เมื่อเห็นเว่ยเลี่ยงเอ่ยเรียกสรรพนามใหม่ให้ชินปาก เย่เฉินจึงนั่งลงข้างๆเว่ยเลี่ยง เอ่ยถามเขาว่า “ได้รับใบอนุมัติวางขายยากระเพาะเก้าเสวียนจากFDAหรือยัง?”
“ได้รับแล้วครับ” เว่ยเลี่ยงเอ่ยขึ้น “FDAยังเพิ่มยากระเพาะเก้าเสวียนเข้าไปใช้ในโรงพยาบาล ตอนนี้ทางเราเริ่มทำเรื่องยื่นขออนุมัติกับทางศุลกากรไปแล้วครับ ยาจำนวนห้าร้อยกระปุกจะถูกขนส่งทางอากาศไปยังอเมริกาในอีกไม่ช้า”
เย่เฉินเอ่ยถามว่า “ช่องทางการขายในอเมริกาเปิดแล้วหรือยัง? ถึงยังไงยากระเพาะเก้าเสวียนก็เป็นยาประเภทใช้ทาน เราคงเป็นฝ่ายเริ่มขายเองไม่ได้หรอกใช่ไหม?”
“ใช่ครับ” เว่ยเลี่ยงอธิบายว่า “สิ่งไหนที่ถูกนิยามว่าเป็นยา ต้องทำการขายผ่านร้านยาที่ถูกกฎหมายทั้งนั้น ดังนั้นเราจึงต้องฝากขายในร้านยาเชนวอลกรีนส์เพื่อเป็นการปูทางก่อน ร้านนี้มีสาขาอยู่ในอเมริกากว่าแปดพันสาขา เป็นร้านยาที่มียอดขายสูงสุดในอเมริกา ผมพูดคุยกับผู้ดูแลร้านเอาไว้แล้ว ถึงตอนนั้นสามารถเอาขึ้นชั้นวางขายในร้านใหญ่ๆได้เลย คงต้องยืมช่องทางของพวกเขาตีตราสินค้าไปก่อน พอได้ตราสินค้าแล้ว หลังจากนั้นผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพของเรา ก็จะเริ่มมีช่องทางขายเป็นของตัวเอง”
เย่เฉินเอ่ยถามเขาว่า “ร้านยานี้ยอมรับยาแผนโบราณของหัวเซี่ยด้วยเหรอ?”
“ยอมรับครับ” เว่ยเลี่ยงเอ่ยพูดยิ้มๆ “เจ้าของร้านเป็นแฟนพันธุ์แท้ยาจีนเลยล่ะครับ พูดได้เลยว่าคลั่งไคล้การครอบแก้ว และการฝังเข็มสุดๆ เขาถึงขั้นอยากเอายาเหน็บริดสีดวงทวารจื้อชวงซวนเข้ามาในอเมริกาด้วยซ้ำ แต่FDAไม่อนุมัติ ส่วนยากระเพาะเก้าเสวียนที่เราผลิต เขาเริ่มทานตั้งแต่ที่เพื่อนแนะนำแรกๆแล้ว”
เว่ยเลี่ยงเอ่ยพูดขึ้นมาอีกว่า “คุณไม่รู้หรอก ว่าม้ามและกระเพาะของเขามีปัญหามาหลายยี่สิบปีแล้ว ยิ่งในกระเพาะของเขายิ่งปั่นป่วนอยู่ทั้งวัน ลองรักษาด้วยวิธีของแพทย์แผนปัจจุบันมาหมด ก็ยังไม่ดีขึ้น ต่อมาพอลองทานยากระเพาะเสี่ยวหลิน ก็ติดใจทันที แต่คุณก็น่าจะรู้ มาตรฐานการรักษาของยากระเพาะเสี่ยวหลินไม่ได้รักษาที่ต้นเหตุ ประสิทธิภาพจึงแย่กว่ายากระเพาะเก้าเสวียนของเราค่อนข้างมาก หลังจากที่เรารวบกิจการบริษัทผลิตยาโคบายา ยากระเพาะเสี่ยวหลินก็หยุดผลิต เขาเลยหันมาทานยากระเพาะเก้าเสวียนตามคำแนะนำของเพื่อนเขาอีกครั้ง ซึ่งในภาพรวมยาของเราสามารถรักษาที่ต้นเหตุได้ ดังนั้นเขาเลยแสดงท่าทีเป็นมิตรกับยาของเรามากๆ”
“ดี” เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “ในเมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว ก็รีบผลักดันให้เรื่องลงตัวเร็วๆซะ”
เย่เฉินเอ่ยพูดยิ้มๆว่า “ถ้าพวกเขารู้เกี่ยวกับยาชนิดนี้แล้วไม่คิดอะไรเลยแบบนั้นสิถึงจะแปลก”
ขณะที่พูด เย่เฉินก็เอ่ยพูดขึ้นมาอีกว่า “อีกสักพักนายทำแค่วางท่าก็พอแล้ว ที่เหลือเดี๋ยวฉันคุยเอง”
เว่ยเลี่ยงพยักหน้าอย่างเคารพ “ได้ครับ ไม่มีปัญหา!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...