สำนักว่านหลงมีชื่อเสียงในชั่วข้ามคืนในอ่าวเอเดน สถานการณ์กองกำลังติดอาวุธคุ้มกันทั้งหมดก็เปิดฉากขึ้นในทันที เพื่อใช้ประโยชน์จากการเริ่มต้นที่สมบูรณ์แบบนี้โดยเร็วที่สุด ว่านพั่วจวินมอบให้เย่เฉินในทันที หลังจากที่รายงานสถานการณ์ให้กับเย่เฉิน ถามไถ่เขาว่า: “คุณเย่ ต่อไปพวกเราควรจะทำยังไงดี?”
เย่เฉินสั่งการว่า: “ฉันคิดว่าน่าจะพูดคุยแบบตัวต่อตัวกับผู้นำโจรสลัดในอ่าวเอเดนเหล่านี้ครั้งหนึ่ง บอกพวกเขาว่าถึงความทะเยอทะยานและทัศนคติของพวกเราที่อยู่ในอ่าวเอเดน ในเวลาเดียวกันก็ทำให้พวกเขารู้ว่า ความต้องการของตลาดในการคุ้มกันในเอเดน ในเมื่อสำนักว่านหลงตัดสินใจกินแค่ครึ่งหนึ่ง งั้นให้พวกเขารู้ตัวหน่อยว่า ในอนาคตอย่าต่อต้านสำนักว่านหลง”
ว่านพั่วจวินรีบพูดในทันทีว่า: “ได้ครับคุณเย่ ผมจะจัดการเดี๋ยวนี้”
เย่เฉินพูดต่อไปว่า: “เป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าโจรสลัดทั้งหมดในอ่าวเอเดน ยิ่งไปกว่านั้นพวกเราก็ไม่มีหน้าไปกำจัดโจรสลัดในอ่าวเอเดนทั้งหมด ตราบใดที่สามารถรับประกันผลประโยชน์ของลูกค้าคุ้มกันของสำนักว่านหลงได้ ก็เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดสำหรับพวกเรา ดังนั้น ต่อไป พวกนายต้องสยบโจรสลัดเหล่านี้ก่อน ในเวลาเดียวกันก็สร้างช่องทางสำหรับการแลกเปลี่ยนข้อมูลกับโจรสลัดเหล่านี้”
จากนั้น เย่เฉินอธิบายเพิ่มเติมว่า: “ก็พูดได้ว่า นายต้องทำให้โจรสลัดเหล่านี้ก่อนหน้าที่จะลงมือกับเรือลำไหนในอนาคต ก็ต้องใช้ช่องทางนี้ มายืนยันว่าเรือลำนี้เป็นสำนักว่าหลังคุ้มกันหรือเปล่า ถ้าหากเป็นเรือที่สำนักว่าหลงรับผิดชอบคุ้มกันจริงๆ งั้นพวกเขาต้องออกไปในทันที ถ้าหากไม่ใช่สำนักว่านหลงคุ้มกัน งั้นสำนักว่านหลงก็จะไม่ถามว่าต่อไปพวกเขาจะทำอะไร สร้างช่องทางแลกเปลี่ยนข้อมูลแบบนี้ ก็สามารถหลีกเลี่ยงได้ว่าจะมีบริษัทกองติดอาวุธคุ้มกันอื่นปลอมเป็นสำนักว่านหลง”
ว่านพั่วจวินเอ่ยปากถามว่า: “คุณเย่ ในความเห็นของคุณ ช่องทางแลกเปลี่ยนแบบนี้น่าจะอยู่ในรูปแบบไหน? ผมกังวลว่าถ้าหากพวกเราสร้างการติดต่อโดยตรงกับองค์กรโจรสลัด จะทำให้โลกภายนอกวิพากษ์วิจารณ์พวกเรา”
ว่านพั่วจวินเข้าใจในทันที และเอ่ยปากพูดว่า: “ผมเข้าใจแล้วครับคุณเย่ ผมจะให้คนสร้างเว็บไซต์โดยเร็วที่สุด ในเวลาเดียวกันก็ส่งตัวแทนไปพูดคุยกันต่อหน้ากับผู้นำโจรสลัดเหล่านั้น”
เย่เฉินรีบพูด: “พั่วจวิน เป้าหมายตอนนี้ของพวกเรา ไม่ใช่เป็นคนเริ่มร่วมมือกับโจรสลัดเหล่านี้ก่อน หรือว่าให้โจรสลัดเหล่านี้เป็นคนเริ่มร่วมมือกับพวกเราก่อน แต่เป็นตั้งกฎของเกมชุดหนึ่งสำหรับอ่าวเอเดน บีบคั้นให้โจรสลัดเหล่านั้นต้องเล่นตามกฎของพวกเรา ดังนั้นแม้ว่าพวกเราจะคุยกันต่อหน้ากับพวกเขา แต่ห้ามเป็นคนไปติดต่อกับพวกเขาก่อน ไม่อย่างนั้นถ้าเกิดถูกคนจับจุดอ่อนได้ จะคิดว่าพวกเรากำลังร่วมมือกับโจรสลัด”
จากนั้น เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง: “นายแค่ต้องให้คนปล่อยข่าวต่อภายนอกก่อน ก็บอกว่าต่อจากนี้ไปสำนักว่านหลงจะให้บริการคุ้มกันอย่างเป็นทางการในอ่าวเอเดน ในเวลาเดียวกันทิ้งอีเมลไว้เป็นข้อมูลติดต่อ ให้เจ้าของเรือเหล่านั้นที่สนใจร่วมมือสามารถติดต่อกับนายก่อน ฉันเชื่อว่าหลังจากที่นายปล่อยอีเมลออกไป โจรสลัดเหล่านั้นจะเป็นคนติดต่อนายก่อน ตอนนี้พวกเขาคงจะกลัวจนอยากจะคุยกับสำนักว่าหลงอย่างเร่งด่วน”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...