บทที่ 364
เซียวอี้เชียนถูกเขาเป่าหูจนรู้สึกน่าทึ่ง “มันวิเศษขนาดนี้เลยเหรอ?”
เว่ยหย่งเจิ้งตอบอย่างจริงจัง “ประธานเซียวครับ ยาวิเศษของตระกูลเว่ยนั้นมีประสิทธิภาพมากกว่าไวอากร้าอย่างน้อยสามเท่าเลยนะครับ และถ้าหากปรับปรุงสูตรใหม่เสร็จคงมีประสิทธิภาพมากกว่าไวอากร้าถึงสิบเท่าเลยละ!”
เซียวอี้เชียนรู้สึกตื่นเต้นทันที ถ้ามียามหัศจรรย์แบบนี้ อาการเสื่อมของร่างกายเขามีสิทธิ์หายขาดได้อีกครั้งแน่เลย
ขณะนี้เว่ยฉางหมิงถามด้วยความสงสัย “พ่อครับ ถ้าเราสามารถผลิตยาตัวนี้เป็นจำนวนมาก เราก็จะส่งออกและเอาชนะไวอากร้าได้เลยสิครับ?”
เว่ยหย่งเจิ้งโบกมือตอบ “แน่นอนสิ เมื่อเราสามารถผลิตจำนวนมาก ผู้ชายทั้งโลกก็จะใช้ยาวิเศษของตระกูลเว่ย ถึงตอนนั้นไม่จำเป็นต้องมียาที่เรียกกว่าไวอากร้าอีกต่อไป จะมียาวิเศษสำหรับผู้ชายเพียงตัวเดียวในตลาด นั่นก็คือยาวิเศษของตระกูลเว่ยของเรา!”
หลังพูดจบ เว่ยหย่งเจิ้งก็หันไปพูดกับเซียวอี้เชียนอีกครั้ง “ไม่ทราบว่าท่านประธานเซียวสนใจร่วมลงทุนกับโรงงานผลิตของตระกูลเว่ยไหมครับ ถ้าท่านประธานสนใจ ท่านก็แค่ลงทุนสองถึงสามพันล้าน แต่ภายในหนึ่งปีท่านจะได้กำไรนับหมื่นล้านเลยนะครับ!”
เซียวอี้เชียนรู้สึกสนใจ เพราะนักธุรกิจย่อมให้ความสำคัญต่อผลกำไรอยู่แล้ว แม้แต่เขาเองก็หลีกเลี่ยงไม่ได้
ถ้ายาของตระกูลเว่ยวิเศษตามที่พูด เชื่อว่าจะร้างกำไรได้มหาศาลอย่างแน่นอน
ดังนั้นเซียวอี้เชียนจึงยิ้มพูด “ถ้าผลของยาดีอย่างที่พูด เงินลงทุนเพียงหลักพันล้านไม่ใช่ปัญหาสำหรับผมอยู่แล้ว แต่คงต้องดูฤทธิ์ของยาก่อน”
เว่ยหย่งเจิ้งรอคำพูดนี้มานานแล้ว จากนั้นเขาหัวเราะดังๆ แล้วรีบพูดต่อ “ประธานเซียวครับ ยาล็อตแรกเราจะให้ท่านลองก่อนเลยครับ ถ้าท่านคิดว่าดี เราค่อยมาคุยเรื่องการลงทุนอีกทีก็ได้ครับ! "
แต่ถึงอย่างนั้น เว่ยหย่งเจิ้งก็ยังไม่รู้ว่าอาการของเซียวอี้เชียนนั้นร้ายแรงมากแค่ไหน
ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่า “ยาวิเศษ” ของตระกูลเว่ยจะผ่านการปรับปรุงใหม่อีกครั้ง แต่มันจะได้ผลจริงหรือจะมีผลข้างเคียงใดๆ ซึ่งตอนนี้ก็ยังให้คำตอบไม่ได้......
แต่เซียวอี้เชียนในขณะนี้คิดเพียงความสุขที่เขาจะได้รับ ไม่มีทางจะคำนึงถึงผลร้ายที่จะตามมาถ้าหากยาล้มเหลว
เซียวอี้เชียนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว เขามองไปที่ซุปยาด้วยดวงตาที่ร้อนแรงและอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายตัวเอง
ทุกวันนี้มันยากเกินกว่าจะทนกับความเจ็บปวดของการมีชีวิตอยู่เหมือนขันทีคนหนึ่ง
ไม่เพียงแต่ความเจ็บปวดทางร่างกายเท่านั้น ความเศร้าโศกภายในก็ทำให้เซียวอี้เชียนรู้สึกทรมานอย่างที่สุด
โชคดีที่ฟ้าประธานยาวิเศษของตระกูลเว่ยมาให้เขา!
ดูเหมือนว่าวันนี้เขาจะกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้งแล้ว!
............

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...