ตอน บทที่ 3588 ไม่มีเกินกว่านั้นแม้แต่เม็ดเดียว จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 3588 ไม่มีเกินกว่านั้นแม้แต่เม็ดเดียว คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
เย่เฉินกลับไปถึงที่ห้อง และอ่านรายชื่อที่ซ่งหวั่นชิงส่งมาให้ อย่างจริงจังในทันที
เขาพบว่า ในบรรดาผู้ลงทะเบียนสมัครหลายร้อยคน ส่วนใหญ่มาจากสหรัฐอเมริกาและทวีปยุโรป
ในหมู่พวกเขาเพียงสหรัฐอเมริกาประเทศเดียว ก็มีผู้สมัครมากกว่าสามร้อยคนแล้ว
และจากรายชื่อผู้สมัครจะเห็นได้ว่า ในนั้นไม่เพียงจะมีแต่ชาวอเมริกันเท่านั้น แต่ยังมีรุ่นหลังของชาวจีน ชาวญี่ปุ่น และชาวเกาหลีจำนวนมากมายอีกด้วย
สิ่งที่น่าสนใจที่สุดก็คือ ผู้สมัครส่วนใหญ่ในสหรัฐอเมริกา เป็นกลุ่มมหาเศรษฐีและผู้ประกอบการ
และผู้สมัครในยุโรป ส่วนใหญ่เกินครึ่ง เป็นผู้คนในราชวงศ์และขุนนางจากประเทศต่างๆ
แม้แต่ราชวงศ์ยุโรปเหนือ ก็ลงชื่อสมัครเข้าร่วมการประมูลในครั้งนี้ด้วย
และผู้สมัครนั้น ก็คือราชินีเก่าที่เพิ่งสละราชสมบัติ
เย่เฉินอดคิดไม่ได้ว่า “ไม่รู้ว่าทรัพย์สินของราชวงศ์ยุโรปเหนือมีมูลค่ารวมกันถึงหมื่นล้านหยวนหรือไม่ แม้ว่าจะรวบรวมได้พอดี แต่เกรงว่าน่าจะไม่มีโอกาสเสนอราคาเลย?”
แต่อย่างไรก็ตาม เขาเปลี่ยนความคิด ราชินีเฒ่าที่เพิ่งสละราชสมบัติจะต้องอยากได้ยาอายุวัฒนะเป็นพิเศษอย่างแน่นอน แม้ว่าจะไม่สามารถเอาชนะการประมูลยาอายุวัฒนะไปทั้งเม็ดได้ กลัวว่ายังจะต้องชนะได้หนึ่งส่วนสี่เม็ดของยานั้น แม้ว่าจะไม่สามารถชนะได้หนึ่งส่วนสี่เม็ดของยาได้ อย่างน้อยก็ยังได้มาใกล้ชิดกับตัวเองบ้าง และถือว่าให้เกียรติที่มาร่วมงานของผม
บางทีราชินีเฒ่าอาจจะมาขอเครดิตในเวลานั้น แนะนำตัวคนที่ตัวเองดึงมาทีละคน แล้วขอยาอายุวัฒนะกับตัวเองไปกินเล็กน้อย
ดังนั้น การค้าที่ถึงจะไม่ได้กำไร แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะขาดทุนเช่นนี้ ราชินีเฒ่าก็จะไม่ปล่อยมันไปโดยธรรมชาติอยู่แล้ว
ผู้สมัครนอกจากจะมาจากยุโรปและสหรัฐอเมริกาแล้ว ยังมีผู้ประกอบการในประเทศจำนวนเล็กน้อยที่เข้าร่วมในการลงทะเบียนด้วย
ในหมู่พวกเขา ยังมีลูกค้าเก่าของยาอยุวัฒนะอีกสองราย เป็นหลี่ไท่หลายและกู้เย้นจง
ในฐานะที่เป็นผู้อาวุโส กู้เย้นจงมีความกังวลเกี่ยวกับตัวเองอยู่เสมอมา การประมูลในครั้งนี้ เขาลงทะเบียนเข้าร่วม ก็เพราะอยากให้การสนับสนุนอย่างแน่นอน
ถ้าถึงเวลานั้นสามารถเอาชนะการประมูลได้ มันก็ถือว่าดีที่สุด
ถ้าไม่สามารถเอาชนะได้ก็ไม่เป็นไร ก็ถือว่ามาสนับสนุนเย่เฉิน และเตือนสติเย่เฉินด้วยการปฏิบัติจริง เพื่อให้เย่เฉินรู้ว่าสำหรับยอายุวัฒนะเขาก็เต็มไปด้วยความปรารถนาเหมือนกัน
เขารู้สึกว่า ตัวเองอายุมากขนาดนี้แล้วยังจะมาเข้าร่วมการประมูลอย่างยากลำบากเช่นนี้ ถึงเวลานั้นบางทีหัวใจของเย่เฉินอาจจะอ่อนลง และมอบให้กับตัวเองหนึ่งเม็ดโดยตรงก็ได้
เย่เฉินพอจะคาดเดาจุดประสงค์ที่ทำเช่นนี้ของคุณท่านเย่ได้เช่นกัน แต่เขาก็ยังไม่ได้เตรียมจะมอบยาอายุวัฒนะให้แก่คุณท่าน อย่างน้อยก็ยังไม่ถึงเวลานั้น
เมื่อดูรายชื่อทั้งหมด สิ่งที่ทำให้เย่เฉินน่าสนใจที่สุดก็คือ ไม่มีราชวงศ์บริเตนอยู่ในรายชื่อเลย
ก่อนหน้านี้เย่เฉินยังเห็นการเคลื่อนไหวของราชวงศ์บริเตน จากเครือข่ายข่าวกรองของสำนักว่านหลง ว่ากันว่าหลังจากที่มกุฎราชกุมารเสด็จกลับไปยังบริเตน พระองค์ไม่ได้รายงานสถานการณ์ของยาอายุวัฒนะตามความเป็นจริงต่อพระราชินีเลย พระราชินียังคงรู้สึกโกรธเกรี้ยวกับเรื่องนี้มาโดยตลอด และอยากจะได้ยาตัวนี้เป็นอย่างมาก
แต่ว่า ทำไมมีการประกาศข่าวการประมูลออกมาแล้ว และราชินีไม่ได้มาลงชื่อสมัครเลย?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...