ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 349
บทที่ 349
เย่เฉินนัดกับฉินเอ้าเสวี่ยนเรียบร้อย เจอกันตอนพลบค่ำตอนที่เธอกำลังเรียนหนังสือที่มหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง หลังจากนั้นก็เอาโสมม่วงชั้นเลิศสามร้อยปีนั้นกลับบ้าน
ระหว่างทาง เย่เฉินโทรหาหงห้า เฉินจื๋อข่ายตามลำดับ โดยบอกพวกเขาว่า มีคนยังไม่ลืมเกี่ยวกับเรื่องยาที่อยู่บนตัวของซือเทียนฉี ดังนั้นจึงให้พวกเขาส่งคนไปปกป้องซือเทียนฉีอย่างลับๆ ในขณะเดียวกันให้จับตามองโคบายา ชิอิจิโร่
เฉินจื๋อข่ายอยู่ในจินหลิงเป็นเวลาหลายปี และมีอิทธิพลอย่างมาก ดังนั้นเย่เฉินจึงจวางแผนให้เขาอยู่ที่สนามบินลับๆ เฝ้าจับตามองโคบายา ชิอิจิโร่ ไม่ให้เขาออกไปจากจินหลงตามอำเภอใจ
เขารู้ว่า ตอนนี้บริษัทผลิตยาโคบายาต้องวางแผน อยากแย่งยาวิเศษจากซือเทียนฉี และกลับไปญี่ปุ่นเพื่อศึกษาวิจัยส่วนผสมของมัน
ดังนั้น เขาจึงวางแผนซ้อนแผน ขุดหลุมวางกับดักให้โคบายา ชิอิจิโร่มาตกหลุมพราง
ในตอนนี้โคบายา ชิอิจิโร่ยังไม่รู้ว่า เย่เฉินได้วางแผนทอตาข่ายขนาดใหญ่ที่มองไม่เห็น คลุมเขาไว้ข้างในอย่างแน่นหนา
พลบค่ำ เย่เฉินมามหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิงตามที่นัดไว้ ฉินเอ้าเสวี่ยนรอเขาอยู่ที่ประตูโรงเรียนแล้ว
พอเห็นเขามา ฉินเอ้าเสวี่ยนก็รีบก้าวไปข้างหน้า และพูดอย่างกระวนกระวายใจ "อาจารย์เย่! เพื่อนสนิทของฉันคนนั้นดูเหมือนจะกระโดดตึก ท่านรีบตามฉันไปดูเขาเถอะ!"
เย่เฉินรีบถาม “ สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?”
ฉินเอ้าเสวี่ยนพูด "หลังจากทานอาหารเย็นที่โรงอาหาร ฉันก็แอบจับตามองเธออย่างลับๆ ผู้ชายเลวนั่นก็ด่าเธออีกชุด ยังตบเธอไปทีหนึ่งจากนั้นก็เดินจากไป เพื่อนสนิทของฉันคนนั้นก็ร้องไห้ เดินวนไปวนมาที่สระน้ำตั้งนาน ฉันกลัวว่าเธอจะคิดสั้น จึงให้เพื่อนร่วมชั้นสองสามคนแอบเฝ้ามองเธออย่างลับๆ! "
หญิงสาวชี้ไปที่เงามืดๆที่อยู่ใกล้สระน้ำแล้วพูดว่า "อยู่ที่นั่น!"
เมื่อเย่เฉินมองไป เขาก็เห็นว่าเงานั้นกำลังกระโดด พร้อมกับเสียงดังกระโดดตู้มลงไปในสระน้ำ
เด็กผู้หญิงทุกคนกรีดร้องด้วยความตกใจ เย่เฉินไม่พูดอะไรสักคำ วิ่งพุ่งตรงไป กระโดดลงไปในสระน้ำและอุ้มเด็กผู้หญิงที่กำลังจะจมน้ำขึ้นมา
เด็กหญิงภาวนาที่จะตาย ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าตัวเองถูกคนอุ้มขึ้นมา ยังถูกคนผลักขึ้นสู่ผิวน้ำ เธอร้องไห้ตะโกนเสียงดังว่า "อย่าช่วยฉัน ให้ฉันตายเถอะ ฉันไม่บริสุทธิ์ ฉันไม่สะอาด ฉันผิดต่ออู๋ฉี ฉันผิดต่อความรักที่เขามีให้ฉัน... "
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...