เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นพลิกดูเอกสารการลงทะเบียนฉบับนี้
ในบรรดาเจ็ดร้อยคนที่ลงทะเบียนจนถึงตอนนี้ ผู้ที่มีความมั่งคั่งสูงสุด ที่สามารถตรวจสอบข้อมูลได้ คือเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ซึ่งปัจจุบันเป็นบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดอันดับสามของโลก
เย่เฉินกล่าวอย่างสงสัยว่า “ทำไมฉันถึงไม่เคยได้ยิน ชื่อของเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์คนนี้เลย?”
ซ่งหวั่นถิงเม้มริมฝีปาก และยิ้มเยาะว่า “อาจารย์เย่ คุณไม่รู้จักเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์ แต่ภรรยาของคุณน่าจะรู้จักอยู่”
“จริงเหรอ?” เย่เฉินถามด้วยความสงสัยว่า “ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น?”
ซ่งหวั่นถิงยิ้มและพูดว่า “เพราะคนคนนี้ เป็นเจ้าพ่อของความหรูหราระดับโลก...... แบรนด์หรูชั้นนำหลายแห่งในฝรั่งเศส อยู่ภายใต้ชื่อบริษัทของเขา ซึ่งแบรนด์ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือ Louis Vuitton หรือที่รู้จักในชื่อ LV”
ในขณะที่พูด ซ่งหวั่นถิงก็กล่าวเสริมว่า “อีกอย่าง เขายังทำการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่เมื่อไม่นานนี้ และเขาซื้อกิจการแบรนด์หรูของฝรั่งเศสและอิตาลีจำนวนมากติดต่อกันอย่างเปิดเผย รวมถึง Hermes ที่มีชื่อเสียงด้วย เพราะเป็นเจ้าของแบรนด์หรูหราชั้นนำและมีอำนาจเหนืออำนาจในวงการครอบงำแทบจะผูกขาด และมูลค่าทรัพย์สินของเขาก็สูงถึงหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นล้านดอลลาร์อย่างน่าประหลาดใจ ซึ่งถ้าเทียบกับเงินหยวนแล้ว มันก็ทะลุมากกว่าหนึ่งล้านล้านหยวนเลยทีเดียว”
เย่เฉินพยักหน้า และพูดด้วยรอยยิ้ม “เป็นอย่างนี้นี่เอง...... ดูเหมือนว่าชายชราคนนี้สามารถเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนของผู้หญิงทั่วทั้งโลกเลยทีเดียว!”
ในขณะที่พูด เย่เฉินก็ได้อ่านดูข้อมูลของเบอร์นาร์ด อาร์โนลต์อย่างละเอียดถี่ถ้วน และพบว่าเขาอายุเจ็ดสิบแล้ว และก็เริ่มกังวลเกี่ยวกับเรื่องการยืดอายุของเขา
อันที่จริง ตั้งแต่สมัยโบราณมา บุคคลสำคัญอันดับต้นๆ ของโลกก็เป็นแบบนี้
คนในวัยรุ่นจนถึงอายุยี่สิบและสามสิบปี เป็นช่วงที่อายุน้อยขี้เล่นงมงาย ซึ่งไม่รู้ว่าเวลามีค่าแค่ไหน
คนในกลุ่มอายุนี้ จะสนใจแต่ปัจจุบัน และไม่สนใจอนาคต
ดังนั้นจึงมีคนบางคนยอมขายไตหนึ่งตัวของพวกเขา ในราคาหลายหมื่นดอลลาร์ หรือแม้กระทั่งโทรศัพท์มือถือเครื่องเดียว หรือเสียสละสุขภาพของตนเอง หรือแม้แต่เสี่ยงอันตรายเพื่อผลกำไรเพียงเล็กน้อย
และตั้งแต่อายุยี่สิบถึงสามสิบปี จนถึงอายุห้าสิบหรือหกปี สำหรับคนส่วนใหญ่ มันคือช่วงเวลาที่วางรากฐานของชีวิตอย่างแท้จริง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับบรรดาเศรษฐีชั้นนำเหล่านั้น อายุยี่สิบถึงสามสิบปีอันมีค่านี้ เป็นช่วงเวลาที่รุ่งเรืองที่สุดในชีวิตของพวกเขา
คนรวยเกือบทุกคน มีทรัพย์สินเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณในกลุ่มอายุนี้
แต่ก็เป็นเพราะว่าขั้นตอน และความคิดที่แตกต่างกัน ดังนั้นเบโซส์ผู้ก่อตั้ง Amazon อันดับในรายชื่อที่ร่ำรวยที่สุดในโลก และมัสก์ผู้ก่อตั้งเทสลาอันดับที่สองไม่ได้ลงทะเบียนเข้าร่วมการประมูลในครั้งนี้
เย่เฉินไม่แปลกใจกับเรื่องนี้เลย เพราะทั้งสองคนอายุยังไม่มาก
เบโซส์อายุเยอะกว่าเล็กน้อย แต่ปีนี้ยังไม่ถึงอายุหกสิบปี และอายุของมัสก์ก็เพิ่งอายุห้าสิบปี
ทั้งสองคน ยังอยู่ในจุดสูงสุดในด้านการเป็นผู้ประกอบการ และยังอยู่ในวัยกำลังมีพลัง
คนในกลุ่มอายุนี้ ในสมองล้วนเต็มไปด้วยความคิดจะทำเงิน และทำสิ่งใหญ่ๆ และไม่มีความจำเป็นเร่งด่วนในการมีอายุยืนยาว
อีกอย่าง สองคนนี้เป็นผู้ใหญ่ที่เกิดจากอินเทอร์เน็ต ความคิดก้าวหน้าและพัฒนาอยู่เสมอ สำหรับสิ่งของอย่างยาอายุวัฒนะ และพวกเขาจะต้องสงสัยหรือแม้แต่คิดในแง่ลบเกี่ยวกับยาอายุวัฒนะ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะลงทะเบียนเข้าร่วมการประมูล
แต่เย่เฉินกลับรู้สึกว่า หากพวกผ่านไปอีกสิบยี่สิบปี พวกเขาสองคนก็จะเริ่มโหยหายาอายุวัฒนะอย่างแน่นอน
เพราะในความเห็นของเขา ไม่มีใครหนีพ้นกฎนี้ไปได้!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...