เมื่อได้ยินว่าสมิธโอนเงินห้าล้านดอลล่าเข้าบัญชีหงห้าอย่างว่องไว เย่เฉินก็รู้ในทันทีว่าเรื่องนี้ต้องมีคนคอยผลักดันสมิธอยู่เบื้องหลังแน่ๆ
ไม่อย่างนั้นจากสภาพการณ์ของเขาในตอนนี้ ก็เป็นไปได้ยากที่จะนำเงินห้าล้านดอลล่าออกมาภายในเวลาสั้นๆแบบนี้
หงห้าเอ่ยพูดขึ้นว่า “จริงสิอาจารย์เย่ สมิธอะไรนั่นยังบอกอีกว่า ยากระเพาะเก้าเสวียนได้รับอนุมัติให้วางขายในตลาดอเมริกาแล้ว บอกว่าจะส่งหลักฐานการอนุมัติมาให้ในไม่ช้า”
เย่เฉินยิ้มออกมาเล็กน้อย “ไม่เหนือจากที่คิดไว้”
ขณะที่พูด เย่เฉินก็พูดกับหงห้าว่า “หงห้า พรุ่งนี้เช้านายบอกสมิธ ว่าเว่ยเลี่ยงตัดสินใจแล้วว่าจะไปเจอเขา ให้เขามาร่วมงานเลี้ยงช่วงเที่ยงที่เทียนเซียงฝู่ พอถึงตอนนั้นฉันจะไปที่งานพร้อมเว่ยเลี่ยง”
“ได้ครับ!” หงห้าเอ่ยพูดอย่างนอบน้อม “ผมจะให้คนไปเตรียมห้องส่วนตัวไว้ล่วงหน้า พรุ่งนี้จะไม่มีการต้อนรับแขกคนอื่น”
เย่เฉินออกคำสั่งว่า “นายนัดหมายเวลากับเว่ยเลี่ยงได้เลย ถ้าพรุ่งนี้ช่วงเที่ยงเขาไม่สะดวกก็เปลี่ยนเป็นช่วงเย็น ถึงยังไงพรุ่งนี้ฉันก็ว่างตั้งแต่เที่ยงถึงเย็นอยู่แล้ว”
“ได้ครับ”
……
คืนนี้ทั้งคืน สมิธแทบจะนอนไม่หลับ
สิ่งที่เขากลัวที่สุด คือเว่ยเลี่ยงไม่ยอมเอายาเกิดใหม่เก้าเสวียนมาให้อีก
ถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะก็ คงไม่ใช่แค่ช่วยลูกชายไม่ได้ แม้แต่สูตรยาที่กระทรวงสาธารณสุขอยากได้ เพื่อส่งให้อินเดียผลิตต่อ ก็คงต้องคว้าน้ำเหลวทั้งหมด
แม้ว่าวิธีนี้มันจะดูขี้โกงไปหน่อย แต่เขาเองก็รู้ดีอยู่แก่ใจ ว่าถ้าหากไม่สามารถนำยาเกิดใหม่เก้าเสวียนเข้าไปในอเมริกาได้อย่างราบรื่น วิธีนี้ถึงจะถือว่าเป็นแนวทางแก้ปัญหาที่ดีที่สุดสำหรับอเมริกาและลูกของเขา
เพราะว่าเมื่อใดที่แกะสูตรยาสำเร็จ นั่นก็หมายความว่า ลูกชายของเขาจะมีโอกาสทานยาชนิดนี้ได้ในระยะยาว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน