บทที่ 362
อู๋ตงไห่โพล่งออกมา “คุณไม่ต้องบอกผมก็เห็นอยู่ว่าลูกผมไม่มีปฏิกิริยาใดๆ แต่ตอนนี้ที่ผมอยากรู้คือต้องทำยังไงต่อ?”
ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดต่อ “ผมคิดว่าต้องเพิ่มขนาดยาหน่อยครับ ไม่ว่าจะยังไงต้องทำให้คุณชายรองสงบสติให้ได้ก่อน”
อู๋ตงไห่พยักหน้าตอบ “แล้วรออะไรอยู่?!”
ผู้เชี่ยวชาญตอบว่า “ประธานอู๋ครับ ถ้าใช้ยาระงับประสาทมากเกินไปอาจจะส่งผล
เสียต่อร่างกายได้นะครับ ดังนั้น......”
อู๋ตงไห่โพล่งออกมา “ตอนนี้เขากำลังทำร้ายร่างกายตัวเองอยู่แล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือทำให้เขาสงบสติโดยเร็วที่สุด!”
“ครับ!” ผู้เชี่ยวชาญพยักหน้าตอบแล้วรีบเพิ่มขนาดยาทันที
เป็นอีกหนึ่งเข็มที่ฉีดเข้าไป แต่อู๋ฉีก็ยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เลย
“มันแปลกจริงๆ ......” ผู้เชี่ยวชาญพูดต่อ “ฤทธิ์ยากล่อมประสาทนี้รุนแรงมาก ด้วยสองเข็มนี้แม้จะเป็นช้างก็ต้องสลบอย่างแน่นอน แต่คุณชายกลับไม่มีปฏิกิริยาตอบสองใดๆ มันไม่สมเหตุสมผลเลย......”
ในเวลานี้แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคหัวใจพูดขึ้นว่า “แย่แล้วครับ ร่างกายของคุณชายกำลังสั่น หัวใจคงต้องเต้นเร็วผิดปกติแน่เลยครับ!”
หลังจากนั้นเขาก็หยิบเครื่องตรวจวัดคลื่นไฟฟ้าหัวใจแบบพกพาออกมาทันที เมื่อทำการทดสอบก็พบว่าอัตราการเต้นของหัวใจของอู๋ฉีสูงถึง 180 ครั้งต่อนาที!
“นี่.....นี่มันดัชนีการเต้นของหัวใจหลังจากการออกกำลังกายแบบไม่ใช้ออกซิเจนเลยนะ......ถ้าหากยังเป็นแบบนี้อีก คุณชายจะเสี่ยงต่อหัวใจวายเลยนะครับ!”
อู๋ตงไห่รีบถาม “มันเสี่ยงมากไหม?”
แพทย์โรคหัวใจตอบว่า “ถ้าหัวใจวาย กล้ามเนื้อหัวใจอาจจะแข็งจนหัวใจล้มเหลว ซึ่งมันจะอันตรายถึงแก่ชีวิตเลยนะครับ!”
อู๋ซินที่ยืนอยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นว่า “คุณพ่อครับ หรือว่ามีคนกำลังจงใจแก้แค้นเสี่ยวฉีอยู่ครับ? เพราะในสองปีที่เสี่ยวฉีเข้าเรียนในมหาลัย เขาเคยทำร้ายเด็กผู้หญิงจากครอบครัวคนยากจนสองคนและดูเหมือนว่าทั้งสองจะเสียชีวิตไปแล้วด้วยนะครับ”
อู๋ตงไห่ตอบอย่างเฉยเมย “นายพูดเองไม่ใช่เหรอว่าเด็กผู้หญิงจากครอบครัวยากจนเหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็นคนที่มีชีวิตอยู่หรือเสียชีวิตไปแล้ว พวกเขาก็ไม่มีปัญญาทำอะไรเราได้ อีกอย่างพ่อคิดว่ามันเกิดจากสาเหตุอื่นมากกว่า”
ในเวลานี้ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคหัวใจพูดขึ้นด้วยความกังวลอีกครั้ง “ประธานอู๋ครับ อัตราการเต้นของหัวใจของนายน้อยเกิน 220 ครั้งต่อนาทีแล้วนะครับ ถ้าหากไม่รีบทำอะไรสักอย่างเขาต้องแย่แน่เลยครับ!”
อู๋ตงไห่กัดฟันแล้วพูดอย่างชัดเจน “ให้เขาไปกิน!”
อู๋ซินพี่ชายของอู๋ฉีรีบพูดโพล่งออกมา “พ่อครับ เราคงไม่ได้จะพาน้องไปกินอึที่ห้องน้ำใช่ไหมครับ! เพราะนั่นมัน......มันน่าขยะแขยงเกินไปแล้ว!”
อู๋ตงไห่พูดอย่างเย็นชา “ตอนนี้ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว! รักษาชีวิตเขาเป็นเรื่องสำคัญที่สุด! พาเขาไปกินก่อน! ที่เหลือค่อยว่ากัน!”
............

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...