ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 359
บทที่ 359
เย่เฉินยืนอยู่ที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง ถูกฉินเอ้าเสวี่ยนกอดแขนไว้ข้างหนึ่ง
"อาจารย์เย่ ท่านนี่ร้ายกาจจริงๆ! พวกเราคนเยอะขนาดนี้เตือนหลิวเยว่ตั้งนานไม่มีประโยชน์ ท่านพูดกับเขาแค่ไม่กี่คำ เธอก็เข้าใจได้ทันที！”
เย่เฉินพูดเบาๆ "น่าจะเป็นเพราะหลังจากเธอกระโดดลงสระน้ำ เธอจึงตระหนักถึงความล้ำค่าของชีวิต คนเราเมื่อถึงทางตัน ถึงจะมองเห็นปัญหาในตัว”
ฉินเอ้าเสวี่ยนพยักหน้าติดต่อกัน พูดอย่างซาบซึ้ง “อาจารย์เย่ ครั้งนี้ขอบคุณท่านมากจริงๆ ถ้าไม่ใช่คุณออกโรง หลิวเยว่คงจะคิดสั้นแล้ว….”
เย่เฉินพูด "วางใจเถอะ หลังจากนี้ในอนาคตเธอจะต้องเผชิญกับชีวิตในแง่บวกและมองโลกในแง่ดี"
พูดไป เย่เฉินก็เตือนว่า "คุณเองก็ต้องระวังด้วย ในอนาคตเมื่อคุณมีแฟน อย่าถูกผู้ชายเลวแบบนี้หลอกได้!"
ฉินเอ้าเสวี่ยนยิ้มเขิน ๆ และพูดว่า "ไม่แน่นอน！เค้าฉลาดมากนะ ... "
พูดจบ มองไปที่เย่เฉินด้วยดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยความศรัทธาและความเลื่อมใส พูดเบาๆว่า "ฉันคิดไว้แล้ว จากนี้ถ้าฉันจะหาแฟน ก็จะหาแบบอาจารย์เย่... "
เย่เฉินยิ้มแล้วพูด "บ้านเธอก็แต่งลูกเขยเข้าบ้านหรอ?"
ฉินเอ้าเสวี่ยนตอบด้วยความเขินอาย "ถ้าสามารถหาคนอย่างอาจารย์เย่ได้ แต่งเข้าบ้านหรือไม่แต่งก็ไม่ใช่ปัญหา... "
เย่เฉินพยักหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม "พอแล้ว ตอนนี้เธอยังเด็ก ตั้งใจเรียนดีๆ หลังจากจบมหาลัยค่อยมีความรักก็ยังไม่สาย"
ฉินเอ้าเสวี่ยนทำปากจู่บ่นพึมพำว่า "แล้วถ้าเจอคนที่ใช่ ถ้างั้นก็ต้องรักกันก่อน ในเมื่อรักเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ที่สุด！”
"อืม" เย่เฉินยังพูดอย่างจริงจังว่า "ถ้าหากเจอคนที่ใช่ ก็ต้องรักษาโอกาสไว้"
พูดแล้ว เย่เฉินก็ไม่ได้คิดอะไรลึกซึ้งและพูดกับเธอว่า "โอเค คุณกลับไปที่หอพักเถอะ ผมไปล่ะ"
ฉินเอ้าเสวี่ยนพูด "อาจารย์เย่ ท่านจะไปแล้วหรือ? ไปดื่มกาแฟด้วยกันไหม?"
เย่เฉินโบกมือ "ไม่ดื่มแล้ว ดื่มแล้วเดี๋ยวตอนกลางคืนผมนอนไม่หลับ"
ดังนั้น วิธีที่ดีที่สุดในการทำให้เขามีชีวิตอยู่คือตอบสนองความต้องการของเขาที่จะกินอุจจาระชั่วโมงละครั้ง
มิเช่นนั้น บุคคลผู้นี้จะต้องทนทุกข์ทรมานและเสียชีวิตภายในหนึ่งเดือน
แต่โชคดีที่ตระกูลอู๋เป็นครอบครัวใหญ่ ตระกูลใหญ่ธุรกิจใหญ่ คนก็เยอะ ในอนาคตจะขาดเขาไม่ได้ ...
เพียงแต่การดำเนินชีวิตของอู๋ฉีจะลำบากหน่อย ห่างกันทุกหนึ่งชั่วโมงต้องกินหนึ่งครั้ง ไม่รู้จริงๆว่าเขาจะทนได้นานแค่ไหน!
...
เมื่อเย่เฉินกลับถึงบ้าน อู๋ฉีพึ่งถูกส่งไปที่โรงพยาบาลโรคจิตชิงซาน
โรงพยาบาลโรคจิตชิงซาน เป็นโรงพยาบาลโรคจิตเฉพาะทางแห่งเดียวในมืองจินหลิง แต่ว่าสถานที่นั้นอยู่ไกลไปหน่อย
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...