ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3641

ที่โฮมสเตย์สุ่ยหยุน อาคารที่แพงที่สุด ก็คือคฤหาสน์สองสามหลัง ที่อยู่ใกล้กับข้างอ่างเก็บน้ำ มีทั้งหมดห้าหลัง ในนั้นมีสองหลัง โดนฉินกางซื้อไปแล้ว เสียค่าใช้จ่ายไปเยอะมาก เปลี่ยนแปลงให้กลายเป็นหลังเดียวกัน

เห็นทั้งสองใกล้จะถึงข้างอ่างเก็บน้ำ เย่เฉินยิ้มแล้วพูดว่า “คุณจานซื้อที่อยู่ใกล้น้ำใช่ไหมครับ”

“ใช่ค่ะ” เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าแล้วยิ้ม พูดว่า “เห็นว่าห้องดีที่สุดของที่นี่ ก็คือสองสามหลังที่ติดน้ำ ไม่รู้ว่ามีอะไรด้านฮวงจุ้ยหรือเปล่า”

อันที่จริงหลังจากเฉินอิ่งซานซื้อคฤหาสน์ที่นี่ เธอไม่รู้ตำแหน่งโดยรวมเลย เฉินอิ่งซานรายงานเธอ เธอก็ไม่ค่อยใส่ใจ

แต่หลังจากที่นัดเย่เฉินได้เมื่อวาน เมื่อคืนเธอให้เฉินอิ่งซาน พาเธอมาทำความคุ้นเคยที่นี่ทั้งคืน ทำความเข้าใจกับภาพรวมของโฮมสเตย์สุ่ยหยุน รวมไปถึงตำแหน่งที่ตั้งของคฤหาสน์หลังนั้น

เย่เฉินยิ้มบางๆ “ในด้านการศึกษาฮวงจุ้ย ภูเขาเป็นสัญลักษณ์ของพลังอำนาจ ส่วนน้ำเป็นสัญลักษณ์ของโชคลาภ หลังพิงเขาและอยู่ติดน้ำ ในด้านฮวงจุ้ยเน้นเรื่องน้ำมาก่อน ภูเขาอยู่หลัง เมื่อเป็นเช่นนี้ สื่อความหมายว่าโชคลาภมาก่อนหน้า หลังมีที่พึ่งพา เป็นการเลือกที่ดีมากครับ”

พูดพลาง เย่เฉินพูดอีกว่า “อีกทั้งรูปแบบของโฮมสเตย์สุ่ยหยุนดีมาก หน้าคฤหาสน์ติดริมน้ำ แสดงให้เห็นลักษณะหน้าสูงหลังต่ำพอดี หน้าบ้านหันไปทางทิศใต้ หลังบ้านหันไปทางทิศเหนือ แสงสว่างเพียงพอ เป็นพื้นที่ฮวงจุ้ยดีเยี่ยมมาก”

เพื่อพูดถึงตรงนี้ เย่เฉินอดยิ้มไม่ได้ “ถ้ารู้ก่อนว่าคุณจานจะซื้อคฤหาสน์ติดริมน้ำที่นี่ ผมคงไม่ต้องมาแล้ว ไม่มีปัญหาด้านฮวงจุ้ยสักนิด”

เฟ่ยเข่อซินยิ้ม แล้วพูดว่า “ได้ไงล่ะคะ คุณเย่เป็นปรมาจารย์ฮวงจุ้ย ต้องมีมุมมองที่ไม่เหมือนใคร ฉันแค่อยากให้คุณช่วยฉันดูอย่างละเอียด ดูว่าจากโครงสร้างทั้งในและนอก รวมไปถึงการตกแต่งของคฤหาสน์นี้ สามารถยกระดับอะไรได้อีกหรือเปล่า ฉันไม่ได้ต้องการมั่งมีเงินทองโชคลาภ หลักๆ คือหวังว่าผู้อาวุโสในบ้านจะแข็งแรง ปราศจากภัยอันตราย”

เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า “นี่ต้องเข้าไปดูภาพรวมครับ”

ระหว่างพูด เฟ่ยเข่อซินพาเย่เฉินมาหน้าคฤหาสน์ที่คุ้นตาแห่งหนึ่ง เป็นคฤหาสน์ของฉินกาง

ไม่รอให้เย่เฉินถามเธอ เธอเอาบัตรแถบแม่เหล็กออกมา รูดเบาๆ ตรงแผงควบคุมหน้าประตูด้านนอก ประตูอัตโนมัติ แยกเป็นสองข้าง เปิดเข้าไปข้างใน

เย่เฉินอดอึ้งไม่ได้ ถามเธอว่า “คุณจาน คุณซื้อคฤหาสน์นี้เหรอ”

“ใช่ค่ะ” เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า ถามอย่างสงสัยว่า “คุณเย่คุ้นกับคฤหาสน์หลังนี้เหรอคะ”

เย่เฉินรู้สึกแปลกใจ ไม่รู้ว่าทำไมฉินกางถึงขายคฤหาสน์หลังนี้ ตัวเองไม่ได้ยินเรื่องนี้เลย

แต่เมื่อเขาครุ่นคิด ฉินกางเป็นเพื่อนตัวเอง ไม่ใช่ลูกน้องตัวเอง ไม่เห็นต้องบอกว่าจะขายคฤหาสน์

ดังนั้น เขาพูดกับเฟ่ยเข่อซินด้วยสีหน้าปกติ “ก่อนหน้านี้ ผมเคยได้ยินคฤหาสน์หลังนี้ ว่ากันว่าเป็นการปรับปรุงจากคฤหาสน์เดี่ยวสองหลัง มองข้างนอกก็ดูออกว่าพื้นที่กับขนาด ใหญ่กว่าคฤหาสน์อื่นมาก”

“ใช่ค่ะ” เฟ่ยเข่อซินยิ้ม แล้วพูดว่า “เจ้าของพูดว่า เป็นการปรับปรุงจากคฤหาสน์สองหลัง ได้ยินว่าเมื่อก่อนซื้อได้เร็ว ตอนนั้นยังไม่มีใครสนใจการแก้ไขปรับปรุงคฤหาสน์ แต่ตอนนี้ทำไม่ได้แล้ว”

เย่เฉินพยักหน้ายิ้ม แล้วพูดว่า “ตอนนี้ฝ่ายดูแลจัดการ เข้มงวดกับการจัดการเรื่องละเมิดการแก้ไขปรับปรุงมาก อีกทั้งนับวันเทคโนโลยีพัฒนาอย่างรวดเร็ว วิธีตรวจสอบมีเยอะมากมาย ตอนนี้พื้นที่คฤหาสน์ของจินหลิง มักจะทำการถ่ายภาพแผนที่ทางอากาศ ถ้ามีการละเมิดแก้ไขปรับปรุง ภาพถ่ายทางอากาศจะสามารถเปรียบเทียบได้ทันที หากตรวจพบ จะต้องแก้ไขทั้งหมด แต่สิ่งเหล่านี้แก้ไขเสร็จไปนานแล้ว กลายเป็นสิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงได้ จึงไม่ขอให้แก้ไขทั้งหมดอีก”

พูดถึงตรงนี้ เย่เฉินพูดอย่างทอดถอนใจ “คฤหาสน์หลังนี้ของคุณจาน เรียกได้ว่ามีเพียงหนึ่งเดียว ตอนนี้มีน้อยมาก ต่อไปก็คงจะมีอีกยาก”

เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า พูดว่า “ที่อยู่นี้โดยรวมนับว่าไม่เลว แต่เรื่องที่ทำให้ฉันปวดหัวที่สุดสองเรื่องก็คือ ไกลและเก่าเกินไป ว่ากันว่าคฤหาสน์หลังนี้มีอายุ 20 กว่าปีแล้ว ถึงไม่กี่ปีก่อนเจ้าของจะแปลงโฉมใหม่ไปแล้ว แต่ก็ยังดูเก่า ถ้าจะแก้ไขใหม่ทั้งหมด เป็นงานที่หนักมาก”

พูดพลาง เหมือนเฟ่ยเข่อซินนึกอะไรได้ ถามอย่างสงสัยว่า “คุณเย่ ฉันได้ยินรองประธานเซียวบอกว่า คนรักของคุณทำเกี่ยวกับการตกแต่ง ไม่รู้ว่าเธอสนใจรับคฤหาสน์ของฉันไปตกแต่งหรือเปล่า”