ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3467

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “นั่นเป็นเรื่องดีที่สุด!”

หลังจากนั้น เย่เฉินกล่าวเสริมว่า “ท่านล่าย ตอนที่คุณพูดเรื่องยาอายุวัฒนะกับคนภายนอก อย่าพูดถึงสถานะของผม แค่บอกพวกเขาว่าตอนคุณอยู่ที่หัวเซี่ยมีโอกาสได้ยาอายุวัฒนะมา และครั้งนี้ได้ยินว่ามีคนลึกลับกำลังจะนำยาอายุวัฒนะออกมาประมูลที่เมืองจินหลิง แล้วคุณก็ไม่ต้องพูดอะไรอีก ปล่อยให้พวกเขาสงสัยกันไปก่อน แล้วอีกไม่กี่วัน ผมจะประกาศข่าวอย่างเป็นทางการผ่านช่องทางอื่น”

“ครับ!” ล่ายชิงหวากล่าวโดยไม่ลังเล “คุณชายเย่วางใจเถอะ เรื่องนี้มอบให้เป็นหน้าที่ของผม!”

เย่เฉินกล่าวว่า “ขอบคุณท่านล่าย เมื่อถึงเวลาประมูลแล้ว ผมจะจองที่นั่งวีไอพีสำหรับท่านล่าย และขอเชิญท่านล่ายมาช่วยชี้แนะการทำงานของรุ่นน้องด้วย!”

ล่ายชิงหวากล่าวด้วยรอยยิ้มอบอุ่นว่า “คุณชายเย่ บอกตามตรง ผมสามารถเดาราคาของยาอายุวัฒนะในครั้งนี้ได้โดยไม่ต้องทำนาย และเกรงว่ามันจะสร้างสถิติการประมูลของโลกอย่างแน่นอน ถึงแม้ชีวิตของผมจะหาเงินได้ไม่น้อย แต่ถ้าเทียบกับคนเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในโลกแล้ว มันก็เป็นแค่เศษเสี้ยวเท่านั้น คาดว่าเมื่อถึงตอนนั้น ราคาที่ประมูลออกมานั้นไม่ใช่ตัวเลขที่ผมสามารถซื้อได้......”

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านล่าย การประมูลครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ แล้วคุณจะร่วมการประมูลได้อย่างไร! เมื่อถึงเวลานั้นคุณแค่มาร่วมงานประมูลก็เพียงพอ แล้วรุ่นน้องจะมอบของขวัญล้ำค่าให้แก่คุณ!”

เมื่อล่ายชิงหวาได้ยินสิ่งนี้ กล่าวด้วยความประหม่าทันทีว่า “คุณชายเย่.....ผม.....ผมไม่ได้หมายความเช่นนั้น.....คุณต้องการการสนับสนุนจากผม และผมจะไม่ปฏิเสธแม้จะต้องตายเป็นหมื่น ๆ ครั้ง! ถึงเวลานั้นผมจะไปอย่างแน่นอน แต่ผมไม่กล้ารับของขวัญใหญ่ของคุณ.....”

เย่เฉินไม่อธิบายอะไรมาก แต่กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านล่าย พวกเรานั้นถือเป็นเพื่อนกัน และผมนั้นก็ไม่ได้เห็นคุณเป็นคนอื่นคนไกล เมื่อถึงเวลานั้นผมจะส่งจดหมายเชิญไปให้คุณ ถ้าคุณมีเวลา ก็ขอรบกวนลำบากคุณมาร่วมงานประมูลด้วย!”

“โอเค!” ล่ายชิงหวากล่าวโดยไม่ลังเล “คุณชายเย่ โปรดวางใจเถอะ เมื่อถึงเวลานั้นผมจะไปอยู่ที่นั่นอย่างแน่นอน! และเรื่องการโปรโมตยาอายุวัฒนะนั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผม ผมรับรองว่าภายในสองวัน เศรษฐีทั้งหมดในสหรัฐอเมริกาจะต้องอยากรู้ว่ายาอายุวัฒนะคืออะไร?!”

คำพูดของล่ายชิงหวา ทำให้เย่เฉินรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

ยิ่งไปกว่านั้น เย่เฉินยังรู้สึกซาบซึ้งท่านล่ายมาก