เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “เครือข่ายข่าวกรองประเภทนี้จะมีสถานการณ์ที่ค่อนข้างน่าอึดอัด หากมีคนรู้จักน้อยลงความปลอดภัยจะสูง แต่ผลที่ตามมาคือจะมีเนื้อหาน้อยลง แต่ถ้ามีคนรู้จักมาก ความปลอดภัยก็จะลดลงมากเช่นกัน และหากไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยได้ ถึงมีข้อมูลมากแต่ก็ไม่มีความหมาย”
“ถูกต้อง” ว่านพั่วจวินกล่าวว่า “เมื่อไม่นานมานี้พวกเราได้เริ่มขยายจำนวนผู้ให้ข้อมูลของยุโรปอย่างช้า ๆ และหวังว่าจะสามารถครอบคลุมยุโรปได้”
เย่เฉินถามเขาว่า “ในเมื่อผู้ให้ข้อมูลของพวกคุณพัฒนาจากออฟไลน์ ข้อมูลประจำตัวของพวกเขานั้นไม่เป็นความลับกับคุณใช่ไหม?”
“ถูกต้อง” ว่านพั่วจวินอธิบายว่า “พวกเรารู้ว่าพวกเขาเป็นใคร เช่นนั้นถึงจะสามารถมั่นใจได้ว่าพวกเขาจะไม่สร้างข่าวเท็จบนเครือข่ายข่าวกรองแล้วขายให้กับพวกเรา เพียงแต่พวกเราจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องความเป็นส่วนตัวของพวกเขา และรับประกันว่าหลังจากที่พวกเขาขายข่าวให้พวกเราแล้ว มีเพียงพวกเราเท่านั้นที่รู้ และจะไม่มีใครสามารถค้นพบพวกเขาได้”
หลังจากนั้น ว่านพั่วจวินกล่าวอีกว่า “คุณเย่ หากคุณสนใจเครือข่ายข่าวกรองนี้ ผมจะส่งโปรแกรมการติดตั้งนี้ให้คุณ จากนั้นจะให้บัญชีการจัดการที่มีอำนาจสูงสุดแก่คุณ ถ้าคุณต้องการค้นหาข้อมูลใด ๆ คุณสามารถดำเนินการได้โดยตรง”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าคุณสะดวก มันก็จะเป็นการดีที่สุด”
เย่เฉินต้องการค้นหาชื่อพ่อในระบบนี้มาก เพื่อดูว่าเขาสามารถหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องได้หรือไม่
ว่านพั่วจวินกล่าวด้วยความนอบน้อมว่า “คุณเย่ สำนักว่านหลงนั้นเป็นของคุณ เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ไม่สามารถถือเป็นอะไรได้”
หลังจากนั้น เขากล่าวทันทีว่า “คุณรอสักครู่ ผมจะส่งโปรแกรมการติดตั้งไปให้คุณ แล้วรหัสผ่านจะถูกส่งถึงคุณทางข้อความเอสเอ็มเอสภายหลัง ก่อนที่คุณจะใช้อย่างเป็นทางการ ต้องทำการจดจำใบหน้า และคุณสามารถใช้มันได้หลังจากผ่านการตรวจสอบแล้ว”
เย่เฉินกล่าวด้วยความพอใจ “เอาล่ะ คุณส่งโปรแกรมนั้นมาให้ผมเถอะ!”
ไม่นาน ว่านพั่วจวินก็ส่งโปรแกรมไปให้เย่เฉิน
หลังจากที่เย่เฉินดาวน์โหลดและติดตั้งโปรแกรมเสร็จแล้ว รหัสผ่านก็ถูกส่งมาแล้วเช่นกัน
ความจริงแล้วกระบวนการและตรรกะของธุรกรรมทั้งหมด คล้ายกับธุรกรรมระหว่างผู้ค้าและผู้ซื้อบนเว็บไซต์อีคอมเมิร์ซ
เย่เฉินกลับไปที่หน้าแรกของระบบ และพยายามค้นหาชื่อของตนเองในแถบค้นหา ทั้งชื่อภาษาจีนและตัวสะกดภาษาอังกฤษ แต่ไม่พบข้อมูลที่เกี่ยวกับตนเอง
เขายังค้นหาชื่อพ่อเย่ฉางอิง ทั้งชื่อภาษาจีนและตัวสะกดภาษาอังกฤษ แต่ก็ไม่มีผลลัพธ์ใด ๆ
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
แต่เมื่อคิดอีกมุมหนึ่ง พ่อตนเองเสียชีวิตไปเกือบ 20 ปีแล้ว แต่เครือข่ายข่าวกรองของว่านพั่วจวินเพิ่งเปิดไม่กี่ปี และเวลาผ่านไปนานแล้ว ระบบนี้ไม่มีข่าวที่เกี่ยวข้องกับพ่อก็เป็นเรื่องปกติ
แม้ว่าเครือข่ายข่าวกรองนี้จะไม่สามารถช่วยค้นหาความจริงการเสียชีวิตของพ่อแม่ได้ แต่มันจะมีประโยชน์มากสำหรับตนเองในการนำตระกูลเย่ไปสู่โลกในอนาคต!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...