บัลเดอร์เพื่อที่จะรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองที่อยู่ในใจของลูกน้อง และตำแหน่งอยู่ในอ่าวเอเดน ได้เรียกลูกน้องของตัวเองมาประชุมในทันที และจัดประชุมระดมพล
เดิมที หลังจากที่ทหารต๊อกต๋อยทั้งหมดภายใต้คำสั่งของเขาได้ยินว่าลูกพี่ประกาศสงครามกับสำนักว่านหลง แต่ละคนดูค่อนข้างอยู่ไม่สุข
พวกเขาก็รู้ความสามารถของตัวเอง ถ้าต่อสู้กับสำนักว่านหลงจริงๆ คนอย่างพวกเขา ไม่มีโอกาสชนะแม้แต่น้อย
อีกฝ่ายหนึ่งเป็นทหารรับจ้างระดับสูงสุดที่มีประสบการณ์ในการต่อสู้มาอย่างยาวนาน ตัวเองกลับเป็นแค่โจรสลัดธรรมดาที่ขนาดทักษะปืนก็ไม่ได้ฝึกฝนให้ดีเพียงแค่ถือAK47เล็งเป้าหมายแล้วกระหน่ำยิงเท่านั้น ถ้าเป็นศัตรูกับสำนักว่านหลงเป็นจริงๆ เกรงว่าจะตายอย่างไรก็ไม่รู้
อย่างไรก็ตาม บัลเดอร์สามารถรักษาตำแหน่งผู้นำขององค์กรโจรสลัดได้อย่างมั่นคง มีความเก่ง เขาพูดอย่างยาวเหยียดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความฮึกเหิมแต่ตอนเย็นจนถึงฟ้ามืด กับสมาชิกโจรสลัดเหล่านี้ที่ไม่รู้จักตัวหนังสือสักตัว
เพื่อปลุกเร้าความโกรธภายในส่วนลึกหัวใจของพวกเขา เขาถึงขนาดเริ่มใช้อุปกรณ์ฉายภาพของตัวเอง เปิดวิดีโอท่อนนั้นที่สำนักว่านหลงอัปโหลดวนไปวนมาให้ลูกน้องทั้งหมด และในที่สุดก็สามารถจุดประกายความโกรธของลูกน้องทุกคนได้สำเร็จ
ดังนั้น เขาจึงยุยงในทันที: “ถ้าหากพวกเราไม่ขับไล่สำนักว่านหลงออกจากอ่าวเอเดน งั้นจากนี้ไปพี่น้องของพวกเรา และตัวของพวกเราเอง ก็จะประสบชะตากรรมเดียวกัน ถึงเวลานั้น อ่าวเอเดนของพวกเรา ไม่มีที่อยู่สำหรับพวกเราอีกต่อไป หรือว่าพวกแกยินยอมที่จะละทิ้งธุรกิจโจรสลัดที่ดีขนาดนี้ไป และพายเรือแคนูไปจับปลาในทะเลเหรอ!?”
กลุ่มลูกน้องตะโกนเสียงดังในทันทีว่าไม่ต้องการ
เพราะว่าพวกเขาคุ้นเคยกับอาชีพโจรสลัดที่ได้เงินเร็วแบบนี้แล้วก็ไม่มีความเสี่ยงอะไร ก็ย่อมไม่ยินยอมที่จะหาทางทำมาหากินด้วยวิธีอื่น
รองผู้นำรีบถามเขาว่า: “ลูกพี่ พี่วางแผนจะจัดการกับสินค้าของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดยังไง?”
บัลเดอร์พูดด้วยใบหน้าที่โหดร้ายอย่างฉับพลันว่า: “หลังจากที่ปล้นเรือมาได้ ก็ฆ่าลูกเรือทั้งหมดบนเรือและทหารของสำนักว่านหลงแล้วโยนลงทะเล! ถึงเวลานั้นพวกเราก็จะถ่ายวิดีโอทั้งหมดแล้วโพสต์ลงอินเทอร์เน็ต ฉันจะทำให้ทั่วโลกรู้ว่าจุดจบของการหาเรื่องพวกเรา!”
จากนั้น บัลเดอร์ก็พูดอีกว่า: “สำหรับเรือที่ถูกจี้ปล้น ถึงเวลานั้นเสนอราคาหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์สหรัฐให้กับบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดให้พวกเขาไถ่ถอนกลับไป ถ้าหากพวกเขาไม่จ่ายเงิน ก็ขนสิ่งของมีค่าบนเรือลงมา ต่อจากนั้นทำให้เรือจม!”
ทันใดนั้น บัลเดอร์ก็พูดต่อไปว่า: “ถ้าบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัดจ่ายเงินหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์สหรัฐมาอย่างว่าง่าย ถึงเวลานั้นพวกพี่น้องคนล่ะสามหมื่น! ถ้าเรือลำไหนปล้นได้สำเร็จก่อน คนล่ะหนึ่งแสน!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...