ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 361
บทที่ 361
อู๋ฉีในขณะนี้เหมือนขาดสติไปแล้ว
เย่เฉินกระทบต่อความรู้สึกของเขาและทำให้เขาคิดเพียงคำว่า “อิ่มท้อง” คำเดียวเท่านั้น!
เพื่อนร่วมชั้นทั้งสามถึงกับเข่าอ่อนและรีบเดินเข้าไปห้ามเขาไว้ แต่เขาเอาแต่นอนคลานอยู่บนพื้นและกินไปด้วยด่าไปด้วยเหมือนหมาบ้าตัวหนึ่ง
ครูประจำชั้นกับหมออีกหลายคนที่เดินผ่านมา เมื่อเห็นฉากนี้ แม้แต่จิตแพทย์ยังต้องหวาดผวากับสิ่งที่เห็น
พวกเขาเคยเป็นผู้ป่วยทางจิตในหลายๆ รูปแบบ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเคยเห็น......
นี่มันจะโหดร้ายเกินไปไหม?!
จากนั้น หมอหลายๆ คนรีบเข้าไปดึงตัวเขาออกจากกองอึสุนัขและมัดเขาไว้บนเตียงผู้ป่วยแล้วส่งเขาเข้าไปในโรงพยาบาลโรคจิต
ซึ่งในตอนนี้ทั้งมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิงต่างก็พากันเผยแพร่คลิปวิดีโอนี้อย่างกระหน่ำ
หลายๆ คนที่เห็นคลิปนี้ต่างก็คลื่นไส้จนอาเจียนออกมา แต่พวกเขายังคงฝืนดูคลิปอันน่าเกลียดของอู๋ฉีจนจบ
และเมื่อได้เห็นจุดจบของอู๋ฉีทุกคนต่างก็ปรบมืออย่างน่าตื่นเต้น เพราะหลายคนรู้ดีว่าอู๋ฉีเป็นคนจำพวกโรคจิตอย่างบ้าคลั่ง เขาชอบบีบบังคับให้ผู้หญิงทำร้ายตัวเองถึงขั้นฆ่าตัวตายเพื่อตอบสนองจิตอันผิดเพี้ยนของเขา
หลายคนที่มีความยุติธรรมต่างก็พากันเกลียดชังเขา ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครกล้าต่อกรกับเขาได้ ดังนั้นอู๋ฉีจึงไม่เคยชดใช้กับการกระทำของตัวเองเลย
แต่อู๋ฉีที่ชอบทำร้ายผู้อื่นกลับกลายเป็นโรคจิตขั้นรุนแรงแบบนี้ จึงปฏิเสธไม่ได้ที่จะถูกผู้อื่นเกลียดชัง!
ในขณะนี้เครื่องบินส่วนตัวของตระกูลอู๋ได้ลงจอดที่สนามบินจินหลิง
ระยะทางจากเมืองซูหางไปเมืองจินหลิงนั้นไม่ไกลมากนัก หากเดินทางโดยรถไฟฟ้าความเร็วสูงจะใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงครึ่งเท่านั้น ดังนั้นระหว่างสองเมืองนี้ไม่มีเที่ยวบินในการเดินทาง
อู๋ตงไห่รีบพูดกับหมอผู้เชี่ยวชาญด้านจิตเวชที่เขาพามา “ช่วยดูให้ผมทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น!”
หมอรีบพยักหน้าตอบ “ผมขอฉีดยากล่อมประสาทให้คุณชายรองก่อนนะครับ”
หลังพูดจบ หมอก็รีบนำเข็มฉีดยาออกมาจากตู้ยาแล้วฉีดให้กับอู๋ฉีโดยไม่ลังเล
แต่หลังจากฉีดยาเข้าไปแล้ว อู๋ฉีก็ยังไม่มีความรู้สึกใดๆ เขายังคงดิ้นรนด้วยสุดกำลังและพยายามพูดอะไรบางอย่าง แต่เพราะปากของเขาถูกยัดด้วยผ้า จึงฟังคำพูดของเขาไม่ค่อยชัดเจน
เมื่ออู๋ตงไห่เห็นสถานการณ์นี้ เขาก็รีบถามหมอ “หมายความว่าไง?!”
หมอผู้เชี่ยวชาญคนนั้นถึงกับทำตัวไม่ถูก “ท่านประธานอู๋ครับ อย่าว่าแต่คนเลยครับ ต่อให้เป็นวัวถ้าถูกฉีดยาตัวนี้เข้าไปมันก็ต้องสลบทันทีเลยนะครับ แต่นี่คุณชายรองกลับไม่มีท่าทีตอบสนองใดๆ เลย......”
…………
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...