็จะถูกดึงดูดออกมาอย่างแน่นอน
สัตว์เหล่านี้ฉลาดแกมโกงมากกว่าปลาทั่วไป และมีแนวโน้มว่าการหย่อนเบ็ดครั้งเดียว อาจจะไม่เพียงพอที่จะสามารถดึงดูดพวกเขาออกมาได้ทั้งหมด
ด้วยเหตุนี้ เย่เฉินจึงต้องการจัดงานประมูลต่อไปเรื่อย ๆ
ถ้าหย่อนเบ็ดครั้งเดียวแล้วไม่มา และครั้งที่สองก็ไม่มาเช่นกัน พอถึงครั้งที่สาม พวกเขาอาจจะอดกลั้นไม่ไหวแล้ว
บุคคลสำคัญพวกนั้น ล้วนเป็นคนที่รู้และควบคุมกฎเกณฑ์ที่ว่าโลกทำงานได้ดีที่สุดอย่างไร
พวกเขาปฏิบัติตามกฎแห่งป่ามืดตามที่อธิบายไว้ในนิยายวิทยาศาสตร์เรื่อง《ปัญหาสามวัตถุ》เป็นนักล่าที่หลบซ่อนพร้อมกับปืนอยู่ในป่ามืดแห่งนี้
ตอนนี้ล่ายชิงหวาเข้าใจเจตนาของเย่เฉินแล้ว
เพียงแต่เขาไม่ได้พูดอะไร แต่หัวเราะและกล่าวว่า “คุณชายเย่ ความคิดแซงทางโค้งของคุณนั้นยอดเยี่ยมจริง ๆ เมืองจินหลิงที่เป็นเมืองเล็ก ๆ นั้นแทบจะไม่มีแรงดึงดูดสำหรับเศรษฐีบนโลกใบนี้เลย แต่เมื่อมียาอายุวัฒนะ หลังจากนั้นเมืองจินหลิงจะกลายเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ดึงดูดเศรษฐีเหล่านั้นมาแข่งขันแย่งชิง เกรงว่าใช้เวลาไม่นานเศรษฐกิจของเมืองจินหลิงจะเกิดการปะทุครั้งใหญ่!”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ผมวางแผนที่จะทำเช่นนั้นจริง ๆ ดังนั้นผมต้องการให้ท่านล่ายช่วยทำโปรโมตในสหรัฐอเมริกา นอกจากยุโรปแล้ว สถานที่ที่มีความมั่งคั่งซ่อนเร้นมากที่สุดในโลกน่าจะเป็นสหรัฐอเมริกา”
ล่ายชิงหวากล่าวทันทีว่า “คุณชายเย่ บอกตามตรง ผู้คนในสหรัฐอเมริกามากมายถามผมว่า ทำไม่ช่วงที่ผมป่วยหนักกำลังจะเสียชีวิต ถึงได้ไปอาศัยอยู่ที่หัวเซี่ยเป็นเวลาสี่ปี และหลังจากกลับมาที่สหรัฐอเมริกาแล้ว กลับยิ่งอยู่ยิ่งอ่อนวัยมากยิ่งขึ้น รวมทั้งไหม้เฉิงซินที่มาขอร้องผมให้ชี้แจงข้อสงสัยหลายครั้งแล้ว แต่ผมปิดปากเงียบและไม่เคยพูดอะไรออกมาสักคำ ความรู้สึกซ่อนความลับที่ยิ่งใหญ่นี้ บางครั้งมันทรมานใจจริง ๆ ถ้าสามารถพูดออกมาได้ มันจะรู้สึกดีไม่น้อย!”
หลังจากนั้น เขาก็กล่าวอีกว่า “ในเมื่อคุณชายเย่กำลังจะใช้ยาอายุวัฒนะสร้างชื่อเสียงให้กับเมืองจินหลิง งั้นผมขอมีส่วนร่วมด้วย! คุณวางใจเถอะ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมจะบอกเรื่องของยาอายุวัฒนะให้กับเศรษฐีทั้งหมดที่ผมรู้จัก ซึ่งมันมีกรณีจริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง และเมื่อรวมกับความสามารถของผมในการทำนายดวงชะตาเป็นตัวการันตีแล้ว เชื่อว่าเมื่อถึงเวลานั้นพวกเขาจะต้องแห่งไปแย่งชิงยาอายุวัฒนะอย่างแน่นอน!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...