บัลเดอร์ผู้กุมอำนาจสำคัญในอ่าวเอเดน ฝันก็คาดไม่ถึงว่า ตัวเองจะถูกคนพรากชีวิตไปได้ง่ายดายขนาดนี้
และในความคิดของเฉินจงเหล่ย ผู้ชายที่เชิดหน้าชูตาไม่ได้ สามารถตายอยู่ในน้ำมือของเขา ก็ถือได้ว่าเป็นโชคดีของเขา
ต่อจากนั้น เฉินจงเหล่ยค่อยๆวางร่างของเขากลับบนเตียงอีก
ร่างกายของบัลเดอร์ ยังคงอยู่ในท่าทางนอนหงาย แต่ใบหน้าทั้งหมดก็จมลงไปในหมอน เผยให้เห็นแค่ท้ายทอย
ภาพแบบนี้ ไม่ลงรอยยังแฝงด้วยความแปลกเล็กน้อย
ในเวลานี้เฉินจงเหล่ยหยิบกระบอกพลาสติกกันน้ำออกจากแขน หยิบอักษรพู่กันจีนที่ว่านพั่วจวินเขียนด้วยตัวเองออกมา และข้างบนมีเพียงแปดคำ: “เทพขวางฆ่าเทพพระขวางฆ่าพระ”
คำเหล่านี้ ก็เป็นเครื่องเตือนใจที่สำนักว่านหลงทิ้งไว้ให้องค์กรโจรสลัดอื่น
ในเวลานี้เฉินจงเหล่ยถอนตัวออกจากในห้องอย่างไร้เสียง บอกกล่าวกับลูกน้องที่เฝ้าอยู่นอกประตู และมุ่งหน้าไปที่ราบโคลนที่พวกเขาลงจอดเมื่อกี้นี้พร้อมกัน
และลูกน้องอีกห้าคน ก็ยังได้ติดตั้งระเบิดคุมควบด้วยรีโมตในเรือสปีดโบ๊ททั้งหมดหลายสิบลำบนชายหาดแล้ว เพียงแค่กดปุ่ม ก็จะสามารถระเบิดเรือทั้งหมดของโจรสลัดพวกนี้ได้
ลูกน้องหนึ่งใน ได้ยื่นอุปกรณ์ของรีโมตจุชนวนระเบิดให้กับเฉินจงเหล่ย เฉินจงเหล่ยมองดูฐานทัพโจรสลัดที่สว่างไสว และกดปุ่มระเบิดเบาๆ
ไม่กี่วินาทีต่อมา แนวชายฝั่งของฐานทัพโจรสลัด จู่ๆก็มีการระเบิดหลายครั้งต่อติดกัน เรือสปีดโบ๊ทหลากหลายสิบลำ ได้เกิดเพลิงไหม้ขนาดใหญ่ และบางลำก็ถูกระเบิดกระเด็นขึ้นไปในอากาศ
หลังจากเกิดการระเบิดอย่างหนาแน่น แนวชายฝั่งทั้งหมดลุกไหม้ด้วยไฟที่โหมกระหน่ำ
เรือสปีดโบ๊ทเหล่านี้เพิ่งถูกโจรสลัดเติมเชื้อเพลิงเต็ม กำลังเตรียมตัวออกเดินทางพรุ่งนี้เช้าไปปิดล้อมเรือบรรทุกสินค้าของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด เชื้อเพลิงเต็มถังถูกจุดชนวนด้วยระเบิดในทันที เพลิงไหม้ดูเหมือนจะก่อตัวเป็นกำแพงไฟที่ชายฝั่งทะเล
ก็เป็นเพราะว่าเสียงระเบิดขนาดใหญ่และแน่นหนาขนาดนี้ ทำให้ทุกคนภายในฐานทัพโจรสลัดทั้งหมดตกใจตื่นขึ้นมา
โจรสลัดกลุ่มใหญ่จ้องไปที่เรือสปีดโบ๊ทเหล่านั้นที่กำลังลุกเป็นไฟอย่างว่างเปล่า แต่ละคนตกตะลึงยืนนิ่งอึ้งอยู่กับที่
เขาอดไม่ได้ที่จะพึมพำกับตัวเองว่า: “เกิดอะไรขึ้น…….นี่มันเกิดอะไรขึ้น…….นี่ใครเป็นคนทำกันแน่…….”
ต่อจากนั้น คำตอบก็แวบเข้ามาในหัวของเขาทันที: “หรือว่า…….หรือว่าเป็นสำนักว่านหลงเหรอ?!”
เมื่อคิดเช่นนี้ ทันใดนั้นเขาก็เห็นว่า ในมือของบัลเดอร์ ถือกระดาษแผ่นหนึ่ง เขารีบเปิดออก พบว่าข้างบนเขียนตัวอักษรจีนแปดคำ
แม้ว่าเขาเป็นรองผู้นำของที่นี่ แต่เขาไม่มีระดับการศึกษาอะไร นับประสาอะไรกับตัวอักษรจีน ขนาดตัวอักษรภาษาอังกฤษยี่สิบหกตัวเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ
แต่ว่า จู่ๆเขาก็นึกขึ้นได้ว่า แปดคำนี้ ตัวเองเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน
หลังจากคิดอย่างรอบคอบแล้ว ถึงได้นึกขึ้นได้ว่า รูปร่างของตัวอักษรจีนแปดคำนี้ คล้ายกับตัวอักษรจีนทั้งแปดคำที่สำนักว่านหลงประกาศออกมาเป็นอย่างมาก
ในเวลานี้ เขาก็เข้าใจว่า ทุกอย่างนี้ เป็นการกระทำของสำนักว่านหลง!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...