สามหมื่นดอลลาร์ สำหรับโซมาเลีย เป็นตัวเลขจำนวนมหาศาลอย่างแน่นอน
พวกเขาดาบเปื้อนเลือดทุกวัน อันที่จริงทำเงินได้ไม่มาก ส่วนมากก็เป็นผู้นำโจรสลัดและเจ้าหน้าที่ระดับสูงเอาไป ให้ถึงในมือของพวกเขา ก็สูงกว่าระดับค่าเฉลี่ยในท้องถิ่นหลายเท่า
อย่ามองว่าสูงกว่าหลายเท่า อันที่จริงทุกคนก็ได้ไม่กี่พันดอลลาร์สหรัฐต่อปี
ดังนั้น เมื่อบัลเดอร์ให้สัญญาว่าจะให้สามหมื่นดอลลาร์สหรัฐ ภายในใจของทุกคนก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
ดังนั้น พวกโจรสลัดเริ่มเตรียมการในชั่วข้ามคืน พรุ่งนี้เช้าออกโรงทั้งหมด ล้อมรอบเรือบรรทุกสินค้าของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด
……
ในคืนนี้ ในฐานทัพของบัลเดอร์ ทุกคนต่างส่งเสียงดัง
ที่ชายฝั่งทะเล โจรสลัดจำนวนหนึ่งกำลังดำเนินการยกเครื่องเรือสปีดโบ๊ทของพวกเขาทุกด้าน
เมื่อถึงเวลาตีสี่ก่อนรุ่งเช้า โจรสลัดส่วนใหญ่ก็ผล็อยหลับไปหมดแล้ว เหลือเพียงทหารรักษาการณ์เพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่คอยเฝ้าระวังอยู่บนหอคอยบริเวณโดยรอบฐานทัพ
เนื่องจากกองบัญชาการใหญ่ของพวกเขาไม่เคยถูกโจมตีมาก่อน ดังนั้นคนกลุ่มนี้จึงไม่มีความรู้สึกถึงอันตรายอะไรเลยสักนิด พวกทหารเกาะกลุ่มสองสามคนสูบหรี่พูดคุยกัน และเพียงแค่รอหลังจากที่ฟ้าสว่างเปลี่ยนเวรกลับไปพักผ่อน
แต่ทว่า พวกเขาไม่รู้ว่า ในทะเลอันมืดมิดผืนหนึ่ง มนุษย์กบติดอาวุธครบจำนวนมากมาย ถือมอเตอร์ติดไกด์แบบไร้เสียง และเข้าใกล้ชายฝั่งอย่างเงียบ ๆ
มนุษย์กบเหล่านี้ ก็เป็นทหารของสำนักว่านหลง
ผู้นำทีม เป็นรองบัญชาการของสำนักว่านหลง เฉินจงเหล่ย
สำหรับเฉินจงเหล่ย ให้เขามาลอบสังหารผู้นำโจรสลัดที่ไม่อยู่ในสายตาคนหนึ่ง มีความรู้สึกเหมือนฆ่าไก่ด้วยมีดแล่นเนื้อ
แต่ว่า เมื่อคิดว่านี่เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อธุรกิจกองกำลังติดอาวุธคุ้มกันของสำนักว่านหลง ในใจของเฉินจงเหล่ยก็ไม่กล้าความรู้สึกไม่พอใจอะไรทั้งนั้น
ดังนั้น เขานำพาทหารด้วยตัวเอง ลักลอบเข้าไปในฐานทัพของบัลเดอร์จากทะเล ก็เพื่อกระทำการตัดหัวของบัลเดอร์ให้ดีงาม
ภายใต้เสียงคลื่นกับความมืดในยามค่ำคืน ทหารสำนักว่านหลงสิบเอ็ดนาย และลงจอดที่ราบโคลนแห่งหนึ่งที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ได้อย่างราบรื่นเป็นอย่างมาก
ทันใดนั้น พวกเขาก็อาศัยร่างกายที่คล่องแคล่วมาก เข้าไปในฐานทัพของบัลเดอร์อย่างรวดเร็ว
ต่อจากนั้น ผมของเขาถูกคนดึงอย่างแรง ดึงเขาทั้งคนขึ้นจากเตียง
บัลเดอร์ลืมตาขึ้นโดยไม่รู้ตัว พบว่าตัวเองกำลังถูกคนผิวเหลืองแปลกหน้าดึงผม เขากลัวจนอยากจะตะโกน แต่อีกฝ่ายใช้ชุดชั้นในของหญิงสาวทั้งสองยัดเข้าไปในปากของเขาในทันที ทำให้เขาเปล่งเสียงอะไรออกมาไม่ได้
และชายหนุ่มคนนั้นที่จับตัวเขาไว้ ก็คือเฉินจงเหล่ยหนึ่งในสองของราชันสงครามที่มีอยู่ของสำนักว่านหลง
เขามองดูบัลเดอร์ที่หวาดกลัว ยิ้มเล็กน้อย และเอ่ยปากพูดว่า: “บัลเดอร์ ฉันเป็นตัวแทนของสำนักว่านหลง มาทักทายแก!”
จากนั้น เขาใช้แรงเล็กน้อยด้วยมือข้างเดียว บิดคอของบัลเดอร์ร้อยแปดสิบองศา!
บัลเดอร์รู้สึกแค่ว่าตัวเองเจ็บคออย่างรุนแรงเห็นหัวเตียงที่อยู่ข้างหลังในทันที
และบนเตียง สาวสวยสองคนที่ด้วยกันทั้งคืนยังคงหลับสนิท
ต่อจากนั้น เขาก็รู้สึกว่าดวงตามืดลง คนทั้งคนก็หมดสติไปในทันที!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...