บทที่ 347
สายตาทุกคนมองไปที่เซียวอี้เชียน
เซียวอี้เชียนรู้สึกทั้งอับอายทั้งโมโห ตะโกนด่าเสียงดัง "นายน่ะสิเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ ทั้งตระกูลนายล้วนเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ ผมจะบอกให้ กูสบายดี!"
เย่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา "ตรงนั้นของใครใช้ไม่ได้ ตัวเองเท่านั้นที่รู้ดี ที่ควรแข็งไม่แข็ง ปากแข็งแล้วมีประโยชน์อะไร?"
ทุกคนมองที่เซียวอี้เชียน เยาะเย้ยขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
หรือว่าประธานเซียวที่มีชื่อเสียงเลื่องลือคนนี้ สูญเสียความเป็นชายไปแล้วจริงๆ?
ดูแล้วน่าจะเป็นไปได้ ไม่งั้นทำไมเขาต้องวิ่งมาประมูลโสมม่วงชั้นเลิศนี่ล่ะ? อีกอย่างยังคลุกคลีอยู่กับเว่ยฉางหมิงของตระกูลเว่ย
วันนี้ในงานมีแต่คนจากการแพทย์แผนจีน ทุกคนก็รู้ว่าตระกูลเว่ยกำลังศึกษาวิจัยเพิ่มความแข็งแรงให้กับผู้ชาย เป็นยาตัวใหม่ที่สามารถฟื้นฟูสมรรถภาพทางเพศของผู้ชาย ดูแล้ว เซียวอี้เชียนที่คลุกคลีอยู่กับเว่ยฉางหมิง คงอยากจะเป็นคนทดสอบยาคนแรกมั้ง?
เซียวอี้เชียนโกรธจนกัดฟัน อ้าปากด่า "เจ้าคนแซ่เย่ อย่ามาพูดใส่ร้ายคนอื่นที่นี่! กูยังมีความสามารถแข็งแรงอยู่!"
“ เมียน้อยของตัวเองยังส่งให้คนอื่นแล้ว ยังจะมาพูดว่ามีความสามารถ? ถ้ามีความสามารถจริงจำเป็นต้องส่งให้คนอื่นหรอ?”
ใบหน้าเซียวอี้เชียนแดงก่ำ พูดด้วยความโกรธจัด "คุณ ... นี่คุณกำลังพูดเหลวไหลอะไร?!"
เซียวเวยเวยถามอย่างโมโห "เย่เฉิน ทำไมคุณถึงไม่มีเหตุไม่มีผลพูดใส่ร้ายคนบริสุทธิ์!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน