ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 363

บทที่ 363

คืนวันนี้ถูกกำหนดให้เป็นค่ำคืนแห่งความวุ่นวาย

อู๋ฉีทำให้ทุกคนได้พบกับสิ่งที่ไม่คาดคิด และอีกฟากหนึ่ง เซียวอี้เชียนกับเว่ยฉางหมิงกลับไปที่ตระกูลเว่ยพร้อมกับโสมม่วงสามต้นที่มีอายุร้อยปี

เซียวอี้เชียนทั้งรู้สึกเสียดายและรู้สึกโชคดีที่ไม่สามารถชนะการประมูลโสมม่วงสามร้อยปีได้ สิ่งที่เขาเสียดายก็คือโสมม่วงนั้นไม่มีทางเทียบได้กับโสมม่วงสามร้อยปีได้ และสิ่งที่เขารู้สึกโชคดีก็คือเขาสามารถประหยัดเงินได้มากกว่า 90 ล้านหยวน......

โสมม่วงสามต้นนั้นเว่ยฉางหมิงเป็นคนพาเขาไปซื้อกับเพื่อน ซึ่งใช้เงินทั้งหมดเพียงแค่ 3 ล้านหยวน ในขณะที่เย่เฉินใช้เงินไปกว่า 100 ล้านหยวนกับโสมม่วงสามร้อยปี

เมื่อเปรียบเทียบแล้วเขาก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาทันที

เขาในขณะนี้หวังแค่ว่าสูตรยาที่ตระกูลเว่ยปรุงแต่งจะสามารถรักษาเขาได้

เนื่องจากยาตัวนี้เป็นความหวังในอนาคตของตระกูลเว่ย ดังนั้นลูกๆ ของตระกูลเว่ยทั้งหมดก็มาถึงที่ แม้แต่เว่ยหย่งเจิ้งหัวหน้าครอบครัวของตระกูลเว่ยก็แบกร่างกายที่อ่อนแอมาดูสถานการณ์ถึงที่ด้วยเช่นกัน

เว่ยหย่งเจิ้งในปีนี้มีอายุมากกว่าหกสิบปีแล้ว เขาสวมชุดสูทจีน ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นและเส้นผมสีขาวทั่วศีรษะ เดินเข้ามาอย่างโซเซและไม่สามารถยืดเอวให้ตรงได้ ซึ่งมองแวบแรกก็สามารถดูออกว่าเขาใช้ร่างกายในวัยหนุ่มกับสาวๆ อย่างฟุ่มเฟือยมากเกินไป จนนำไปสู่ความอ่อนแอในวัยชรา

ศาสตราจารย์เคอหัวหน้าเภสัชกรของตระกูลเว่ยในขณะนี้กำลังให้คำแนะนำกับผู้ช่วยของเขาในห้องรับแขกของบ้านตระกูลเว่ย พวกเขาติดตั้งเครื่อง Micro reactor เครื่องกลั่นและเครื่องหมุนเหวี่ยงเพื่อเตรียมปรับใช้ตามสูตรยาใหม่

แม้จะไม่มีโสมม่วงสามร้อยปี แต่ศาสตราจารย์เคอก็ตัดสินใจที่จะลองใช้โสมม่วงร้อยปี

เพราะถ้าต้องใช้โสมม่วงอายุสามร้อยปีจริงๆ อนาคตยาตัวนี้ต้องผลิตยากอย่างแน่นอน

เพราะท้ายที่สุดแล้ว ยานี้จะมีราคาที่สูงลิ่วและยากที่จะได้ครอบครอง

ดังนั้น ถ้าหากทำการพิสูจน์ได้ว่าโสมม่วงร้อยปีหรือเกรดต่ำกว่านั้นสามารถใช้การได้จริงๆ การผลิตก็จะไม่ใช่ปัญหาและในขณะเดียวกันก็สามารถลดต้นทุนได้มากมายอีกด้วย