ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 359

บทที่ 359

เย่เฉินยืนอยู่ที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง ถูกฉินเอ้าเสวี่ยนกอดแขนไว้ข้างหนึ่ง

"อาจารย์เย่ ท่านนี่ร้ายกาจจริงๆ! พวกเราคนเยอะขนาดนี้เตือนหลิวเยว่ตั้งนานไม่มีประโยชน์ ท่านพูดกับเขาแค่ไม่กี่คำ เธอก็เข้าใจได้ทันที！”

เย่เฉินพูดเบาๆ "น่าจะเป็นเพราะหลังจากเธอกระโดดลงสระน้ำ เธอจึงตระหนักถึงความล้ำค่าของชีวิต คนเราเมื่อถึงทางตัน ถึงจะมองเห็นปัญหาในตัว”

ฉินเอ้าเสวี่ยนพยักหน้าติดต่อกัน พูดอย่างซาบซึ้ง “อาจารย์เย่ ครั้งนี้ขอบคุณท่านมากจริงๆ ถ้าไม่ใช่คุณออกโรง หลิวเยว่คงจะคิดสั้นแล้ว….”

เย่เฉินพูด "วางใจเถอะ หลังจากนี้ในอนาคตเธอจะต้องเผชิญกับชีวิตในแง่บวกและมองโลกในแง่ดี"

พูดไป เย่เฉินก็เตือนว่า "คุณเองก็ต้องระวังด้วย ในอนาคตเมื่อคุณมีแฟน อย่าถูกผู้ชายเลวแบบนี้หลอกได้!"

ฉินเอ้าเสวี่ยนยิ้มเขิน ๆ และพูดว่า "ไม่แน่นอน！เค้าฉลาดมากนะ ... "

พูดจบ มองไปที่เย่เฉินด้วยดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยความศรัทธาและความเลื่อมใส พูดเบาๆว่า "ฉันคิดไว้แล้ว จากนี้ถ้าฉันจะหาแฟน ก็จะหาแบบอาจารย์เย่... "

เย่เฉินยิ้มแล้วพูด "บ้านเธอก็แต่งลูกเขยเข้าบ้านหรอ?"

ฉินเอ้าเสวี่ยนตอบด้วยความเขินอาย "ถ้าสามารถหาคนอย่างอาจารย์เย่ได้ แต่งเข้าบ้านหรือไม่แต่งก็ไม่ใช่ปัญหา... "

เย่เฉินพยักหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม "พอแล้ว ตอนนี้เธอยังเด็ก ตั้งใจเรียนดีๆ หลังจากจบมหาลัยค่อยมีความรักก็ยังไม่สาย"

ฉินเอ้าเสวี่ยนทำปากจู่บ่นพึมพำว่า "แล้วถ้าเจอคนที่ใช่ ถ้างั้นก็ต้องรักกันก่อน ในเมื่อรักเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ที่สุด！”

"อืม" เย่เฉินยังพูดอย่างจริงจังว่า "ถ้าหากเจอคนที่ใช่ ก็ต้องรักษาโอกาสไว้"

พูดแล้ว เย่เฉินก็ไม่ได้คิดอะไรลึกซึ้งและพูดกับเธอว่า "โอเค คุณกลับไปที่หอพักเถอะ ผมไปล่ะ"

ฉินเอ้าเสวี่ยนพูด "อาจารย์เย่ ท่านจะไปแล้วหรือ? ไปดื่มกาแฟด้วยกันไหม?"

เย่เฉินโบกมือ "ไม่ดื่มแล้ว ดื่มแล้วเดี๋ยวตอนกลางคืนผมนอนไม่หลับ"